|
หัวข้อ: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 01 มิถุนายน 2013, 12:03:PM เบื้องขอบฟ้าบูรพาทิวาฉาย สรรพชีวิตเวียนว่ายคล้ายความฝัน ต่างเสาะค้นบนทางระหว่างวัน กว่าสายัณห์ตะวันลาฟ้าประจิม ล้วนผู้คนกล่นรายแล้วหายสูญ แรกเพิ่มพูนพร่องผ่านกาลปัจฉิม หาใครอยู่เหนือกฎเกณฑ์เช่นแบบพิมพ์ เถอะ-เย้ยยิ้มชีวิตลิขิตตน เราต่างมาเพื่อจากไปในที่สุด จะยื้อยุดอย่างไรใครหลีกพ้น แม้สูงล้ำฤาค้ำฟ้าชะตาคน เมื่อเบื้องบนกำหนดโดยกฎกรรม เพียงดีชั่วตัวสร้างวางวิถี สู่วัฏฏะชั่วดีที่คละคล่ำ เป็นตามเหตุปัจจัยได้ชี้นำ ในครรลองคลองธรรมย้ำเป็นไป ถึงสุดท้ายปลายทางล้วนว่างเปล่า มีเพียงเถ้าธุลีริ้วปลิวไสว ต่างทอดร่างกลางกองของเปลวไฟ สิ่งที่เหลือคืออะไร..ในตัวตน emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 มิถุนายน 2013, 01:02:PM (http://image.ohozaa.com/i/g4b/zwnVvH.png) (http://image.ohozaa.com/view2/wFbTzakT8eQAn2uw) สิ่งที่เหลือ คือร่าง ที่ว่างเปล่า กับกองฟอน นอนเฝ้า เศร้าสับสน คือซากศพ จบสิ้น ดินปะปน ชีวิตคน ก็เท่านี้ ที่เป็นไป พุทธองค์ สอนสั่ง ฟังไว้เถิด สัตว์ประเสริฐ เช่นเรา มัวเมาไหม ทำแต่ดี แต่ชอบ กอบการใด อยู่ในศีล ธรรมไว้ ให้จงดี อย่าเบียดเบียน ใครเขา ให้เหงาทุกข์ ยื่นแต่สุข ให้กัน พลันด่วนจี๋ ละอขาย ลงบ้าง ทางชีวี สุขทวี เป็นแน่ แค่ลองทำ พันทอง ๓๑/๐๕/๕๖ emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 01 มิถุนายน 2013, 02:02:PM น้อมนำธรรมแห่งพุทธะปฏิบัติ เพื่อขจัดวงจรร้อนระส่ำ สัตว์ทั้งปวงเป็นไปในกฎกรรม สัทธรรมนำพ้นโดยหนทาง อริยสัจตรัสไว้ในปฐม เพื่อถอนปมทุกข์เทวษเหตุหมองหมาง ดำเนินไปในครรลองของสายกลาง ให้แสงธรรมส่องสว่างกระจ่างนัย ชี้วงจรปฏิจจสมุปบาท ตัดภพชาติสิ้นลงมิหลงใหล เวทนาก่อตัณหาระอาใจ ดับเมื่อไหร่ทุกข์เร้นจึงเห็นธรรม emo_126 *ปฏิจจสมุปบาท (มค. ปฏิจฺจ = อาศัย + สํ = ร่วม + อุป = ใกล้ + ปท = เกิด, ถึง) น. เครื่องอาศัยที่ทำให้เกิดต่อเนื่องกัน; (ศน.) ธรรมหมวดหนึ่งในพระพุทธ-ศาสนา แสดงความต่อเนื่องที่ทำให้มีการเกิด.* หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ...เป็ดน้ำ... ที่ 01 มิถุนายน 2013, 02:44:PM สังขารเสาะเสพสิ่งมิจริงแท้ เป็นนายแน่เหนือใจเสียใฝ่ต่ำ สำเภาโดดเดี่ยวว้างต่างลอยลำ เร่ระส่ำคลื่นทับรออัปปาง รอแสงพุทธพิสุทธิ์มาฉุดรั้ง ให้เห็นฝั่งฟากหน้าที่ฟ้าสาง มุ่งสู่ทิพย์นิพพานด่านหนทาง ที่กระจ่างแจ่มแจ้งจากแสงธรรม emo_85 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 01 มิถุนายน 2013, 03:40:PM สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนมายา ฤทธิ์อัตตาเล่นกลคนถลำ ให้อยากมีอยากเป็นเห็นประจำ จึงก่อกรรมซ้ำซากเพราะอยากดี