พิมพ์หน้านี้ - ตายน้ำตื้น

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนแอบรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: หนามทุเรียน ที่ 07 มิถุนายน 2013, 04:17:PM



หัวข้อ: ตายน้ำตื้น
เริ่มหัวข้อโดย: หนามทุเรียน ที่ 07 มิถุนายน 2013, 04:17:PM
ไม่เสียดายวันเก่าเท่าวันนี้
เราเสียทีพลาดท่าให้ตาหวาน
เคยครองตนโสดแท้มาแต่นาน
เพียงเขาผ่านมาถามก็หวามใจ

เฝ้าตรึกตรองเหตุผลอย่างคนเก่า
คนอย่างเราไม่เคยเลยหวั่นไหว
เพิ่งพบเขาครั้งแรกก็แปลกไป
เหมือนมีไฟร้อนรุ่มเข้าสุมทรวง

นี่ใช่ไหมความรักประจักษ์แล้ว
ถึงเคยแน่วแน่ใจไม่ติดบ่วง
เจอเข้าจริงอ่อนข้อหงอทั้งปวง
โดนสอยร่วงน็อกเอ้าท์ให้เขานับ

นึกเสียดายวันนี้วันที่เผลอ
ครั้งแรกเจอก็รู้กู่ไม่กลับ
ตายน้ำตื้นตั้งแต่แค่ยิ้มรับ-
เขากระชับพื้นที่โจมตีใจ.

 emo_118


หัวข้อ: Re: ตายน้ำตื้น
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 มิถุนายน 2013, 06:02:PM
emo_60 emo_60
ไปเสียโสด ให้ใคร ใจวาบหวาม
พ่อคนงาม ถามต่อ พอได้ไหม
เป็นสาวดอย สอยดาว สาวบ้านไพร
หรือกรุงไกล นะเจ้า เล่าให้ฟัง

รักแรกพบ จบกัน มันแสนง่าย
รักเรียงราย คล้ายฝัน ปันความหลัง
รักแรกรุ่น กรุ่นกลิ่น แทบภินท์พัง
รักเหมือนดั่ง อาทิตย์ ติดขอบฟ้า

เจอรักจริง รักจัง จึงนั่งเศร้า
เจอรักเข้า อย่างหวัง ยังเมินหน้า
เจอรักลวง ล้วงลับ จับอุรา
เจอรักพา คราเหงา เขาทิ้งกัน

นึกเสียตาย สายไป ใจจึงช้ำ
นึกถลำ ระกำไหม ใจหนาวสั่น
นึกระทม ถมทับ ดับชีวัน
นึกคิดสั้น แต่แค่นึก รู้สึกตัว
พันทอง
๗/๐๖/๕๖
 emo_82 emo_82


หัวข้อ: Re: ตายน้ำตื้น
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 08 มิถุนายน 2013, 07:43:AM


ไม่เสียดายวันเก่าเท่าวันนี้
เราเสียทีพลาดท่าให้ตาหวาน
เคยครองตนโสดแท้มาแต่นาน
เพียงเขาผ่านมาถามก็หวามใจ

เฝ้าตรึกตรองเหตุผลอย่างคนเก่า
คนอย่างเราไม่เคยเลยหวั่นไหว
เพิ่งพบเขาครั้งแรกก็แปลกไป
เหมือนมีไฟร้อนรุ่มเข้าสุมทรวง

นี่ใช่ไหมความรักประจักษ์แล้ว
ถึงเคยแน่วแน่ใจไม่ติดบ่วง
เจอเข้าจริงอ่อนข้อหงอทั้งปวง
โดนสอยร่วงน็อกเอ้าท์ให้เขานับ

นึกเสียดายวันนี้วันที่เผลอ
ครั้งแรกเจอก็รู้กู่ไม่กลับ
ตายน้ำตื้นตั้งแต่แค่ยิ้มรับ-
เขากระชับพื้นที่โจมตีใจ.

 emo_118

อรรถคารมคมกวีดีไม่หยอก
จะถูกหลอกหรือสมหวังยังสงสัย
เป็นเนื้อคู่สู่สมโลมฤทัย
หรือเป็นไฟไม้ลามหนอความรัก

เพียงเห็นหน้าครั้งแรกแปลกเหลือที่
ห้องฤดีหวั่นไหวใคร่รู้จัก
อยากมอบกายมอบชีวิตชิดพิงพัก
ให้ตระหรักว่ารักกันนิรันดร