|
หัวข้อ: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 06 มิถุนายน 2013, 04:38:PM แต่งกลอนเพลิน เดินวน จนร้อยเรื่อง ได้ประเทือง ปัญญา มหาศาล ได้ทอฝัน กลั่นเสียง สำเนียงกานท์ ร้อยวลี ขับขาน บ้านกลอนไทย ดูคะแนน ห้าสิบ แสนริบหรี่ บอกท่าที ฝีมือแย่ ต้องแก้ไข ปลอบตัวเอง เถิดหนา อย่าน้อยใจ เปล่าเรื่องใหญ่ ในประสงค์ จำนงค์มา เผยแผ่ธรรม นำหลัก ปักข้อคิด คือลิขิต หวังผล คนศึกษา ธรรมทาน หว่านตั้ง คลังปัญญา ปรารถนา กว่าคะแนน นับแสนพัน "มุนีน้อย" emo_86 ครบ 100 กระทู้พอดี เหลือบเห็นคะแนน 50 แว๊บๆ โดยบังเอิญ เลยนั่งบ่นคั่นเวลา555 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 05:13:PM ขอผลงานกานท์ดีเป็นที่ตั้ง เราเลิกหวังเรื่องคะแนนหวงแหนนั่น เมื่อบวกได้ก็ลบได้หวังใดกัน สิ่งสำคัญผลงานเราให้เข้าตา เพียงสิ่งนี้เท่านั้นที่ฉันหวัง เป็นพลังทั้งปวงให้ห่วงหา จึงมิได้ห่างหายเวียนไป-มา เพราะกลอนเรามีค่ากว่าอื่นใด emo_47 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 06 มิถุนายน 2013, 05:59:PM emo_50 emo_50 emo_50 ...รัตน์เองก็ ท้ออยู่ มิรู้หาย เกือบจะหัว ใจวาย ตายรู้ไหม มากกว่า ยี่สิบเอ็ดร้อย น่าน้อยใจ คะแนนได้ หนึ่งส่วนสาม งดงามจริง... ...ความภูมิใจ ในเรา เฝ้าฝากฝัน อยู่ทุกวัน ผลลัพธ์ นับค่ายิ่ง ผลงานโชว์ ยลพา น่าชังจริง แทนอุ่นอิง ดวงใจ ปลื้มได้รัก... รัตนาวดี emo_86 http://www.youtube.com/watch?v=8H4XkFE5XtA หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 06 มิถุนายน 2013, 06:01:PM มโนจินต์อย่าเคลิ้ม มายา
กลคะแนนนานา ยศช้าง ขุนนางพระอ้างค่า ล้านหมื่น มีชื่นสมเสื่อมร้าง ว่ายฟ้อนอนิจจังฯ พึงเป็นผู้ที่ให้ เขาใคร จึงท่านตอบคืนใน สิ่งนั้น คะแนนซึ่งอยากได้ แล้วยิ่ง ต้องอย่าเฉยกดปั้น บ่คร้านได้ (คะแนน) คืนฯ แม่นบ่...55555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..... หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 06 มิถุนายน 2013, 06:35:PM คะแนนเจ้า สาว "รัตน์" จัดว่าแจ่ม เจ็ดร้อยแต้ม แถมไป หลายสิบกว่า มุนีน้อย พลอยเห็น เป็นขวัญตา ช่วยแบ่งมา หาพี่ ถ้ามีโปรฯ เอาคะแนน อย่างเดียว ไม่เกี่ยวรัก กลัวอกหัก พักบ้านกลอน ตอนแก่โข เป็นแรงใจ ยามนั่ง ตั้งนะโม ท่องพุทโธ ภาวนา หาเลขดัง มีคะแนน แทนใจ คงได้ฤกษ์ กสิณเพิก เบิกทาง อย่างมีหวัง กลัวผิดหลัก อักขระ นะจังงัง ตบะพัง เพราะกิเลส เหตุอยากรวย "มุนีน้อย" emo_85 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 07:30:PM พูดถึงเรื่องคะแนนตั้งแต่ผมเล่นมาโดนหักไปแล้ว ๑๐๘ คะแนน ครั้งแรกโดน ๒๐ ครั้งที่สองโดน ๘๘ ส่วนครั้งที่สามก็เหมือนกับสงครามโลก คือยังไม่เกิดขึ้น emo_45 รวมแล้วถ้าไม่โดนหักไปจะมีคะแนนถึง ๒๐๕ คะแนน ถ้าเป็นสมัยก่อนมี ๒๐๕ คะแนนก็คือกวีเอกแห่งวังหลวง emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 08:23:PM (http://www.roars.it/online/wp-content/uploads/2012/09/12385080596921.jpg) กว่าจะได้หนึ่งคะแนนแสนลำบาก หาใช่อยากได้แต้ม..