พิมพ์หน้านี้ - สายฝนกับคนเหงา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 01 สิงหาคม 2013, 09:00:PM



หัวข้อ: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 01 สิงหาคม 2013, 09:00:PM


ลมหอบฝนมาจากฟากฟ้าไหน
เคยชื่นใจยามมองจ้องสายฝน
หอบความคิดถึงมากจากบางคน
ซึ้งกมลน้ำใจใครคอยดาว

สายฝนโปรยปลอบฤดีมากี่หน
ใครหนึ่งคนห่มฤดีมากี่หนาว
สายรุ้งโยงโค้งฟ้ามากี่คราว
ไม่ส่งข่าวคนดีมากี่คืน

สัญญากับขวัญใจจะไม่เหงา
สายฝนเศร้าตกมิหยุดก็สุดฝืน
ผิดสัญญายอมรับว่ากลับกลืน
ไม่ชมชื่นตลอดชาติเพราะขาดเธอ

ขออย่าทบทวนถามถึงความเหงา
มีสองเรารับรู้อยู่เสมอ
ถ้ากลอนรักเคยซึ้งถึงละเมอ
แม้ไม่เจอจงจำคำรำพัน

ฝนชุกเธอคงชังทั้งเป็นหวัด
ดึกสงัดขวัญอ่อนจะนอนฝัน
ยามอยู่ห่างต่างเหงาเท่าเท่ากัน
ยิ่งนับวันยิ่งห่างจนรางเลือน

กลางสายฝนเธอจะฝ่าเดินมาหรือ
หยุดแม้สื่อสารใด..น้ำใจเพื่อน
หยุดอาทรความเหงาที่เฝ้าเยือน
สายฝนเปื้อนน้ำตาคราจากกัน

ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 01 สิงหาคม 2013, 09:50:PM


...ฝนกระหน่ำ ค่ำนี้ ที่นอนหนาว
หัวใจสาว ติดขัด แสนอัดอั้น
คราฝนสาด สำเนียง เสียงกระชั้น
ใจป่วนปั่น คืนเหงา ยิ่งเฝ้าครวญ...

...รอถึงยาม ฝนซา ฟ้าหยุดพร่ำ
ทรวงกลืนกล้ำ คงคลาย หายไห้หวน
วอนเถอะนะ ฝนจ๋า..อย่ามาชวน
ให้น้องนวล ตรอมตรม ระทมจินต์...

☆ รัตนาวดี ☆
 emo_111

 


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 02 สิงหาคม 2013, 10:30:PM

emo_60 emo_116 emo_95

เห็นสายฝนหล่นพรำจนฉ่ำฟ้า
พสุธาเจิ่งนองทั่วท้องถิ่น
หรือว่าท้องนภาน้ำตาริน
ลงซบดินหินผาให้ร่าเริง

ทำไมหนอนวลน้องที่ปองรัก
ไม่ประจักษ์รักมุ่งว่ายุ่งเหยิง
ดวงใจพี่นี้เพริดจนเปิดเปิง
ไม่บันเทิงเจิ่งนองดั่งท้องนา

คิดถึงน้องเหลือเกินคงเดินเที่ยว
อยู่คนเดียวเหงาหงอยเฝ้าคอยท่า
อยากพบหน้าคนดีของพี่ยา
เป็นขวัญตาชาวดินอยู่ถิ่นไพร

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_116


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 สิงหาคม 2013, 09:33:AM
(http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/clSI)
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกหนอ
เป็นสายต่อ แต่งแต้ม แจมฟ้าใส
เป็นสายรัก สลักถ้อย ร้อยเรื่องไป
ให้คนไกล ได้หวัง ยังเฝ้าคอย

ที่หยาดหยด รดร่าง ต่างปอนเปียก
พร่ำเพ้อเรียก ร้องร่ำ ระกำหงอย
แม้กลืนกล้ำ เพียงใด ใจล่องลอย
อย่าเพิ่งปล่อย สายใย ในวันนี้

ถึงน้ำนอง เจิ่งนา อุราคลั่ง
ก็ยังหวัง อยู่เสมอ ไม่เผลอหนี
รักดั่งนก รักไม้ ในพงพี
รักดั่งหมี รักผึ้ง พึงจดจำ

หากไม่ได้ ร่วมอยู่ เป็นคู่ขวัญ
จะไม่ปัน รักแบ่ง แปลงถลำ
ยังซื่อตรง ตราบนาน อย่าพานช้ำ
ยามฝนพรำ น้ำตา ไหลบ่านอง

มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกให้
เป็นสายใจ สายสวาท จะขาดหมอง
เป็นสายรัก ถักถึง คะนึงปอง
เป็นสายทอง ส่องสุข ให้ทุกข์คลาย
พันทอง
๓/๐๘/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/clSI)


