|
หัวข้อ: รักลวง เริ่มหัวข้อโดย: nattna ที่ 05 มิถุนายน 2013, 08:09:PM ๐โอ้เอ๋ย...รักปักใจ เพราะเหตุใดกลายกลับผัน เคยรื่นชื่นชีวัน เหตุใดกันจึงผันแปร ๐ฤารัก ฤาคิดถึง ไม่อาจตรึงไม่แยแส ใจน้อยเริ่มอ่อนแอ เริ่มท้อแท้เกินหยัดยืน ๐ด้วยทางที่ห่างไกล พรากหัวใจไม่อาจฝืน เดียวดายทนกล้ำกลืน ทนขมขื่นรื้นน้ำตา ๐อยู่ไกลใครแนบข้าง เดินบนทางเสน่หา ลืมสิ้นจำนรรจา ลืมเวลาร่วมผูกพันธ์ ๐ทิ้งให้ใจหนึ่งคอย ครวญละห้อยพลอยโศกศัลย์ กอดเข่าเศร้าจาบัลย์ สะอื้นอั้นสั่นอุรา ๐โอ้ว่า...ศักดิ์ต้อยต่ำ ถูกกระทำดั่งไร้ค่า ศักดิ์เธอเสมอฟ้า เกินไขว่คว้าของชาวดิน ๐เป็นเพียงแค่เศษใจ ที่เธอให้แล้วลืมสิ้น อนาถนักรักพังภิณฑ์ ถูกซ้ำหมิ่นว่า"รักลวง" emo_33 emo_33 emo_111 emo_33 emo_33 หัวข้อ: Re: รักลวง เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 05 มิถุนายน 2013, 09:13:PM ๐โอ้เอ๋ย...รักปักใจ เพราะเหตุใดกลายกลับผัน เคยรื่นชื่นชีวัน เหตุใดกันจึงผันแปร ๐ฤารัก ฤาคิดถึง ไม่อาจตรึงไม่แยแส ใจน้อยเริ่มอ่อนแอ เริ่มท้อแท้เกินหยัดยืน ๐ด้วยทางที่ห่างไกล พรากหัวใจไม่อาจฝืน เดียวดายทนกล้ำกลืน ทนขมขื่นรื้นน้ำตา ๐อยู่ไกลใครแนบข้าง เดินบนทางเสน่หา ลืมสิ้นจำนรรจา ลืมเวลาร่วมผูกพัน ๐ทิ้งให้ใจหนึ่งคอย ครวญละห้อยพลอยโศกศัลย์ กอดเข่าเศร้าจาบัลย์ สะอื้นอั้นสั่นอุรา ๐โอ้ว่า...ศักดิ์ต้อยต่ำ ถูกกระทำดั่งไร้ค่า ศักดิ์เธอเสมอฟ้า เกินไขว่คว้าของชาวดิน ๐เป็นเพียงแค่เศษใจ ที่เธอให้แล้วลืมสิ้น อนาถนักรักพังภิณฑ์ ถูกซ้ำหมิ่นว่า"รักลวง" emo_33 emo_33 emo_111 emo_33 emo_33 โอ้เอ๋ย..รักปักใจ รู้บ้างไหมใครห่วงหวง คิดถึง..ซึ่งแดดวง แม้เลยล่วงกาลเวลา แม้เจ้า..จางห่างหาย ยังมิวายเฝ้าห่วงหา แม้ตรึง..ซึ่งน้ำตา ห้วงอุรายังอาดูร กายจาง..ห่างจากเจ้า ภาพครั้งเก่าไม่ดับสูญ ด้วยซึ้ง..ซึ่งเพิ่มพูน ทวีคูณไม่เสื่อมคลาย ขอเจ้า..จงรู้ไว้ ว่าห้วงใจยังไม่หาย ยังรัก..ภักดิ์มิวาย ใจที่หมาย..ไม่คลายคลอน emo_116 emo_116 emo_116 หัวข้อ: Re: รักลวง เริ่มหัวข้อโดย: nattna ที่ 08 มิถุนายน 2013, 09:09:PM ยังรักปักหทัย ฤดีให้ไม่ถ่ายถอน
ยังภักดิ์ยังอาวรณ์ แค่คำป้อนให้ละเมอ คงเห็นเช่นของตาย จึงทำร้ายให้หลงเพ้อ หลงรอแค่เพียงเธอ ต้องรอเก้อเพียงเดียวดาย คำรักที่เธอพร่ำ ยิ่งตอกย้ำใจสลาย ด้วยเธอลาลับหาย หลบเร้นกายไม่คิดหวน |