แซมขอบ่น ความหมายของคะแนนแทนใจคน ว่าเห็นผลงานเรา..เน่า หรือ ดี emo_82 แซม (http://sl.glitter-graphics.net/pub/989/989358q68j6aq442.gif) แหมท่านพี่มุนี.. ถ้าเทียบอัตราส่วน.. ท่านพี่ได้รับคะแนนมากกว่าแซมนะคะ ของแซมจะได้ 1 คะแนนต่อกลอนทุกๆ 2.3 กลอน ท่านพี่ได้ 1 คะแนนทุกๆ 2 กลอน ตามความเข้าใจของแซม..การได้คะแนนเนี่ยะ มาจากคุณภาพของกลอน.. ไม่ใช่มาจากความเสน่หา... emo_82 เหตุผล ที่แซมเข้ามาเขียนกลอนที่นี่ เพราะแซมเสียดายสมบัติด้านวรรณกรรมของไทยเรา.. อยากให้คนรุ่นหลังๆ รักษาวรรณศิลป์อันงดงามนี้ไว้ไปนานๆ.. แซมอ่านกลอนของชาติอื่นๆ..และพยายามเรียนเขียนกลอนของฝรั่ง.. เขียนไม่ได้ค่ะ.. เพราะไม่ค่อยรู้สึกว่ามันงดงามเท่าของไทย.. แซมเลยพยายามเขียนให้ดีที่สุดเท่าที่แซมจะทำได้ มีหลายๆบทกลอนที่เน่าคากรุในสมุดย่นยู่ของแซมเพราะมันไม่ดีพอในความคิดของแซม บางครั้งแซมโพสกลอน คิดว่าดีแล้ว แต่ไม่เคยได้คะแนน แซมก็ท้อเหมือนกัน และคิดว่า แซมต้องปรับปรุง.. แซมเลยพยายามไปอ่านงานของท่านที่ได้คะแนนเยอะๆ บ่อยๆ.. แซมจะได้เรียนจากท่านเหล่านั้น..ทั้งฉันทลักษณ์ การใช้คำ การใช้ภาษา.. แต่มันยากจังค่ะ.. ที่จะเขียนสิ่งที่มันไม่ใช่แซม... เอาเป็นว่า..กลอนของแซมยังไม่เข้าขั้น ก็พยายามจะพัฒนาให้ดียิ่งๆขึ้นนะคะ emo_82 emo_82 emo_82 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 09:21:PM emo_116 เพียงแลอ่านผ่านตาก็พาปลื้ม จนยากลืมดื่มด่ำซ้ำสุขี เกิดแรงจิตคิดถ้อยร้อยวลี เพื่อสืบสานกานท์กวีอยู่จีรัง... emo_55 emo_126 -บูรพาฯ- หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 09:56:PM แต่ละกลอนผมตั้งใจแต่งมาก และมีความสุขมากที่ได้แต่ง
ถือเป็นการพักผ่อนจากการทำงานของผม ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวทะเล ไม่เคยไปเที่ยวเกาหลี ไม่เคยไปดูคอนเสิร์ต ไม่ค่อยไปเดินดูไอโฟนแถวห้างหรูๆ แต่ผมก็ไปที่ไหนๆได้ทั่วจักรวาลด้วยจินตนาการเวลาผมแต่งกลอนนี่แหละครับ คะแนนที่ได้ผมถือว่าคนอ่านให้กำลังใจแล้วกันครับ เช่นเดียวกับคะแนนที่ผมให้เพื่อเป็นกำลังใจเช่นกัน(และผมอ่านแล้วมันไพเราะเสนาะหูผมครับ จะถูกจะผิดฉันทลักษณ์ บางทีผมก็ไม่ทราบ) ส่วนกลอนผมใครมาอ่านก็ขอบพระคุณครับ ถ้าไม่มีใครอ่านผมก็อ่านของตัวเองแล้วเคลิ้มเองอยู่แล้วทุกวัน จะได้รับคะแนนรึเปล่าก็ช่างเถิดครับ ขอให้ได้แต่งก็พอ ๐เสพสุขสักสิ่งแม้น เพียงตน กลับเคลิบเคลิ้มดวงกมล พรอดพลิ้ว ดั่งกลอนกาพย์โคลงดล จันทร์เด่น ยลก็ยลเริงริ้ว ร่องรุ้งโลมศศี นางเอยฯ emo_85 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 09:58:PM สำหรับใครที่บ่นว่าคะแนนน้อยเกินไป เอาไว้ถ้ารอให้ผมมีโอกาสเปิดเว็บเป็นของตัวเองซะก่อนและมีโอกาสได้เป็นเว็บมาสเตอร์ ผมจะบวกให้กับทุกๆคนทันที่ที่สมัครสมาชิกคนละ 100,000 