หัวข้อ: Re: ... สายฝนกับคนเหงา ...
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 03 สิงหาคม 2013, 10:38:AM

emo_60 emo_116 emo_95

เห็นสายฝนหล่นพรำจนฉ่ำฟ้า
พสุธาเจิ่งนองทั่วท้องถิ่น
หรือว่าท้องนภาน้ำตาริน
ลงซบดินหินผาให้ร่าเริง

ทำไมหนอนวลน้องที่ปองรัก
ไม่ประจักษ์รักมุ่งว่ายุ่งเหยิง
ดวงใจพี่นี้เพริดจนเปิดเปิง
ไม่บันเทิงเจิ่งนองดั่งท้องนา

คิดถึงน้องเหลือเกินคงเดินเที่ยว
อยู่คนเดียวเหงาหงอยเฝ้าคอยท่า
อยากพบหน้าคนดีของพี่ยา
เป็นขวัญตาชาวดินอยู่ถิ่นไพร

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_116


 emo_58

...คิดถึงพี่ เช่นกัน ฝันอยากเที่ยว
มิอยากอยู่ คนเดียว เปลี่ยวรู้ไหม
สายฝนเหมือน เตือนติด ในจิตใจ
หมั่นคิดถึง คนไกล ผู้ใจดี...

...ติดฝนทน อยู่ได้ โดยไม่คิด
ว่าต้องติด อยู่นาน มานป่นปี้
คิดจะเที่ยว หมดหวัง แม้ตังค์มี
นึกขึ้นมา ทุกที  She ต้องช้ำ...  emo_30

☆ รัตนาวดี ☆
 emo_60



หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: rit sriduang ที่ 03 สิงหาคม 2013, 01:44:PM
ร่วมแจมด้วยครับ

ฤดูฝนของเธอ
เมื่อโลกเริ่มเข้าสู่ฤดูฝน
ท้องถนนเจิ่งนองดุจท้องน้ำ
ใบหญ้าใบไม้ต่างร่ายรำ
เริงระบำรับวันวสันต์กาล
รินหลั่งถั่งซ่าจนฟ้ามืด
จากต้นพืชกิ่งเฉาทั้งเถาก้าน
ก็ขันแข่งแทงใบไสวบาน
อวสานกงล้อการรอคอย

มาเรียกเสียงเขียดกบเมื่อพลบค่ำ
จากเงียบงำจำศีลในดินหงอย
มากล่อมผู้เหนื่อยงานเป็นล้านร้อย
ให้เธอม่อยหลับใหลในภวังค์
ติดสองปีกแสนงามด้วยความรัก
เป็นแรงผลักตราบที่เธอมีหวัง
เธอมิได้โผผินเพื่อภินท์พัง
แต่กำลังขับเคลื่อนสู่เดือนดาว

มาเถิดเทพธิดาหลับตาข่ม
ห่มผ้าห่มสักผืนในคืนหนาว
ฝนจะกล่อมเธอนอนเช่นก่อนคราว
พบเรื่องราวมหัศจรรย์จากฝันดี…….

๑ สิงหาคม ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 03 สิงหาคม 2013, 03:46:PM
([url]http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/clSI[/url])
มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกหนอ
เป็นสายต่อ แต่งแต้ม แจมฟ้าใส
เป็นสายรัก สลักถ้อย ร้อยเรื่องไป
ให้คนไกล ได้หวัง ยังเฝ้าคอย

ที่หยาดหยด รดร่าง ต่างปอนเปียก
พร่ำเพ้อเรียก ร้องร่ำ ระกำหงอย
แม้กลืนกล้ำ เพียงใด ใจล่องลอย
อย่าเพิ่งปล่อย สายใย ในวันนี้

ถึงน้ำนอง เจิ่งนา อุราคลั่ง
ก็ยังหวัง อยู่เสมอ ไม่เผลอหนี
รักดั่งนก รักไม้ ในพงพี
รักดั่งหมี รักผึ้ง พึงจดจำ

หากไม่ได้ ร่วมอยู่ เป็นคู่ขวัญ
จะไม่ปัน รักแบ่ง แปลงถลำ
ยังซื่อตรง ตราบนาน อย่าพานช้ำ
ยามฝนพรำ น้ำตา ไหลบ่านอง

มิใช่สาย ฝนหรอก จะบอกให้
เป็นสายใจ สายสวาท จะขาดหมอง
เป็นสายรัก ถักถึง คะนึงปอง
เป็นสายทอง ส่องสุข ให้ทุกข์คลาย
พันทอง
๓/๐๘/๕๖
([url]http://image.ohozaa.com/i/027/tkNnR.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/clSI[/url])



เป็นสายสร้อยร้อยพันมาสรรค์ถ้อย
รวมเรียงร้อยรักก่อมาทอสาย
ยามสายฝนหล่นโรยมาโปรยปราย
ทุกข์ก็วายสุขก็วาบอาบดวงใจ

