|
หัวข้อ: ~น้อยใจ..ไห้..เจ็บ~ เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 19 มิถุนายน 2013, 08:58:PM เมื่อใจลด หมดรัก มิภักดิ์ต่อ คำใดก็ มิเพราะ เสนาะหู สิ้นสดใส ไม่รื่น มิชื่นชู ยามพิศดู ให้พาล รำคาญใจ กระแซะเย้า ยวนให้ ทรามวัยชื่น กลับขมขื่น กลืนกล้ำ หน้าง้ำใส่ ชวนทะเลาะ เบาะแว้ง ริบแรงใจ จนสายใย ในรัก ต้องหักลง สุดระกำ ช้ำแด พ่ายแพ้รัก ทั้งที่ภักดิ์ นักหนา อุราหลง พี่ครวญคร่ำ ร่ำร้อง กึกก้องมน เจ็บเกินทน หม่นหมอง..จนนองมาน emo_62 emo_111 emo_62 emo_111 หัวข้อ: Re: ~น้อยใจ..ไห้..เจ็บ~ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 20 มิถุนายน 2013, 07:19:AM emo_89 มิใช่คู่สู่สมพระพรหมสรร ต้องพบพลันวันหมดสิ้นรสหวาน จนยากฝืนกลืนกล้ำแม้น้ำตาล ขมใดปานหาญเทียบมาเปรียบเปรย คำโบราณนานมาท่านว่าไว้ ขอหทัยไร้วิตกนะอกเอ๋ย ใช่สิ้นไร้ใบพุทราจะคว้าเชย เคียงเขนยเกยกอดพลอดจำนรรจ์ ทั้งดินแดนแคว้นถิ่นใช่สิ้นสาว มากอวบขาวราวปอกเปลือกให้เลือกสรร ควรหรือไรให้อุราช้ำจาบัลย์ เพ้อรำพันฝันหารักราโรย... emo_06 -บูรพาฯ- emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ~น้อยใจ..ไห้..เจ็บ~ เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 20 มิถุนายน 2013, 09:36:PM เพราะยังรัก ภักดี มิมีสิ้น สุดถวิล ดวงจิต มิคิดโบ้ย แม้ลาร้าง ห่างไกล ให้โอดโอย รักยังโชย โบยไป อยู่ใกล้นาง ด้วยใจชาย หมายจริง มิกลิ้งกลอก แม้ช้ำชอก อกเอ๋ย มิเคยห่าง สถิตย์อยู่ คู่ใจ ไม่เคยจาง มิลาร้าง ห่างไป..จากใจเลย emo_62 emo_111 emo_107 emo_100 |