คะแนนเอาไปนอนกกกันก่อนเลย emo_45 และจะบวกให้ทุกๆเดือนอีกคนละ 5,000 คะแนน ถึงสิ้นปีบวกโบนัสเพิ่มให้อีกคนละ 20,000 คะแนน ใครอยู่ครบสองปีเอาไปเลยคนละล้านคะแนน อยู่ครบห้าปีเอาไปอีกสิบล้าน อยู่แบบตลอดกาลเอาไปเลยแบบอินฟินิตี้ emo_45 emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 emo_116 emo_116 emo_116 emo_100 emo_100 emo_100 emo_68 emo_68 emo_95 emo_95 emo_95 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 09:58:PM แต่งหวานชื่น ลื่นไหล ไพเราะหู น้อยกระทู้ ตรงเป้า เข้าใจง่าย มีพร่ำพลอด ออดอ้อน นอนเดียวดาย รำฟ้อนฟาย โง่งม ซมบ้าบอ เปิดอกเผย เอ่ยรัก หักสวาท เกิดพลั้งพลาด ลุกลาม ตามไปขอ แสร้งเศร้าหมอง ร้องร่ำ น้ำท่วมจอ ปากด่าทอ รอบข้าง ช่างคั้นคัน ท่าไม่ดี หนีหาย กายเข้าวัด เพียรเคร่งครัด ตบะ ธรรมขันธ์ ออกลีลา ม้าลิง วิ่งไพรวัน ตื่นเช้าพลัน ปลดกลุ้ม มุมกาแฟ ปรุงอาหาร การกิน รินเหล้าถอก เมาขว้างจอก เพื่อนแพง ทิ่มแทงแถ ฝากคิดถึง ซึ้งทรวง ล้นดวงแด เที่ยวสอดแส่ คอยอัด รัฐบาล ชี้ชมนก ตกเบ็ด เฮ็ดนาไร่ สมุนไพร รักษา ยาสมาน ถูกพาดพิง ยิงตอบ วนรอบลาน คงมินาน เกินฝัน เป็นขวัญใจ วางผลงาน กานท์กลอน ตอนช่วงเช้า เพื่อนยังเปล่า ติดแต้ม สิแจ่มใส เราบวกเขา เขาตอบ ขอบหทัย ลองทำไป อาจดี มุนีน้อย ผมจดๆจ้องๆสามครั้ง ว่าจะไม่เขียนแล้วนา ที่ผมเขียนเหมือนทีเล่น แต่เป็นจริงทุกอย่าง ได้ทั้งกลอน เพื่อน แต้ม และยังมีองค์ประกอบอีก เช่น ตั้งใจ/ไม่หนี จริงใจ/เปิดเผย ชื่นใจ/ไม่โกรธ ลองทำบ้างสิท่านมุนีน้อย ผมขอให้กำลังใจครับ emo_126 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 10:02:PM สำหรับใครที่บ่นว่าคะแนนน้อยเกินไป เอาไว้ถ้ารอให้ผมมีโอกาสเปิดเว็บเป็นของตัวเองซะก่อนและมีโอกาสได้เป็นเว็บมาสเตอร์ ผมจะบวกให้กับทุกๆคนทันที่ที่สมัครสมาชิกคนละ 100,000 คะแนนเอาไปนอนกกกันก่อนเลย emo_45 และจะบวกให้ทุกๆเดือนอีกคนละ 5,000 คะแนน ถึงสิ้นปีบวกโบนัสเพิ่มให้อีกคนละ 20,000 คะแนน ใครอยู่ครบสองปีเอาไปเลยคนละล้านคะแนน อยู่ครบห้าปีเอาไปอีกสิบล้าน อยู่แบบตลอดการเอาไปเลยแบบอินฟินิตี้ emo_45 emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 emo_86 emo_116 emo_116 emo_116 emo_100 emo_100 emo_100 emo_68 emo_68 emo_95 emo_95 emo_95 ผมจะต้องใช้เข่งกี่ใบใส่คะแนนที่คุณให้ 555 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 06 มิถุนายน 2013, 10:21:PM แต่ละกลอนผมตั้งใจแต่งมาก และมีความสุขมากที่ได้แต่ง ถือเป็นการพักผ่อนจากการทำงานของผม ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวทะเล ไม่เคยไปเที่ยวเกาหลี ไม่เคยไปดูคอนเสิร์ต ไม่ค่อยไปเดินดูไอโฟนแถวห้างหรูๆ แต่ผมก็ไปที่ไหนๆได้ทั่วจักรวาลด้วยจินตนาการเวลาผมแต่งกลอนนี่แหละครับ คะแนนที่ได้ผมถือว่าคนอ่านให้กำลังใจแล้วกันครับ เช่นเดียวกับคะแนนที่ผมให้เพื่อเป็นกำลังใจเช่นกัน(และผมอ่านแล้วมันไพเราะเสนาะหูผมครับ จะถูกจะผิดฉันทลักษณ์ บางทีผมก็ไม่ทราบ) ส่วนกลอนผมใครมาอ่านก็ขอบพระคุณครับ ถ้าไม่มีใครอ่านผมก็อ่านของตัวเองแล้วเคลิ้มเองอยู่แล้วทุกวัน จะได้รับคะแนนรึเปล่าก็ช่างเถิดครับ ขอให้ได้แต่งก็พอ ๐เสพสุขสักสิ่งแม้น เพียงตน กลับเคลิบเคลิ้มดวงกมล พรอดพลิ้ว ดั่งกลอนกาพย์โคลงดล จันทร์เด่น ยลก็ยลเริงริ้ว ร่องรุ้งโลมศศี นางเอยฯ emo_85 (อ้างถึง) ให้ท่านไร้หนาม ไร้น่วม รับทราบไว้ว่า "ผมคนหนึ่งที่อ่านงานท่าน และตกอยู่ในภวังค์ต้องมนต์อักษรา...และมีโยนิโสมนสิการ...แม้จะอ่านยากสำหรับเด็กรุ่นใหม่...แต่ผมไม่มีปัญหาในการละเลียดจิบดื่มสุนทรีย์รสนั้น...ซึมซับตัวทุกตัวอักษร, สระ ...ตั้งใจอ่านทุกครั้ง...ครั้งละหลายๆ รอบ...แม้ "ทางกวี" จะต่างกัน.." สนอง เสาทอง 6 มิถุนายน 56 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 06 มิถุนายน 2013, 10:22:PM จักลิขิตขีดโคลงโยงกลอนฉันท์
หวังเสกสรรค์งานป่วนกวนน้องพี่ หมายผองเพื่อนเริงรื่นชื่นฤดี กับวลีแปลกแปลกแหวกโบราณ ถึงคะแนนไม่เติมเพิ่มจากเก่า ผมมิเศร้า..ยังมุก่อ..ทอถักสาน ระเริงจิต..คิดคำ..มาทำกานท์ สนุกมาน..ตามประสา..คนบ้าบอ ศรีเปรื่อง ๖ มิ.ย. ๒๕๕๖ หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 06 มิถุนายน 2013, 10:49:PM พิมพ์ประพายคล้ายกันประพันธ์สาส์น ร่วมเปิดอ่านเถิดพี่น้องเนินร้องขอ สาระขันบันเทิงเริงร้องคลอ คงเพียงพอได้ปลื้มอ่านลืมนอน ทางของใครไปตามท่ามวิถี ล้วนของดีมาฝากหลากสลอน อย่าไปห่วงไม่ใช่แกนคะแนนกลอน เพียงพักผ่อนคิดทางบวกพวกกันเอง เนิน จำราย หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 07 มิถุนายน 2013, 12:27:AM แต่งหวานชื่น ลื่นไหล ไพเราะหู น้อยกระทู้ ตรงเป้า เข้าใจง่าย มีพร่ำพลอด ออดอ้อน นอนเดียวดาย รำฟ้อนฟาย โง่งม ซมบ้าบอ เปิดอกเผย เอ่ยรัก หักสวาท เกิดพลั้งพลาด ลุกลาม ตามไปขอ แสร้งเศร้าหมอง ร้องร่ำ น้ำท่วมจอ ปากด่าทอ รอบข้าง ช่างคั้นคัน ท่าไม่ดี หนีหาย กายเข้าวัด เพียรเคร่งครัด ตบะ ธรรมขันธ์ ออกลีลา ม้าลิง วิ่งไพรวัน ตื่นเช้าพลัน ปลดกลุ้ม มุมกาแฟ ปรุงอาหาร การกิน รินเหล้าถอก เมาขว้างจอก เพื่อนแพง ทิ่มแทงแถ ฝากคิดถึง ซึ้งทรวง ล้นดวงแด เที่ยวสอดแส่ คอยอัด รัฐบาล ชี้ชมนก ตกเบ็ด เฮ็ดนาไร่ สมุนไพร รักษา ยาสมาน ถูกพาดพิง ยิงตอบ วนรอบลาน คงมินาน เกินฝัน เป็นขวัญใจ วางผลงาน กานท์กลอน ตอนช่วงเช้า เพื่อนยังเปล่า ติดแต้ม สิแจ่มใส เราบวกเขา เขาตอบ ขอบหทัย ลองทำไป อาจดี มุนีน้อย ผมจดๆจ้องๆสามครั้ง ว่าจะไม่เขียนแล้วนา ที่ผมเขียนเหมือนทีเล่น แต่เป็นจริงทุกอย่าง ได้ทั้งกลอน เพื่อน แต้ม และยังมีองค์ประกอบอีก เช่น ตั้งใจ/ไม่หนี จริงใจ/เปิดเผย ชื่นใจ/ไม่โกรธ ลองทำบ้างสิท่านมุนีน้อย ผมขอให้กำลังใจครับ emo_126 ขอบคุณกำลังใจ จากท่านรพีกาญจน์....