หัวข้อ: เขียน..สร้อยสน เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 26 มิถุนายน 2013, 10:47:AM (http://www.upyim.com/wp-content/uploads/2012/11/แก๊งนางฟ้าเพื่อนเจ้าสาว-งานแต่งแอน-ภูริ-4-226x177.jpg) สวรรค์เป็นใจ ๏ เพลงคนจรจรสรวงกล่อมดวงจิต จิตกอดฝันฝันคิดมาเรียงขาน ขานเป็นความความร้อยสร้อยเพรงกานท์ กานท์ร่วมเคียงเคียงท่าน..เรือนกลอนไทย ๏ ไทยเอ๋ยร่ายร่ายฟ้อนอักษรศิลป์ ศิลป์นุ่มครวญครวญพิณคลอลำไผ่ ไผ่สีกอกอโยกโบกลมใบ ใบพลิ้วร่วงร่วงไหล..ปลิวตามลม ๏ ลมพัดหยอกหยอกฟ้าแหละนางฟ้า ฟ้าเวียงทิพย์ทิพย์อุษาช่างงามสม สมทรงเกินเกินคาดบาดตาชม ชมงามผ่องผ่องคม..ทุกนางครั้น ๏ ครั้นอยากควงควงดาวสุกสกาวสี สีนวลปลั่งปลั่งนี้พลางโอบนั่น นั่นบัวตูมตูมเพียงกลีบเรียงพลัน พลันกอดสรวงสรวงสวรรค์..ไป่ยอมวาง ๏ วางคำหอมหอมรื่นชื่นพวงช่อ ช่อครวญเพลงเพลงซอก่อนรุ่งสาง สางพาเลือนเลือนพรากจากรอยจาง จางเพียงค่อยค่อยสล้าง..ในห้วงลึก ๏ ลึกกลางจินต์จินตนาขับมาขาน ขานพลางจัดจัดสานบรรเลงศึก ศึกชิงดาวดาวรายนัยหมายนึก นึกว่าล่วงล่วงดึก..จักจูบดาว ๚ะ๛ คอนพูทน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_037.gif) (http://www.klonthaiclub.com) กลบทสร้อยสน กำหนดให้ในแต่ละวรรค คำที่ ๓ ซ้ำกับคำที่ ๔ และคำสุดท้ายวรรคต้น ซ้ำกับคำที่ ๑ วรรคถัดมา นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ...ด้วยความขอบคุณ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_191.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: เขียน..สร้อยสน เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 26 มิถุนายน 2013, 11:44:AM ดาวจะรอรอฝากปากคนจูบ จูบละอ่อนอ่อนวูบก็วายหนาว หนาวอารมณ์รมณีที่พริ้งพราว พราวสวยสุดสุดกล่าวเป็นคำกลอน กลอนรำพันพันบทไม่หมดสิ้น สิ้นสวาทหวาดชีวินสิ้นสมร หมอนเคยอุ่นอุ่นนักจักอาวรณ์ วอนลมหวนหวนย้อนพาอรคืน ดาว อาชาไนย หัวข้อ: Re: เขียน..สร้อยสน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 มิถุนายน 2013, 12:02:PM (http://image.ohozaa.com/i/3ce/xYLBZ.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gXc2) ดาวจะรอ รอไร ให้ใจเจ็บ ดาวหนาวเหน็บ เหน็บแนม แซมสุดฝืน ดาวจงรู้ รู้ไว้ ใจขวัญยืน ได้เป็นอื่น อื่นไป ไม่ไหลย้อน ฝากบอกดาว ดาวว่า ขอลาแล้ว ความรักแห้ว แห้วห่าง บ้างผุกร่อน เจ็บเจียนตาย ตายแท้ อย่างแน่นอน ขอลาก่อน ก่อนจากกัน พันขอลา พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: เขียน..สร้อยสน เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 26 มิถุนายน 2013, 02:01:PM ดาวจะรอรอฝากปากคนจูบ จูบละอ่อนอ่อนวูบก็วายหนาว หนาวอารมณ์รมณีที่พริ้งพราว พราวสวยสุดสุดกล่าวเป็นคำกลอน กลอนรำพันพันบทไม่หมดสิ้น สิ้นสวาทหวาดชีวินสิ้นสมร หมอนเคยอุ่นอุ่นนักจักอาวรณ์ วอนลมหวนหวนย้อนพาอรคืน ดาว อาชาไนย #๒๒๘ -๐- คืนเหน็บหนาว หนาวนัก รักติดหล่ม หล่มลึกจม จมมิด เกินคิดฝืน ฝืนตะกาย กายล้า คราหยัดยืน ยืนลำพัง พังครืน เพราะคำคน -๐- คนเคยเคียง เคียงคู่ อยู่กลับหาย หายหน้าไกล ไกลตา ไม่มาสน สนเคยร่ม ร่มก็ร้อน จรเพราะจน จนเลยจำ จำทน เธอพ้นใจ -๐- ใจแม้เจ็บ เจ็บนี้ มีสอนสั่ง สั่งให้ใจ ใจระวัง คนนั่งใกล้ ใกล้ไม่รัก รักดอด ไปหยอดใคร ใครคนนั้น นั้นไง คนใหม่เธอ -๐- หัวข้อ: Re: เขียน..สร้อยสน เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 26 มิถุนายน 2013, 04:27:PM เธอคือครูครูกวีที่สั่งสอน สอนหลักเขียนเขียนกลอนกาพย์เสนอ เสนอคำคำผิดสะกิตเมื่อเจอ เจอ!ทักท้วงท้วงเสมอเธอเปรียบ"ครู" ครูเฝ้าสอนสอนสั่งทั้งแนะชี้ ชี้นำด้านด้านกวีที่ก้าวสู่ สู่โลกศิลป์ศิลป์งามตามเฝ้าดู ดูโอบอุ้มอุ้มชู(ภาษา)อยู่เรื่อยมา มาถึงวันวันนี้สามปีได้ ได้สิ่งฝันฝันใฝ่มากมายค่า ค่าสูงยิ่งยิ่งมองแสนต้องตา ตาทั้งซ้าย..ซ้าย,ขวาเสน่หากลอน กลอนขอบคุณคุณครูผู้นำส่ง ส่งฉันให้ให้หลงดงอักษร สอนเสริมสร้างสร้างคำ"ทนพูคอน" คอนฯนามที่ที่ป้อนสอนฉันท์,โคลง ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๖ ---สะเลเต--- |