สายฝนชุกทุกข์หายกับสายฝน
สุขระคนเคียงกายดุจสายไหม
หากรักก่อเรียงรายดุจสายใย
สายทองไล้ลูบกายหลายร้อยพัน

ดาวอาชาไนย







หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ยิ้มดาว ที่ 05 กันยายน 2013, 05:39:AM


ลมหอบฝนมาจากฟากฟ้าไหน
เคยชื่นใจยามมองจ้องสายฝน
หอบความคิดถึงมากจากบางคน
ซึ้งกมลน้ำใจใครคอยดาว

สายฝนโปรยปลอบฤดีมากี่่หน
ใครหนึ่งคนห่มฤดีมากี่่หนาว
สายรุ้งโยงโค้งฟ้ามากี่่คราว
ไม่ส่งข่าวคนดีมากี่่คืน

สััญญากับขวัญใจจะไม่เหงา
สายฝนเศร้าตกมิหยุดก็สุดฝืน
ผิดสัญญายอมรับว่ากลับกลืน
ไม่ชมชื่นตลอดชาติเพราะขาดเธอ

ขออย่าทบทวนถามถึงความเหงา
มีสองเรารับรู้อยู่เสมอ
ถ้ากลอนรักเคยซึ้งถึงละเมอ
แม้ไม่เจอจงจำคำรำพัน

ฝนชุกเธอคงชังทั้งเป็นหวัด
ดึกสงัดขวัญอ่อนจะนอนฝัน
ยามอยู่ห่างต่างเหงาเท่าเท่ากัน
ยิ่งนับวันยิ่งห่างจนรางเลือน

กลางสายฝนเธอจะฝ่าเดินมาหรือ
หยุดแม้สื่อสารใด..น้ำใจเพื่อน
หยุดอาทรความเหงาที่เฝ้าเยือน
สายฝนเปื้อนน้ำตาคราจากกัน

ดาว อาชาไนย

หนาวลมฝนพัดมาท้องฟ้าหม่น
คิดถึงคนอยู่ยังสุดฝั่งฝัน
ลมฝนมาคราใดใจตีบตัน
หัวใจฉันสุดหมองยามมองฟ้า

แม้ล่วงผ่านลมร้อนจนอ่อนไหว-
ก็กลั้นใจหยัดอยู่รอดูว่า
อาจเห็นสักดาวงามอร่ามตา
เชื่อมสัญญารักไว้ให้คงเดิม

คนคอยดาวยังจำคำกลอนรัก
ซึ้งประจักษ์แน่แท้ตั้งแต่เริ่ม
ถ้าหากเธอถอนใจไม่ต่อเติม
ขออย่าเพิ่มภาระก่อนจะไป

โปรดอย่าบอกว่าเหงาเศร้าคิดถึง
ด้วยมันซึ้งสะท้านพาหวั่นไหว
โปรดเมตตาบอกสิทธิ์ถ้าผิดใจ
หากเหลือใยเพียงบางระหว่างเรา

ฝนตกชุกดาวคงลอยหลงฟ้า
ไม่กลับมาล้อมเดือนเคียงเพื่อนเก่า
เหมือนมิตรขวัญแค่ไกลก็ใจเบา
ลองคิดเอาใครช้ำเพราะคำเธอ.




หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 05 กันยายน 2013, 06:37:AM

(http://img8.imageshack.us/img8/3056/p41317da3.jpg)


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
...เจอดาวยิ้ม ดวงน้อย ผู้คอยรัก
ดวงใจภักดิ์ ขมขื่น คืนคอยเหม่อ
ด้วยใจหวัง รักเก่า เฝ้าคอยเจอ
จึงพร่ำเพ้อ รักห่วง คล้ายทวงใจ...
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
...เธอมุ่งมอง หาดาว ดวงพราวพร้อย
เหมือนดวงที่ ฉันคอย ร้อยรักให้
ดูซิ!เมฆ เคลื่อนกลบ ดาวหลบไป
มิห่วงคน อยู่ไกล หมองไหม้ทรวง...
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
...ดาวซ่อนดวง หลบไย มิฉายแสง
ฤๅเจ้าแกล้ง ฟ้าหม่น ทนไห้หวง
เจ้าคงรู้ สาวไหน ใจโดนลวง
ใครกันที่ มีทรวง น่าห่วงใย...
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
☆ รัตนาวดี ☆
 emo_111

http://www.youtube.com/watch?v=_FddGhxC_gw


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 05 กันยายน 2013, 07:39:AM
เวรกรรมมากลั่นแกล้ง.........อีกครา
มองผ่านสายฝนมา............บ่อยนั้น
ตกพรำแต่สนธยา..............นานเนิ่น
ดุจม่านกางปิดกั้น..............แบ่งชั้นสองเรา.

