พิมพ์หน้านี้ - โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ขอให้เพื่อนช่วยแต่งกลอนให้ => ข้อความที่เริ่มโดย: กรกช ที่ 21 มิถุนายน 2013, 04:39:PM



หัวข้อ: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 21 มิถุนายน 2013, 04:39:PM


#๑๙๗

-๐-๐-๐-

ผืนนาเหลืองสุกแล้ว   รอเคียว
ทอดต่ำคือรวงเรียว  เกี่ยวข้าว
ถนอมดั่งบุตรเชียว   นะแม่
หายเหนื่อยเดินลุยก้าว   ส่งเลี้ยงครัวเรา

-๐-๐-๐-



มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง เพื่อเตือนสติ
ถึงคุณค่าของน้ำใจและไมตรี
ในสถานที่แห่งนี้ ซึ่งมีน้ำใจและไมตรีอยู่มากมาย
หลายๆท่าน ที่ผ่านมาในที่นี้
อาจพานพบแล้ว ให้รู้สึกยินดี
บางท่านอาจพานพบแล้ว ให้ผิดหวัง
เรื่องนี้ได้ประสบกับตัวเอง
ไม่ได้รู้สึกผิดหวังหรือโกรธ
แค่งุนงงกับวิธีคิดและการตัดสินใจ
เพราะไร้ซึ่งข้อความคำอธิบาย
แต่ด้วยความเข้าใจ และให้อภัย
จึงนำมาบอกเล่าให้รับฟัง
และยังยืนยันว่า
น้ำใจและไมตรียังคงมีอยู่เสมอ

น้องคนหนึ่งตั้งกระทู้ขอใช้ช่วย
ผ่านมาพบเห็นเข้า
เห็นว่าอยู่ในวิสัย จึงเขียนลงกระทู้ไป
สุดท้ายเจ้าของกระทู้ลบกระทู้หลัก
โดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ
จึงได้ส่งข้อความส่วนตัวไปเตือนสติว่า

ทีหลังอย่าทำ

งานที่เขียน เขียนเพื่อชนหมู่มาก
มิใช่เพื่อ ผู้ใดผู้หนึ่ง
ลิขสิทธิ์เป็นของ เจ้าของความคิด
คิดสักนิด ก่อนก้าวล่วงเส้นเหตุและผล
การลบกระทู้ เป็นสิทธิเฉพาะตน
หากไม่กระทบสิทธิผู้อื่น ย่อมไม่เป็นไร
อย่าเห็นประโยชน์ตน เหนือประโยชน์ส่วนรวม
หากเราไม่ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
จะหวังให้ใครมาซื่อสัตย์ต่อเรา
กระทู้นี้ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์
แต่เขียนเพื่อเตือนสติ
ท่านผู้ผ่านมา และผ่านไป
บนพื้นฐานคำว่า ให้อภัย

ในใจนึกหาเหตุผลและคำอธิบายปรากฎการณ์ครั้งนี้ได้หลายประเด็น
โดยเฉพาะในมุมมองของผู้ร้องขอ
แต่ในมุมมองนั้น
คงไม่มีมุมมองของผู้มีน้ำใจ


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 21 มิถุนายน 2013, 04:59:PM
ขออนุญาต แสดงความคิดเห็นนิดนึงนะครับ
ผมคิดว่าเจ้าของกระทู้นั้นเขาอาจจะมีความจำเป็นอะไรบางอย่าง
หรือ อาจจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็เป็นได้ครับ แต่..จะเป็นเพราะเหตุผล
ใดก็แล้วแต่ ทุกท่าน ณ ที่นี้ก็ยินดี และพร้อมที่จะอภัยให้เสมอ
ใช่ไหมครับ
..บารมีแห่งทานที่ประเสริฐที่สุด คือ อภัยทาน..
 emo_126 emo_126 emo_126


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: นํ้าหวาน ที่ 21 มิถุนายน 2013, 07:40:PM
ต้องขอโทษด้วยน่ะค่ะ ไม่ได้หวังร้ายหรือว่าจะขโมยความคิดค่ะ แต่มีเหตุจำเป็นจริง ๆ ค่ะ
แบบว่างานนี้ต้องทำส่งอาจารย์ค่ะ แล้วก็มีเพื่อนคนอื่นที่ได้หัวข้อเหมือนกันด้วย ก็กลัวว่า
จะนำไปใช้ แล้วส่งอาจารย์ ถ้าเหมือนกัน อาจารย์ก็สงสัยค่ะ ต้องขอโทษคุณ กรกช ด้วยน่ะค่ะ TT' emo_81
 *ก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยค่ะ จากใจจริงน่ะค่ะ อีกอยากก็รู้สึกขอบคุณคุณ กรกชมากจริง ๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ ดิฉันเค้าใจค่ะ ว่าถ้าทำแบบนี้ก็จะทำให้คนที่ช่วยเหลือเราเสียใจได้
ดิฉันลืมคิดเรื่องนั้นไปจริง ๆ ค่ะ แต่เมื่อตอนที่เข้ามาในกระทู้ที่ตนตั้งไว้แล้วมีผู้ตอบ ก็รู้สึก
ขอบคุณสำหรับนํ้าใจตั้งแต่ครั้งนั้นเลยล่ะค่ะ ต้องขอโทษจริง ๆ น่ะค่ะ : ( ' รู้สึกเสียใจ
มาก ๆ เลยค่ะ T^T' ทีหลังก็จะไม่ทำแล้วค่ะ


