|
หัวข้อ: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 26 มิถุนายน 2013, 11:59:PM สายลมแผ่ว แว่วเสียง จำเรียงหรีด ฟังหวิวหวีด กรีดลึก นึกหวั่นไหว เคล้าเสียงลม กลมกลืน คืนอาลัย บาดหัวใจ ใครคนหนึ่ง ซึ่งนอนโทรม เมื่อไร้นาง แนบนอน เหมือนก่อนเก่า ชีวิตเรา เศร้าหนัก เหมือนหักโหม โอ้สิ้นแล้ว แก้วจินต์ กลิ่นประโลม โดนถาโถม ด้วยความเหงา เศร้าทุกคืน มีบ้างไหม ใครกัน เหมือนฉันนี่ ในราตรี มิบรรทม ข่มใจฝืน แทบมอดม้วย ด้วยช้ำ ที่กล้ำกลืน นอนสะอื้น ขื่นขม ระทมทรวง "มุนีน้อย" emo_111 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 27 มิถุนายน 2013, 02:51:AM "มุนีน้อย" หงอยเหงา เศร้าโศกศัลย์ พร่ำรำพัน เพราะรัก มาหักร่วง ไห้สะอื้น ขื่นขม พิษลมลวง ลาลับล่วง เยื่อใย ก็ไม่มี emo_05 emo_05 ใช่เพียงท่าน ที่ช้ำ น้ำตาไหล "ขลุ่ยฯ"ก็ไห้ รำพัน ทุกวันวี่ สุดแสนเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวฤดี ทุกนาที มีเพียง เสียงน้ำตา emo_33 emo_33 ตอนหายใจ แต่ละครั้ง ก็ยังปวด มันร้าวรวด ดวงใจ รู้ไหมหนา ดั่งมีมีด กรีดไป ในอุรา ทรมา มิคลาย ห่างหายเลย emo_05 emo_05 ทุกนาที มีเหงา กับเศร้าสร้อย ที่มาคอย เคียงข้าง อย่างเปิดเผย ให้ร้องร่ำ น้ำตา มากอดเกย โอ้..อกเอ๋ย ครวญคราง..ไม่สร่างซา emo_62 emo_111 emo_62 emo_111 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 มิถุนายน 2013, 06:28:AM emo_116 emo_126 เสียงหรีดริ่ง เรไร ในคืนค่ำ เฝ้าเพรียกพร่ำ ร่ำร้อง มองผวา เหมือนเสียงพี่ เรียกขาน ข้ามขอบฟ้า ในอุรา มาพราก จากกันไป เสียงหรีดริ่ง เรไร ในคืนนี้ ร้างฤดี แดดาย โดดเดี่ยวได้ ทั้งเปลี่ยวเปล่า เศร้าสร้อย หงอยฤทัย คนอยู่ไกล กล้ำกลัด สลัดปอง จะรอเสียง เรไร ให้ความหวาน ร่วมเบิกบาน สราญรมย์ สมสนอง แม้วันใด ได้พบ สบตามอง ความหม่นหมอง คงคลาย สลายลง พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 27 มิถุนายน 2013, 09:39:AM สายลมแผ่ว แว่วเสียง จำเรียงหรีด ฟังหวิวหวีด กรีดลึก นึกหวั่นไหว เคล้าเสียงลม กลมกลืน คืนอาลัย บาดหัวใจ ใครคนหนึ่ง ซึ่งนอนโทรม เมื่อไร้นาง แนบนอน เหมือนก่อนเก่า ชีวิตเรา เศร้าหนัก เหมือนหักโหม โอ้สิ้นแล้ว แก้วจินต์ กลิ่นประโลม โดนถาโถม ด้วยความเหงา เศร้าทุกคืน มีบ้างไหม ใครกัน เหมือนฉันนี่ ในราตรี มิบรรทม ข่มใจฝืน แทบมอดม้วย ด้วยช้ำ ที่กล้ำกลืน นอนสะอื้น ขื่นขม ระทมทรวง "มุนีน้อย" emo_111 มาร้อยกานท์ขานไขไว้ต่างเพื่อน ขอดาวเดือนเหมือนแม้นแทนใจหวง ยามคิดถึงคะนึงหาสุดาดวง เหมือนเคียงควงข้างน้องประคองนอน