แต่งกลอนนี้ ทำให้รู้อะไรหลายๆอย่าง แต่กลอนนี้ จุดประสงค์เขียนขึ้นเพื่อความสนุกสนาน ในโอกาสครบ 100 กระทู้เท่านั้น ไม่ได้มีจุดประสงค์ มุ่งเน้น ต้องการ หรือให้ความสำคัญเรื่องคะแนน ไม่นึกว่าจะมีหลายท่าน เห็นเป็นเรื่องจริงจัง แต่ก็ดี ทำให้รู้ว่า การกดให้คะแนนกันสำคัญมากๆ ในเว็บนี้ ต่อไปจะได้กดให้คะแนนท่านอื่นเยอะๆบ้าง นอกจากกดไลท์ธรรมดา แต่ข้าน้อยไม่ได้มีจุดประสงค์ เพื่อให้คนอื่นกดคะแนนให้เป็นการตอบแทนหรอกนะ ถือว่า เป็นการให้กำลังใจ หรือมอบน้ำใจให้กัน ที่ท่านได้แต่งกลอนดีๆ ให้เราอ่าน..... หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 07 มิถุนายน 2013, 08:50:AM ท่านมุนีนอยยังไม่เข้าใจ อันการพูดเรื่องคะแนนนั้นแม้เราจะเจตนาพูดเล่นเพื่อให้เห็นเป็นเรื่องตลก แต่ผู้อื่นอาจจะเข้าใจผิดและคิดว่าเราพูดจริงก็ได้ อย่างเราแต่งเรื่องตลกขบขัน บางคนเขาก็รู้สึกตลกขบขัน และเล่นกับเราด้วย แต่บางคนเขาก็ไม่รู้สึกตลกและอาจจะพาลไม่ชอบเราไปเลยก็เป็นได้ กับบางคนเรืองแบบเดียวกัน คนหนึ่งพูดอาจเป็นเรื่องตลกฮาเฮ แต่อีกคนหนึ่งพูดอาจกลายเป็นเรื่องถือสา และพาลผิดใจกันไปเลย ที่เป็นเช่นนี้เพราะมนุษย์เรามีนานาจิตตัง เขาอาจจะเปิดใจและยอมให้บางคน แต่บางคนที่เขาไม่ยอมรับขืนไปเล่นด้วยก็โดน(แต่บางทีเพื่อนที่เอาแต่เล่นจนไม่รู้ว่าอันไหนเล่นอันไหนจริง ก็มีสิทธิ์โดนด้วย=ผู้เขียน) emo_47 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 07 มิถุนายน 2013, 09:08:AM ท่านมุนีนอยยังไม่เข้าใจ อันการพูดเรื่องคะแนนนั้นแม้เราจะเจตนาพูดเล่นเพื่อให้เห็นเป็นเรื่องตลก แต่ผู้อื่นอาจจะเข้าใจผิดและคิดว่าเราพูดจริงก็ได้ อย่างเราแต่งเรื่องตลกขบขัน บางคนเขาก็รู้สึกตลกขบขัน และเล่นกับเราด้วย แต่บางคนเขาก็ไม่รู้สึกตลกและอาจจะพาลไม่ชอบเราไปเลยก็เป็นได้ กับบางคนเรืองแบบเดียวกัน คนหนึ่งพูดอาจเป็นเรื่องตลกฮาเฮ แต่อีกคนหนึ่งพูดอาจกลายเป็นเรื่องถือสา และพาลผิดใจกันไปเลย ที่เป็นเช่นนี้เพราะมนุษย์เรามีนานาจิตตัง เขาอาจจะเปิดใจและยอมให้บางคน แต่บางคนที่เขาไม่ยอมรับขืนไปเล่นด้วยก็โดน(แต่บางทีเพื่อนที่เอาแต่เล่นจนไม่รู้ว่าอันไหนเล่นอันไหนจริง ก็มีสิทธิ์โดนด้วย=ผู้เขียน) emo_47 แฮ่ ๆ ๆ ... ผมก็ประมาณเดียวกับท่านมือขวาเลยครับ... แต่ก็นะ...ทำใจได้...ไม่โกรธเพื่อน ๆ แต่ประการใด emo_45 emo_45 emo_45 (ด้วยศรัทธาอันแรงกล้าที่จะป่วนชาวโลกต่อไป) หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 07 มิถุนายน 2013, 09:42:AM ท่านมุนีนอยยังไม่เข้าใจ อันการพูดเรื่องคะแนนนั้นแม้เราจะเจตนาพูดเล่นเพื่อให้เห็นเป็นเรื่องตลก แต่ผู้อื่นอาจจะเข้าใจผิดและคิดว่าเราพูดจริงก็ได้ อย่างเราแต่งเรื่องตลกขบขัน บางคนเขาก็รู้สึกตลกขบขัน และเล่นกับเราด้วย แต่บางคนเขาก็ไม่รู้สึกตลกและอาจจะพาลไม่ชอบเราไปเลยก็เป็นได้ กับบางคนเรืองแบบเดียวกัน คนหนึ่งพูดอาจเป็นเรื่องตลกฮาเฮ แต่อีกคนหนึ่งพูดอาจกลายเป็นเรื่องถือสา และพาลผิดใจกันไปเลย ที่เป็นเช่นนี้เพราะมนุษย์เรามีนานาจิตตัง เขาอาจจะเปิดใจและยอมให้บางคน แต่บางคนที่เขาไม่ยอมรับขืนไปเล่นด้วยก็โดน(แต่บางทีเพื่อนที่เอาแต่เล่นจนไม่รู้ว่าอันไหนเล่นอันไหนจริง ก็มีสิทธิ์โดนด้วย=ผู้เขียน) emo_47 แฮ่ ๆ ๆ ... ผมก็ประมาณเดียวกับท่านมือขวาเลยครับ... แต่ก็นะ...