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 21 มิถุนายน 2013, 09:20:PM
emo_116 emo_126

ผิดแล้วรู้จักขอโทษ
คงไม่มีใครใจดำ
ไม่ยกโทษให้หรอกจ้า
อย่าคิดมากเดี๋ยวฉี่เหลือง

นับถือ..น้ำใจหนู..จ้า

พี่พันทอง
 emo_116 emo_116


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 21 มิถุนายน 2013, 11:47:PM
ขออนุญาต แสดงความคิดเห็นนิดนึงนะครับ
ผมคิดว่าเจ้าของกระทู้นั้นเขาอาจจะมีความจำเป็นอะไรบางอย่าง
หรือ อาจจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็เป็นได้ครับ แต่..จะเป็นเพราะเหตุผล
ใดก็แล้วแต่ ทุกท่าน ณ ที่นี้ก็ยินดี และพร้อมที่จะอภัยให้เสมอ
ใช่ไหมครับ
..บารมีแห่งทานที่ประเสริฐที่สุด คือ อภัยทาน..
 emo_126 emo_126 emo_126




#๑๙๙

-๐-
เป็นดั่ง ที่กล่าวไว้
ให้อภัย แต่ต้องสอน
สังคม คนมากจร
พึงพินิจ คิดระวัง
-๐-
มิเคย ถือเหตุโกรธ
เพียงชี้โทษ หนักเบาชั่ง
เตือนฝาก แจ้งมายัง
คนข้างหลัง ฟังบทเรียน
-๐-



หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 21 มิถุนายน 2013, 11:49:PM
ต้องขอโทษด้วยน่ะค่ะ ไม่ได้หวังร้ายหรือว่าจะขโมยความคิดค่ะ แต่มีเหตุจำเป็นจริง ๆ ค่ะ
แบบว่างานนี้ต้องทำส่งอาจารย์ค่ะ แล้วก็มีเพื่อนคนอื่นที่ได้หัวข้อเหมือนกันด้วย ก็กลัวว่า
จะนำไปใช้ แล้วส่งอาจารย์ ถ้าเหมือนกัน อาจารย์ก็สงสัยค่ะ ต้องขอโทษคุณ กรกช ด้วยน่ะค่ะ TT' emo_81
 *ก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยค่ะ จากใจจริงน่ะค่ะ อีกอยากก็รู้สึกขอบคุณคุณ กรกชมากจริง ๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ ดิฉันเค้าใจค่ะ ว่าถ้าทำแบบนี้ก็จะทำให้คนที่ช่วยเหลือเราเสียใจได้
ดิฉันลืมคิดเรื่องนั้นไปจริง ๆ ค่ะ แต่เมื่อตอนที่เข้ามาในกระทู้ที่ตนตั้งไว้แล้วมีผู้ตอบ ก็รู้สึก
ขอบคุณสำหรับนํ้าใจตั้งแต่ครั้งนั้นเลยล่ะค่ะ ต้องขอโทษจริง ๆ น่ะค่ะ : ( ' รู้สึกเสียใจ
มาก ๆ เลยค่ะ T^T' ทีหลังก็จะไม่ทำแล้วค่ะ




#๒๐๐

-๐-
รู้ดี มิหวังร้าย
ที่เดาคล้าย สาเหตุเขียน
เริ่มเพราะ ไม่พากเพียร
เรียนรู้ได้ หากใฝ่ปอง
-๐-
เขียนเอง ย่อมรู้ทั่ว
ไม่ต้องกลัว ใครคอยจ้อง
ภาษา เรานะน้อง
หากไม่รักษ์ จะหวังใคร
-๐-