ขอสายลมพรมถวิลกลิ่นบุปผา ชื่นวิญญาณ์คราคลาดนิราศสมร หริ่งระงมขรมดังเสียงบังอร กล่อมบรรจถรณ์อ้อนจิตให้นิทรา จงสำราญผ่านระกำมาฉ่ำชื่น ทรวงระรื่นคืนสวาทปรารถนา อย่าหมองจิตคิดระคางจงสร่างซา เหมือนขวัญตามาแอบเคียงแนบกาย... -บูรพาฯ- emo_126 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 27 มิถุนายน 2013, 01:48:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_038.gif) (http://www.klonthaiclub.com) emo_107 emo_107 emo_107 ...ในราตรี มีดาว ที่พราวฟ้า ถึงเวลา เคลื่อนคล้อย ลอยห่างหาย เจ้าลาลับ กลับเสก เมฆเรียงราย เจ้าซ่อนกาย ทำไม ให้ข้ารอ... (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_079.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ...คราเจ้าโผล่ โชว์แสง ทะแยงส่อง ลอดตามล่อง เหมือนลอง ปองรักขอ ใจคนเหงา เฝ้าอยาก ฝากเคียงคลอ ให้พะนอ เสกสรร สร้างฝันคืน... รัตนาวดี emo_60 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_038.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 27 มิถุนายน 2013, 10:13:PM ยังมีเพื่อน เตือนจิต คิดปลอบขวัญ ผ่านคืนวัน อันเหงา เฝ้าห่วงหา ขลุ่ยกรรแสง แรงใจ ท่านให้มา แม้นน้ำตา บ่าไหล ไม่ต่างกัน น้องพันทอง มองเมียง เสียงหรีดหริ่ง อยากรู้จริง หญิงงาม ยามโศกศัลย์ จะอ้างว้าง อย่างชาย หรือไม่นั้น วานน้องพันฯ บอกด้วย ช่วยเอาบุญ บูรพาท่าพระจันทร์ ท่านช่วยชี้ ในราตรี มีดาว สกาวอุ่น ต่างบังอร นอนข้าง ช่างละมุน แทนตักหนุน นวลนาง ผู้ห่างไกล ยังมีดาว อีกดวง เจ้าห่วงพี่ รัตนาวดี นี้อยู่ไหน เป็นนางฟ้า บนสวรรค์ ชั้นอะไร หรือเป็นใคร ในฝัน ฉันขอบคุณ "มุนีน้อย" emo_79 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 28 มิถุนายน 2013, 05:35:AM emo_50 emo_50 emo_50 ...ก็อยากเป็น เช่นนาง ในกลางฝัน คอยเสกสรร เอาใจ ให้เกื้อหนุน อยากเป็นนาง ฟ้าให้ ชื่อใบบุญ อ้อมอกอุ่น โอบฝัน แบ่งปันคอย... ...หนีออกจาก ชั้นฟ้า คราคืนเหงา มานั่งเฝ้า หยอกไล่ ไม่เหงาหงอย เล่าเรื่องขำ ขันมี ผีกองกอย ได้ฟังบ่อย หากเชื่อ คงเบื่อตาม... emo_26 รัตนาวดี emo_60 หัวข้อ: Re: ค่ำคืน อันแสนเหงา... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 01 กรกฎาคม 2013, 12:04:AM อยากจะฝัน ถึงนาง เหมือนอย่างบอก กลัวช้ำชอก ยอกย้อน นอนหัวหมุน หากนางฟ้า ปราณี มีการุณย์ ชื่อใบบุญ จุนเจือ จะเชื่อใจ กลัวจะเป็น เช่นฝัน นั่นแหละหนา ตื่นเช้ามา พาเก้อ ละเมอให้ ทั้งขันมี ผีกองกอย ต่างลอยไป ทิ้งพี่ไว้ เดียวดาย คล้ายวันวาน.. emo_05 "มุนีน้อย" emo_86 |