พุทธองค์ทรงชี้วิถีสัจ ปรมัตถธรรมนำสุขี กามตัณหาทั้งมวลล้วนราคี หยุดอยากเป็นอยากมีเท่านี้เอง emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 01 มิถุนายน 2013, 03:48:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) emo_54 ปลายทางใจ ไกลกว้าง ไร้กางกั้น สิ่งสำคัญ หมั่นฝืน แม้นกลืนกล้ำ ความดีครอง ตรองจิต ควรคิดย้ำ พึงจดจำ คำพุทธ พิสุทธิ์จริง น้ำด่ำลึก ตรึกตรอง มองถ้วนถี่ หลากโลกีย์ ผลีพลาด อาจดำดิ่ง พึงกำหนด บทบาท มาพาดพิง พ้นทุกสิ่ง อิงคำ นำธรรมทำ "ดิน" emo_54 (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 01 มิถุนายน 2013, 05:50:PM ถึงทางใจไกลเกินจะเดินฝ่า หากมรรคาพุทธองค์ที่ทรงย่ำ ยังคงรอเราผู้ใฝ่รู้ธรรม และจะนำพาไปในครรลอง เพียงเฟ้นธรรมอำไพในจริต น้อมพินิจโดยธรรมนำแสงส่อง นิพพิทาวิราคะจะเรืองรอง ดอกไม้ของศานติจึงผลิบาน emo_126 นิพพิทา [นิบ-พิ-ทา] (มค. นิพฺพิทา) น. ความเบื่อหน่าย ในกองทุกข์. วิราคะ (มค. วิราค) น. ความปราศจากราคะ, ความไม่พึงใจ, ความหน่าย, ความไม่ไยดี; นิพพาน. หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 02 มิถุนายน 2013, 12:06:PM (http://image.free.in.th/z/ip/fantasysunset_tn2.jpg) (http://pic.free.in.th/id/d8b180c6c4676f3196b70482eb4aee8c) ผิดพลาดประการใดโปรดอภัย มิถนัดในเรื่องธรรมะคะ emo_47 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 02 มิถุนายน 2013, 12:22:PM ......ที่ผ่านมา...ชีวิต...แสนจำรัสประภัสสร ...ดุจอัมพรฉาบจารุสุริย์ศรี ...เมื่อสิ้นคม...มายา....แห่งสุขาวดี ...ฉิมพลี..พลันผันผก....นรกโลกันฑ์ หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 02 มิถุนายน 2013, 04:37:PM ถึกควายทุยและชาวนาที่สิ้นหวัง
(เปิดตำนานควายเหล็กและมนุษย์เนื้อ) ควายเหล็กกลพร่ำบ่นตะเบ็งเสียง ลากผาลเผดียงห้องนากล้าแดดร้อน เพื่อนชาวนาต้อยตามรอยไถลอน พลิกเนื้อดินหยาบก้อนอร่ามเพ็ญ กินดีเซลคล่องซดแกร่งแรงฉุด ไถไม่หยุดแต่เช้าผ่อนเที่ยงเว้น หญ้าน้ำป้อน, ไม่ต้อง-ใครลำเค็ญ บ่ายแดดเข็นกึกก้องคำรามยนต์ แปรหน้าดินซุยร่วนเตรียมหว่านแล้ง พลิกแดงแดงเนื้อดินห้องนาหน ข้าวเปลือกเหลืองพันธุ์ดีหว่านบัดดล ทั้งควายเหล็กคนเนื้อกรำข้นงาน ครั้นเสร็จหว่านโละผาลคล้องเหล็กคราด ควายเหล็กลากอาดอาดฉกาจหาญ ไม่มีอู้ฟ้องบ่นใครรำคาญ ย่ำเนื้อนาคราดกรานเรียบหน้าดิน ละหานทุ่งท้องนาตารางแบ่ง เนื้อกับเหล็กสองแรงแย่งดีดดิ้น เหล็กควายรั้นด้นหน้าตะแบง (ทีน) คนเนื้อฉุดรั้งชินประลองเดือด นานมาแล้วตำนานทุยควายทุ่ง ชาวนาจูงควายเนื้อเข้าโรงเชือด ซื้อควายเหล็กแลกทุยหนังเนื้อเลือด หน้าทุยเผือดซีดปลงชะตาตน จึงบทใหม่ตำนานเนื้อกับเหล็ก