ทำใจได้...ไม่โกรธเพื่อน ๆ แต่ประการใด emo_45 emo_45 emo_45 (ด้วยศรัทธาอันแรงกล้าที่จะป่วนชาวโลกต่อไป) (อ้างถึง) แบ่งปันน้ำใจ กด like และคะแนน (เพื่อแสดงให้เห็นถึงมิตรภาพของคนบ้านกลอนไทย) แค่คลิกเม้าส์กด like ไม่ยากหรอก อย่าให้ใครช้ำชอกไม่มี like ฉัน like คุณ, คุณ like-กลับโดยไว คงไม่มี “ใครตาย” เพราะ like กด ชอบไม่ชอบนั่นอีกประเด็นหนึ่ง สิ่งคำนึง “หัวใจ” ของใคร post ความตั้งใจทุกคนล้วนหมดจด อย่าเหนียวเลย, กด- like-ได้ทานบุญ การจะเป็น “ผู้รับ” ที่ดีได้ ท่านควรเป็น “ผู้ให้ก่อน” ไม่สิ้นสูญ ท่านให้ใครหัวใจย่อมจำรูญ กุศลบุญย้อนกลับตัวท่านเอง (การ) เป็นผู้ให้ก็คือเช่นผู้รับ ผู้ให้ได้สุขกลับใจบานเบ่ง ผู้รับก็ครึ้มใจครวญสุขเพลง เชิญเถอะเร่งกด like กำลังใจ ส่วนคะแนนยศช้างขุนนางพระ อย่าเครียดเคร่ง “ละวาง” บ้างสหาย เมื่อตัวเราไม่กดให้คะแนนใคร ก็อย่าหมายใครเขาจะกดคืนฯ 555555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ***การเป็นผู้ให้ก็คือได้เป็นผู้รับในขณะเดียวกัน, เราให้ like และคะแนนใครไป ทำให้เรามีความสุข นั่นแหละคือเราได้กลายมาเป็นผู้รับแล้ว คือ “รับเอาความสุข” จากการที่ได้กด like และกดคะแนนให้ผู้อื่น ***เราพึง (กด like และคะแนน) ให้ผู้อื่นก่อน, แล้วผู้อื่นก็จะ (กด like และคะแนน) ย้อนคืนมาให้เรา ***แต่หากเรากด like และคะแนนให้ไป...มรึงไม่กดกลับคืน...ฮึ่มมมม์....(ตีหน้ายักษ์ กัดฟันกรอดๆๆๆ) กรูก็จะกด like และคะแนนให้มรึงต่อไป...พอใจอะ!!!!.... สนอง เสาทอง 7มิถุนายน 56 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 07 มิถุนายน 2013, 11:05:AM ท่านมุนีนอยยังไม่เข้าใจ อันการพูดเรื่องคะแนนนั้นแม้เราจะเจตนาพูดเล่นเพื่อให้เห็นเป็นเรื่องตลก แต่ผู้อื่นอาจจะเข้าใจผิดและคิดว่าเราพูดจริงก็ได้ อย่างเราแต่งเรื่องตลกขบขัน บางคนเขาก็รู้สึกตลกขบขัน และเล่นกับเราด้วย แต่บางคนเขาก็ไม่รู้สึกตลกและอาจจะพาลไม่ชอบเราไปเลยก็เป็นได้ กับบางคนเรืองแบบเดียวกัน คนหนึ่งพูดอาจเป็นเรื่องตลกฮาเฮ แต่อีกคนหนึ่งพูดอาจกลายเป็นเรื่องถือสา และพาลผิดใจกันไปเลย ที่เป็นเช่นนี้เพราะมนุษย์เรามีนานาจิตตัง เขาอาจจะเปิดใจและยอมให้บางคน แต่บางคนที่เขาไม่ยอมรับขืนไปเล่นด้วยก็โดน(แต่บางทีเพื่อนที่เอาแต่เล่นจนไม่รู้ว่าอันไหนเล่นอันไหนจริง ก็มีสิทธิ์โดนด้วย=ผู้เขียน) emo_47 เห็นด้วยกับท่านมือขวาทุกอย่างนะ ถึงได้บอกเจตนาที่แท้จริงไว้ คนอ่าน(บางท่าน) จะได้เข้าใจ แต่การจะตัดสินอะไร ก็ควรดูและยึดที่เจตนาของคนนั้นเป็นหลัก ถึงจะเรียกว่า เป็นการเปิดใจยอมรับข้อแตกต่างระหว่างกันได้ ไม่งั้นก็จะเป็นการตัดสินคนตามอารมณ์และตามใจของตนเองเป็นหลัก ก็ไม่จบอีก ถึงจะนานาจิตตังอย่างไร หากไม่ลดอัตตาลงบ้าง ก็คงไม่มีหลักยึด และยากที่จะเข้าใจคนอื่นอยู่ดี....