|
หัวข้อ: ช้างป่าผู้น่าสงสาร เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 13 มิถุนายน 2013, 12:35:PM ช้างอยู่ป่า หากิน ตามถิ่นฐาน คนรุกราน ถางป่า ทำนาไร่ รุกที่ช้าง หมดทางกิน สิ้นทางไป ช้างตัวใหญ่ ไม่อาจสู้ ผู้รุกราน เมื่อผืนป่า แปรเปลี่ยน เป็นพืชไร่ ช้างจำใจ ต้องใช้กิน เป็นอาหาร แต่คนคอย ขับไล่ ไม่ต้องการ กลายเป็นช้าง อันธพาล รังควานคน ........................................... ถ้าต่างคน ต่างอยู่ คิดดูใหม่ คนอย่าไป รุกป่า หาโภชน์ผล ช้างมีป่า เลี้ยงชีพ ชีวิตตน ป่ากันชน คนกับช้าง ให้ห่างไกล คนคือผู้ สร้างปัญหา มาให้ช้าง ลองคิดอย่าง เป็นธรรม ทำได้ไหม เพราะคนโลภ ช้างจึงราบ พังพาบไป เพราะคนเห็น แก่ได้ ไร้เมตตา หาทางออก สักนิด คิดสักหน่อย โปรดอย่าปล่อย ช้างตาย หายหมดป่า ให้ช้างอยู่ อย่างช้าง อย่างธรรมดา โปรดเหลือป่า ให้ช้างอยู่ คู่เมืองไทย *หมายเหตุ : กลอนบทแรกแวบขึ้นมาในสมองทันทีที่เห็นข่าว ช้างป่า เข้าไปกินพืชไร่ ของชาวบ้านแล้วถูกรั้วไฟฟ้าช้อตตาย สงสารช้างครับ (http://news.mthai.com/wp-content/uploads/2013/06/458883-02.jpg) http://news.mthai.com/general-news/246623.html (http://news.mthai.com/general-news/246623.html) หัวข้อ: Re: ช้างป่าผู้น่าสงสาร เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 13 มิถุนายน 2013, 02:15:PM มองเห็นช้างแดดิ้นดับม้วยลง ช้างยังคงน่าสงสารร้องไห้ ช้างป่าน่ารักกว่าสัตว์น้อยใหญ่ แต่ไฉนถึงตายง่ายเพราะคน ผมทราบซึ้งอ่านกลอนนี้เศร้า เป็นเพราะเราชาวไทยยังสับสน จัดระเบียบชาวบ้านไปปะปน ช้างสับสนวุ่นวายทำลายของ คนเห็นช้างเห็นคนตะโกนก้อง ต่างก็ร้องตกใจไห้หม่นหมอง เมื่อเจอช้างแดดับล้มเป็นกอง เลือดไหลนองท้วมท้นคนเสียใจ หัวข้อ: Re: ช้างป่าผู้น่าสงสาร เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 13 มิถุนายน 2013, 07:46:PM อีกข่าวหนึ่งช้างป่าพาลูกน้อย แม่ช้างคอยเลี้ยงดูอยู่ป่าใหญ่ วันหนึ่งนั้นเดินหลงจากพงไพร เข้าเขตไร่ใกล้อยู่ไม่รู้กัน ลูกช้างเดินไถลตกในบ่อ แม่ช้างรอช่วยเหลือเกื้อกูลนั่น หักกิ่งไม้ส่งไปให้ลูกพลัน ส่งเสียงลั่นลูกรับจับมั่นไว้ แม่ดึงรั้งหวังลูกขึ้นมาหา หลายเวลาสุดฝืนจะขึ้นได้ คนรู้ข่าวเรื่องนี้ดีเหลือใจ นำแบคโฮมาใช้หมายขุดนำ ช่วยลูกช้างมาได้สุขใจแท้ ลูกกับแม่จากไปก่อนใกล้ค่ำ คงจะสอนลูกไว้ให้จดจำ อย่าล่วงล้ำเกินไกลเข้าไร่คน. นพ 13มิ.ย.56 |