พิมพ์หน้านี้ - ~ แก่เพื่อนตาฝ้าฟาง ~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: ธาตรี รติกานท์ ที่ 16 กรกฎาคม 2013, 12:39:PM



หัวข้อ: ~ แก่เพื่อนตาฝ้าฟาง ~
เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี รติกานท์ ที่ 16 กรกฎาคม 2013, 12:39:PM
(http://paow007.files.wordpress.com/2012/10/7817.jpg)

~ แก่เพื่อนตาฝ้าฟาง ~
กาพย์ฉบัง ๑๖

สุดแสนสงสารสหายรัก......อาการพานหนัก
จักษุสลัวมัวหมอง

แลแลแย่ยิ่งยามมอง.......โธ่เอ๋ยเพื่อนพ้อง
สนองตอบรอบกายหน่ายแหนง

ด้วยคงหลงปรีดิ์สีแสง......แก้วทำจำแลง
แสดงดุจเพชรเม็ดงาม

มึนงงหลงติดหลงตาม......รำพันพจน์พล่าม
ทุกยามอยากใกล้ได้ยล

ลืมเพชรแพร้วพร่างข้างตน.....กิเลสท่วมท้น
กมลถูกเข้าครอบงำ

หลงแลลวงหลอกเลิศล้ำ......เวรเอ๋ยเวรกรรม
อาจทำเพชรพิสุทธิ์หลุดมือ

เมื่อถึงซึ่งวันนั้นหรือ......รู้แท้ที่ถือ
คือแก้วแววช่วงลวงตา

พอคิดจะติดตามหา......เพชรนั้นกลับมา
คงช้าคว้าไว้ไม่ทัน

เพชรอร่ามงามเลิศประเสริฐนั้น......อาจเปลี่ยนแปรผัน
เฉิดฉันสุกสว่างต่างกร

ธาตรี รติกานท์
๑๖.๐๗.๒๕๕๖