ปล. ได้ชี้แจงเจตนาไปแล้ว และเข้าใจเหตุผลของหลายท่านที่แนะนำชี้แจง แต่ต่อไปใครจะคิดยังไง ก็คงปล่อยให้เป็นเรื่องนานาจิตตัง อย่างว่าแล..... หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 07 มิถุนายน 2013, 11:23:AM กระนั้นหรือ... (http://www.geetrish.com/pictures/old_people_illusion.jpg) (http://pbs.twimg.com/media/BExfUbXCUAIPgp9.jpg) หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 มิถุนายน 2013, 02:13:PM แต่งกลอนเพลิน เดินวน จนร้อยเรื่อง ได้ประเทือง ปัญญา มหาศาล ได้ทอฝัน กลั่นเสียง สำเนียงกานท์ ร้อยวลี ขับขาน บ้านกลอนไทย ดูคะแนน ห้าสิบ แสนริบหรี่ บอกท่าที ฝีมือแย่ ต้องแก้ไข ปลอบตัวเอง เถิดหนา อย่าน้อยใจ เปล่าเรื่องใหญ่ ในประสงค์ จำนงค์มา เผยแผ่ธรรม นำหลัก ปักข้อคิด คือลิขิต หวังผล คนศึกษา ธรรมทาน หว่านตั้ง คลังปัญญา ปรารถนา กว่าคะแนน นับแสนพัน "มุนีน้อย" emo_86 ครบ 100 กระทู้พอดี เหลือบเห็นคะแนน 50 แว๊บๆ โดยบังเอิญ เลยนั่งบ่นคั่นเวลา555 emo_126 emo_126 แต่งไปเถิด อย่าห่วง เดี๋ยวพ่วงเสริม แต่งต่อเติม เพิ่มค่า พาสุขสันต์ เรื่องคะแนน บวกใส่ ให้เร็วพลัน กลอนเข้าขั้น ปันแบ่ง มิแล้งเลือน แต่งไปเถิด หากดีจริง ทุกสิ่งหนอ อย่าได้ท้อ แท้เลย ขอเอ่ยเอื้อน ทุกถ้วนทั่ว มีจิต ใช่บิดเบือน ความเป็นเพื่อน พี่น้อง ไยต้องแคร์ พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 07 มิถุนายน 2013, 06:07:PM een]แต่งกลอนเพลิน เดินวน จนร้อยเรื่อง ได้ประเทือง ปัญญา มหาศาล ได้ทอฝัน กลั่นเสียง สำเนียงกานท์ ร้อยวลี ขับขาน บ้านกลอนไทย ดูคะแนน ห้าสิบ แสนริบหรี่ บอกท่าที ฝีมือแย่ ต้องแก้ไข ปลอบตัวเอง เถิดหนา อย่าน้อยใจ เปล่าเรื่องใหญ่ ในประสงค์ จำนงค์มา เผยแผ่ธรรม นำหลัก ปักข้อคิด คือลิขิต หวังผล คนศึกษา ธรรมทาน หว่านตั้ง คลังปัญญา ปรารถนา กว่าคะแนน นับแสนพัน "มุนีน้อย" emo_86 ครบ 100 กระทู้พอดี เหลือบเห็นคะแนน 50 แว๊บๆ โดยบังเอิญ เลยนั่งบ่นคั่นเวลา555 ใครกันสร้างทางกวีให้มีฝัน ฉันหรือเธอหรือว่าใครที่ไหนกัน เป็นสวรรค์หรือนรกจนรกใจ @เป็นดอกไม้งดงามอยู่กลางป่า หรือมีค่าเพียงแค่แจกันใหญ่ เป็นนกน้อยซ่อนร่างอยู่กลางไพร หรืออยู่ในกรงแก้วอันแวววาม @โปรดถามใจเถิดหนาหาคำตอบ หากรักชอบบทกวีศรีสยาม ขอศรัทธามั่นคงจงงดงาม ทิ้งนิยามความหมายให้คะแนน @ภาษากานท์ประมาณหมายเหมือนไร้ค่า ถ้ารู้ว่าหัวใจไกลสุดแสน ไม่ได้รักกลอนกานท์พาลเคืองแค้น เพียงใจแค่นแค่คนบ่นเขียนกลอน @ความงดงามเพียงใดให้ใจรู้ ใจเป็นครูใจเก่งกล้าต้องมาก่อน ถ้าใจบอกไม่หลอกใจให้ยอกย้อน ขอเทิดกลอนบทนี้..