แต่เยาว์เล็กควงสตาร์ททะแมงล้น ใส่เกียร์มือคล่องฉับไม่ลำบน เหล็กกับคนร่วมทางสร้างตำนาน ควายเหล็กคุณประโยชน์อเนกใช้ หน้าไถพ้นผาลปลงใต้ถุนบ้าน ติดกระบะบรรทุกสร้างเนื้องาน น้ำมันผลาญแลกกันท่านผ่อนแรง ถึกควายทุยเรื่องเล่าเก็บเก่ากรุ เหล็กควายดุเชี่ยวนาขยันแข็ง หนี้ผ่อนงวดค้างจ่ายดอกเบี้ยแพง ฝืนยิ้มแห้ง, ควายทำนา-ประสาคนฯ สนอง เสาทอง 2 มิถุนายน 2556 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 02 มิถุนายน 2013, 05:36:PM ([url]http://image.free.in.th/z/ip/fantasysunset_tn2.jpg[/url]) ([url]http://pic.free.in.th/id/d8b180c6c4676f3196b70482eb4aee8c[/url]) ผิดพลาดประการใดโปรดอภัย มิถนัดในเรื่องธรรมะคะ emo_47 แม้ปลายทาง..อาจว่างเปล่า หากชีวิตก็ยังคงโอบอุ้มเรา...ด้วยอ้อมกอดละมุนของโลกนี้ ทั้งปีกบางเบาของผีเสื้อยามคลอเคล้ามวลมาลี และแสงสีของตะวันบนฟากฟ้าอันกว้างไกล ลมหายใจแห่งขุนเขา..ยังคงสงัด สายลมยังคงพาพัดกลิ่นหอมของฤดูกาลที่สดใส เพียงสัมผัสสุนทรียภาพของโลกหล้า..ด้วยหัวใจ การผ่านมาเพื่อจากไป...ก็ยังคงอบอุ่นและงดงามจนเกินพอ emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 03 มิถุนายน 2013, 01:13:PM ถึกควายทุยเรื่องเล่าเก็บเก่ากรุ เหล็กควายดุเชี่ยวนาขยันแข็ง หนี้ผ่อนงวดค้างจ่ายดอกเบี้ยแพง ฝืนยิ้มแห้ง, ควายทำนา-ประสาคนฯ สนอง เสาทอง 2 มิถุนายน 2556 หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินอาบกลิ่นเหงื่อ จึงก่อเกื้อรวงเรียวให้เกี่ยวผล กี่เม็ดข้าวรายเรียงที่เลี้ยงชน มิใช่หล่นจากฟ้า..ชาวนาทำ ดังสายเลือดเลี้ยงหล่อต่อพงศ์เผ่า ปวงชนไทยทุกเหล่าทั้งเช้าค่ำ ด้วยหยาดเหงื่อเผื่อแผ่แม้ตรากตรำ คือเกียรติศักดิ์สูงล้ำ-คำ..ชาวนา emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 03 มิถุนายน 2013, 01:19:PM ......ที่ผ่านมา...ชีวิต...แสนจำรัสประภัสสร ...ดุจอัมพรฉาบจารุสุริย์ศรี ...เมื่อสิ้นคม...มายา....แห่งสุขาวดี ...ฉิมพลี..พลันผันผก....นรกโลกันฑ์ อวิชชารังสรรค์สู่ตัณหา สุขเวทนาก่อร่างสร้างสวรรค์ ทุกข์เวทนาดังนรกร้อนไฟกัลป์ ล้วนสิ่งอันเกิดดับกับจิตใจ ทวิลักษณ์คือสิ่งลวงหลอกดวงจิต เถิดสถิตคงมั่นมิหวั่นไหว สรรพสิ่งได้มาแล้วสูญไป แม้ยึดมั่นเอาไว้ทุกข์ใจพลัน emo_126 *เวทนา [เว-ทะ-นา, เวด-ทะ-นา] น. ความรู้สึกทุกข์สุข เป็นขันธ์ ๑ ของขันธ์ทั้ง ๕ ทวิลักษณ์-ลักษณะอันเป็นของคู่ เช่น สุข-ทุกข์ ชั่ว-ดี ชอบ-เกลียด ฯลฯ หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 มิถุนายน 2013, 03:48:PM emo_79 emo_111 emo_79 ชีวิตพเนจรเร่ร่อนสู้ เพื่อเชิดชูเผ่าพงศ์ดำรงมั่น ทุกข์สุขรุกโลมเล้าเข้าโรมรัน จะเป็นตายช่างมันฉันไม่แคร์ emo_52 ด้วยภาระผิดชอบต้องกอบกู้ เดินหน้าสู้ทุกอย่างรู้ทางแก้ บางครั้งถูกชิงชังโดนรังแก ดั่งลอยแพแพ้พ่ายตายทั้งเป็น emo_33 แข็งใจสู้อยู่ไปไม่ตายหรอก บางครั้งชอกช้ำใจผู้ใดเห็น ความทุกข์เข้ากลายกล้ำสุดลำเค็ญ ด้วยใจเย็นสงบนิ่งไม่กริ่งเกรง emo_15 จนภาระหน้าที่ที่แบกรั้ง เข้าถึงฝั่งแห่งฝันที่ฉันเพ่ง หมดเรี่ยวแรงแข่งขันจะบรรเลง นอนร้องเพลงเดียวดาย..