|
หัวข้อ: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 26 มิถุนายน 2013, 03:43:PM (http://i1266.photobucket.com/albums/jj526/naiimrakarn/titanicthai5.png) หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 27 มิถุนายน 2013, 01:42:AM เมื่อตัวฉัน จมหาย กับสายน้ำ ความทรงจำ เฟื่องฟู ยังรู้สึก เป็นรอยฝัน อำไพ ในสำนึก ตกผลึก แทรกสิ้น ทั้งวิญญาณ ความงดงาม แห่งรัก ยังหนักแน่น เป็นตัวแทน สองเรา เฝ้าขับขาน แม้นภูผา, ผืนสมุทร สุดประมาณ ฤา จะทาน รักได้ เป็นไม่มี ถึงอับปาง ร่างฝัง รักยังอยู่ ขอครองคู่ พิศวาส ไม่คลาดหนี แม้นภพใด ชาติไหน ใจภักดี- ท่วมนที ที่ทับ ดับชีวา. emo_85 หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 มิถุนายน 2013, 08:34:AM (http://image.ohozaa.com/i/76a/hjaoG.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/67qA) ความรักพี่ นี้รุด สุดหักได้ ช่างยิ่งใหญ่ มากนัก ยากจักหา สิ่งใดเปรีบย เทียบเข้า เท่าชีวา เกินกว่าฟ้า มหาสมุทร สุดประมาณ ช่างงดงาม ทรามเชย ไม่เคยเห็น อยากจะเป็น คนรัก ถักประสาน มาร่วมเรียง เคียงพรอด ตลอดกาล ร้อยดวงมาน สองเรา เนาเนิ่นนาน พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 27 มิถุนายน 2013, 08:53:AM ([url]http://i1266.photobucket.com/albums/jj526/naiimrakarn/thaititanic5.png[/url]) เพียงร่างพลีชีวาชลาศัย ยังฤทัยให้ตราตรึงคะนึงนึก ร่ำกระแสแซ่ซ้องยังก้องกึก ลั่นระทึกครึกโครมมิโทรมซา จะขอรักสักครั้งประทังจิต ถึงต้องพิษฤทธิ์เร้นคอยเข่นฆ่า ก็ชื่นใจไม่ระกำสิ้นนำพา ให้วิญญาณ์ตราประทับไม่ลับลอย ถึงเคราะห์กรรมซ้ำขาดวาสนา ดับชีวาคราใดไม่เหงาหงอย จะขอรักดักดานมานสำออย ตามติดสอยร้อยชาติมิคลาดกาย... -บูรพาฯ- emo_126 หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 27 มิถุนายน 2013, 02:07:PM (http://i1266.photobucket.com/albums/jj526/naiimrakarn/oceanheartx3.png) หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 27 มิถุนายน 2013, 02:40:PM กำปั่นใหญ่ล่องลอยลำยังจำได้ เริ่มหวั่นไหวเกิดปํญหามาเสียหาย รักคลอนแคลนแล่นโต้ลมล่มทลาย เข้าสลายความหวังพังจมดิน ลูกขาดแม่เหมือนแพแตกแยกย่อยยับ พ่อผู้ขับเรือเคว้งคว้างชนกลางหิน แพลำน้อยลอยละล่องทั่วธรณิน น้ำตาหลั่งร่วงไหลรินชาติชายชาญ ยังมีพ่อคอยถ่อเรือเพื่อขับเคลื่อน คอยเป็นเพื่อนพันผูกเลี้ยงลูกหลาน เฝ้ากล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกน้อยแทนนงคราญ เป็นพ่อหม้ายขาดแม่บ้านมากอดนอน ร่องรอยรักดั่งเรือล่มลงจมดิ่ง เพราะใจหญิงกลิ้งกลอกมาหลอกหลอน เหลือรอยรักช้ำอีกหนคนชุมพร นั่งเขียนกลอนคร่ำครวญ..ถึงนวลนาง. ริน ดอนบูรพา ๒๗ มิ.ย.๕๖ หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 27 มิถุนายน 2013, 03:09:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ตั้งแต่เรือ กำปั่น ดันชนหิน แตกแหว่งวิ่น สิ้นหัก รักยังห่าง พลัดผัวลูก ถูกล่อง ต้องแยกทาง ฉันเคว้งคว้าง กลางเล ว้าเหว่จัง บังเอิญคว้า ขอนไม้ ได้หนึ่งท่อน กอดไม้ขอน ลอยคอ ท้อสิ้นหวัง กระแสสินธุ์ รินเชี่ยว เกินเหนี่ยวรั้ง มิเห็นฝั่ง หวังเพียงรอด ปลาตอดกิน emo_20 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ร อ ย รั ก เ รื อ ล่ ม เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 28 มิถุนายน 2013, 10:03:AM (http://image.free.in.th/z/il/y99wu.jpg) เรือรักแล่นหลงไปจึงไกลร่าง ล่ม!อับปางห่างทิศ...ฟ้าปิดกั้น คลื่นชะตาพายุกรรมกระหน่ำพลัน ตราบนิรันดร์ร่างไร้ใจคู่เคียง ---สะเลเต--- |