นพ
5ก.ย.56


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 05 กันยายน 2013, 09:57:PM

emo_62 emo_62 emo_62

เสียงสายฝนหล่นเคาะดังเป๊าะแป๊ะ
ฝาโอ่งแยะไม่เปิดจึงเกิดเสียง
ฟังฟังไปคล้ายฝนบ่นเรียงเรียง
มิพอเพียงหยาดน้ำมิฉ่ำพื้น

ตกลงมาเถิดหนาฝนฟ้าเอ๋ย
ได้ชดเชยอกแล้งระแหงผืน
ท้องนาไร่รอฝนทนกล้ำกลืน
โปรดจงคืนชื่นฉ่ำคนทำนา

เหมือนดั่งข้าคอยนางที่ห่างเหิน
คิดถึงเขาเหลือเกินไยเมินหน้า
คงเกลียดชังพี่แล้วหรือแก้วตา
สายฝนมาฟ้าหม่นดั่งคนคอย

ฟ้าหลังฝนดลใจอย่าให้หาย
จงเยี่ยมกรายมาเฝ้าคนเหงาหงอย
เพียงมาพบกลบฝันอันเลื่อนลอย
ขอเนื้อกลอยเผยตนยามฝนพรำ

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_82


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 05 กันยายน 2013, 10:14:PM
emo_116 emo_126
เสียงเปรี้ยงปร้าง ครางครืน ยืนโดดเดี่ยว
หัวใจเปลี่ยว เหลียวมองต้องถลำ
อสุนี ฟาดผ่า หน้าคะมำ
จนหัวตำ เสาบ้าน เลือดบานนอง

ลมพายุ ทะลุทาง หน้าต่างเปิด
ดูเอาเถิด เกิดเหตุ สังเกตุหมอง
กิ่งไม้หัก ปักโค่น โยนลงคลอง
อึ่งอ่างร้อง สลับ หนาวจับใจ

ถ้ามีคน ร่วมเรียง เคียงเขนย
สุขเสบย เป็นแน่ แก้หนาวได้
คงอบอุ่น ยิ่งนัก ปักฤทัย
จักหาไหน มาเปรียบ เทียบไม่มี
พันทอง
๕/๐๙/๕๖
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 06 กันยายน 2013, 05:32:AM

(http://teen.mthai.com/wp-content/uploads/2012/12/%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%88%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2002.jpg)

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ


...แหงนมองฟ้า อยากบ่น ฝนพลันหยุด
ทิ้งตัวทรุด ลงนั่ง ทั้งหมองศรี
เรากางร่ม เดินหวั่น สวนกันมี
ภาพวันนี้ ในวันนั้น มั่นติดตา...

...นึกถึงนาทีนั้น วันก็สวย
หากเธอมั่น ใจด้วย ช่วยบอกว่า
มีดวงใจ สมัคร รักนำพา
ชายอื่นคง ไร้ค่า ยามมาคลอ...

...แต่วันนี้ สายฝน หล่นเม็ดซ้ำ
ไร้สิ่งย้ำ คำนึง ถึงเรือนหอ
ยามฝนฟ้า มืดมน ต้องทนรอ
สายฝนต่อ คืนพรำ  ด้วยน้ำตา...

☆ รัตนาวดี ☆
 emo_60



หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 06 กันยายน 2013, 10:24:AM

สายฝนกับคนเหงาที่เศร้าสุด
พอฝนหยุดรุ้งอร่ามงามหนักหนา
หากมนต์ขลังยังอยู่คู่อุรา
มองนภาคราใดใจจงเตือน

แม้จะไร้ดวงดาวพราวบนฟ้า
ยากสรรหาสุขไหนคงไม่เหมือน
ถ้าความรักเรานี้ไม่มีเลือน
ยามรุ้งเยือนโยงใจเหมือนได้พบ

เราต่างคนมีสิทธิ์จะคิดได้
เรื่องหัวใจฝันดีไม่มีจบ
เมื่อความรักเรานี้มีอยู่ครบ
เราจะลบรอยร้างจนจางใจ

ฝนจะพรำซ้ำซากยากจะหยุด
รักยิ่งผุดผ่องขาวพราวไสว
ตราบเธอยังมิพรากทิ้งจากไป
ความหมองไหม้อย่าเอ่ยเลยแก้วตา

ทุกวลีที่พร่ำโปรดจำไว้
จะวันไหนยังรักอนรรฆค่า
จงรอคอยวันดีที่ฝนซา
คืนนั้นฟ้าอร่ามงามน่ามอง

ดาวจะลอยคอยตามาประสบ
เราจะพบเพื่อฝันกันทั้งสอง
คงไม่มีใครช้ำน้ำตานอง
รักยังปองปราถนามาเช่นเดิม

ดาวอาชาไนย