เป็นศรีกวี ---***--- พงศ์ภัณฑ์ ๗/๖/๕๖ขอให้กำลังใจครับมีความสุขที่ได้เขียนกลอนครับ หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 08 มิถุนายน 2013, 12:58:AM แต่งกลอนเพลิน เดินวน จนร้อยเรื่อง ได้ประเทือง ปัญญา มหาศาล ได้ทอฝัน กลั่นเสียง สำเนียงกานท์ ร้อยวลี ขับขาน บ้านกลอนไทย ดูคะแนน ห้าสิบ แสนริบหรี่ บอกท่าที ฝีมือแย่ ต้องแก้ไข ปลอบตัวเอง เถิดหนา อย่าน้อยใจ เปล่าเรื่องใหญ่ ในประสงค์ จำนงค์มา เผยแผ่ธรรม นำหลัก ปักข้อคิด คือลิขิต หวังผล คนศึกษา ธรรมทาน หว่านตั้ง คลังปัญญา ปรารถนา กว่าคะแนน นับแสนพัน "มุนีน้อย" emo_86 ครบ 100 กระทู้พอดี เหลือบเห็นคะแนน 50 แว๊บๆ โดยบังเอิญ เลยนั่งบ่นคั่นเวลา555 emo_126 emo_126 แต่งไปเถิด อย่าห่วง เดี๋ยวพ่วงเสริม แต่งต่อเติม เพิ่มค่า พาสุขสันต์ เรื่องคะแนน บวกใส่ ให้เร็วพลัน กลอนเข้าขั้น ปันแบ่ง มิแล้งเลือน แต่งไปเถิด หากดีจริง ทุกสิ่งหนอ อย่าได้ท้อ แท้เลย ขอเอ่ยเอื้อน ทุกถ้วนทั่ว มีจิต ใช่บิดเบือน ความเป็นเพื่อน พี่น้อง ไยต้องแคร์ พันทอง emo_126 emo_126 ขอขอบคุณ แม่นาง อย่างสุดซึ้ง ช่างรำพึง มธุรส จดคำหวาน แม่งามเอย งามหยด พจมาน ขอมอบกานท์ ขานรับ กับไมตรี ภายในม่าน มนต์หมอก ที่หลอกหลอน แรงใจป้อน จากโฉม ประโลมศรี พยุงชาย หมายสู้ ดูอีกที บ้านกลอนนี้ มีอยู่ ผู้เข้าใจ จะขอจด บันทึก ผนึกแน่น มิใช่แฟน แม้นมิตร จะผิดไหม เปรียบเจ้าเป็น อัปสร บ้านกลอนไทย คอยห่วงใย ผู้คน พ้นเดียวดาย บ้านหลังนี้ คงน่าอยู่ ดูดีขึ้น เมฆทมึน จืดจาง มาห่างหาย สิ้นผู้คน บ่นด่า ว่าหยาบคาย เหยียบให้ตาย ใครล้ม หวังจมดิน "มุนีน้อย" emo_116 หัวข้อ: Re: 100 กระทู้ จึงรู้ตัว... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 มิถุนายน 2013, 07:39:AM ขอขอบคุณ แม่นาง อย่างสุดซึ้ง ช่างรำพึง มธุรส จดคำหวาน แม่งามเอย งามหยด พจมาน ขอมอบกานท์ ขานรับ กับไมตรี ภายในม่าน มนต์หมอก ที่หลอกหลอน แรงใจป้อน จากโฉม ประโลมศรี พยุงชาย หมายสู้ ดูอีกที บ้านกลอนนี้ มีอยู่ ผู้เข้าใจ จะขอจด บันทึก ผนึกแน่น มิใช่แฟน แม้นมิตร จะผิดไหม เปรียบเจ้าเป็น อัปสร บ้านกลอนไทย คอยห่วงใย ผู้คน พ้นเดียวดาย บ้านหลังนี้ คงน่าอยู่ ดูดีขึ้น เมฆทมึน จืดจาง มาห่างหาย สิ้นผู้คน บ่นด่า ว่าหยาบคาย เหยียบให้ตาย ใครล้ม หวังจมดิน "มุนีน้อย" emo_116 [/quote] (http://image.ohozaa.com/i/226/bmxh6U.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w6oEBHP3qg6ri3iU) เป็นเรื่องจริง อิงอยู่ หมู่บ้านนี้ อันเป็นที่ หย่อนใจ ใคร่ถวิล แวะเข้ามา พักแรม แย้มยลยิน หลงมลทิน กลิ่นอักษร บ้านกลอนไทย ครั้นห่างหาย นานวัน นะขวัญเอ๋ย ยังไม่เคย จางหด งดไปได้ ต้องย้อนหวน ทวนกลับ มาฉับไว ด้วยมีใจ รักแท้ แพ้อักษรา จึงได้อยู่ ร่วมกัน มานานเนิ่น จึงเพลิดเพลิน ดังฝัน หันมองหน้า แม้เพียงรู้ แต่ชื่อ ยังลือชา ด้วยวาจา มธุรส ที่หยดลง อาจมีบ้าง บางใคร ในหมู่มิตร ที่ลิขิต ผิดใจ ไม่ประสงค์ หากอภัย ให้กัน จักมั่นคง ความรักส่ง ตรงซึ้ง ก้นบึ้งใจ พันทอง ๘/๐๖/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/226/bmxh6U.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w6oEBHP3qg6ri3iU) |