คำขอโทษ ยินดีรับไว้
แต่ไม่ใช่เพื่อผมนะ
ฝากไว้สำหรับผู้มีน้ำใจทั้งหลายต่างหาก
เพราะไม่รู้สึกเสียใจ
กับสิ่งที่ตั้งใจทำแล้วอย่างดี
และรู้ว่าเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ๆ
สำหรับผมไม่มีคำว่า ลิขสิทธิ์
เหตุที่เอ่ยถึง เพราะบางท่านถือเรื่องนี้
เจตนาต้องการเตือนสติเท่านั้น
เดาสาเหตุแล้ว ไม่ผิดจากที่คาดไว้จริง ๆ


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 21 มิถุนายน 2013, 11:51:PM
emo_116 emo_126

ผิดแล้วรู้จักขอโทษ
คงไม่มีใครใจดำ
ไม่ยกโทษให้หรอกจ้า
อย่าคิดมากเดี๋ยวฉี่เหลือง

นับถือ..น้ำใจหนู..จ้า

พี่พันทอง
 emo_116 emo_116



#๒๐๑

-๐-
เรื่องนี้ คงจบแล้ว
คงเป็นแนว บอกทางได้
กรกช ไม่หมดไฟ
เดินหน้าไป เท่าใจมี
-๐-
แก่แล้ว เลยโกรธยาก
และไม่อยาก บ่นจู้จี้
เพียงหวัง สิ่งดีๆ
ประดับไว้ ในบ้านกลอน
-๐-


งงกับระบบคัดกรองภาษาของเวป
พิมพ์คำว่า สิ่งดี ดี (ดีสองตัวติดกัน)
แต่ผลแสดงเป็น สิ่งดีๆ
ไม่เชื่อลองดูสิ


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 22 มิถุนายน 2013, 12:19:AM
คือ..ผมแค่อยากจะบอกกับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆและทุกๆท่าน
แห่งบ้านกลอนว่า ผมดีใจครับ ที่ผมรู้สึกว่าผมเลือกและตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ
ที่เข้ามาอยู่ในบ้านแห่งนี้ เพราะที่นี่มีความอบอุ่นและมีน้ำใจไมตรไม่เคยเหือดแห้ง
ผมประทับใจในความเอื้ออารีมีน้ำใจ ที่รุ่นพี่หลายๆท่านได้ร่วมกันรด
ร่วมกันรินลงมาชโลมให้ใจผมได้ชุ่มชื่นตลอดมา ผมขอขอบคุณรุ่นพี่ทุกท่าน
ที่คอยช่วยเหลือ ให้กำลังใจ แนะนำ พร่ำสอน ตักเตือน ให้ความรู้และ
ให้ทุกสิ่งทุกอย่างกับ"ขลุ่ยกรรแสง" ที่กล่าวมานี้ เพราะ ในวันนั้นที่ผมเริ่มถอดใจจนเกือบจะลาบ้านกลอน
หากไม่ได้รับกำลังใจและน้ำใจอันงดงามจากรุ่นพี่หลายๆท่าน วันนี้ก็คง
ไม่มีขลุ่ยกรรแสงแน่นอนครับ
 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 22 มิถุนายน 2013, 08:01:AM





"จะนำไปใช้ แล้วส่งอาจารย์ ถ้าเหมือนกัน อาจารย์ก็สงสัยค่ะ...."


จะเป็นการเอาเปรียบเพื่อนร่วมห้องคนอื่นหรือเปล่าจ๊ะ ?...ทุกอย่างควรจะเริ่มต้นด้วยตนเอง
ค่อย ๆ ฝึกค่อยทำไป  ถือว่าผิดเป็นครูและที่สำคัญจะเป็นการให้ความเคารพต่อความสามารถของตนเองอีกด้วยนะน้องจ๋า




                         -บูรพาฯ-


หัวข้อ: Re: โคลงฉันหาย (ฝากไว้เตือนสติน้องๆที่มาร้องขอ)
เริ่มหัวข้อโดย: นํ้าหวาน ที่ 22 มิถุนายน 2013, 01:32:PM





"จะนำไปใช้ แล้วส่งอาจารย์ ถ้าเหมือนกัน อาจารย์ก็สงสัยค่ะ...."


จะเป็นการเอาเปรียบเพื่อนร่วมห้องคนอื่นหรือเปล่าจ๊ะ ?...ทุกอย่างควรจะเริ่มต้นด้วยตนเอง
ค่อย ๆ ฝึกค่อยทำไป  ถือว่าผิดเป็นครูและที่สำคัญจะเป็นการให้ความเคารพต่อความสามารถของตนเองอีกด้วยนะน้องจ๋า




                         -บูรพาฯ-

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดี ๆ น่ะค่ะ พูดตามตรงก็รู้สึกผิดหล่ะค่ะ
จะพยายามแต่งเองค่ะ [ อาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ ] แต่ก็จะพยายาม
แต่งโคลงที่เป็นของตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ ; )
 emo_116 emo_116 emo_116 emo_116