ที่ปลายทาง emo_47 “ไพร พนาวัลย์” emo_62 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 03 มิถุนายน 2013, 05:13:PM เมื่อเส้นทางชีวิตลิขิตไว้ หนทางไกลก้าวเผชิญไม่เมินหมาง แม้ขอบฟ้าลิบเหมือนว่าเลือนราง สุกสว่างกลางใจในศรัทธา ถ้วยรางวัลแห่งฝันอันทรงเกียรติ ถึงสูงเสียดเกินใจจะไขว่หา ขอวางชีพเดิมพันกันสักครา ให้เลื่องชื่อลือชาว่าคนจริง ต่อสุดท้ายปลายทางจึงวางปล่อย การรอคอยสิ้นสุดก่อนหยุดนิ่ง โลกธรรมหรือล้วนควรทอดทิ้ง สรรพสิ่งเปล่าว่าง..เพียงวางลง emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มิถุนายน 2013, 05:43:AM สิ่งที่เหลือคืออะไรในตัวตน ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์ ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์ สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์ ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์ ละบวรจรจากดากดอนดง ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 04 มิถุนายน 2013, 12:15:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ลูกยายเนียม เจียมตน ขอบ่นต่อ เงินมิพอ ท้อหนัก รักจางหาย มุ่งมาเมือง เฟื่องฟู มิดูดาย หวังผ่อนคลาย ขายแรง เพื่อแบ่งเบา ใช่มีสุข ทุกข์ยาก ลำบากเหลือ หยดหยาดเหงื่อ เพื่อแม่ ชแรเฒ่า เศษสตางค์ จ้าง,นับ รับบรรเทา กลับบ้านเรา คราวใด พอใช้กิน ฝันสลาย มิใช่โจร แต่โดนจับ เขาสั่งปรับ ข้อหา มาข้ามถิ่น เงินทุกบาท คาดหวัง มาพังสิ้น ด่าวแดดิ้น "ดิน"มะม่า เข้ามาไทย emo_25 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 04 มิถุนายน 2013, 12:59:PM สิ่งที่เหลือคืออะไรในตัวตน ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์ ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์ สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์ ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์ ละบวรจรจากดากดอนดง ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย รพีกาญจน์ กระแสแห่งโลกาภิวัตน์อันซัดซ่าน ยุคแห่งกาลผันเปลี่ยนที่เวียนหาย จะยังเป็นเช่นนั้นจนวันตาย ใครอาจหมายทนทานการเปลี่ยนแปลง สรรพสิ่งวิ่งวนจนว้าวุ่น เหลือแต่ใจเป็นทุนมิหมุนแกว่ง สงบนิ่งในสายกาลที่ผ่านแรง จรัสแสงแห่งไทเพียงใจพอ emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 04 มิถุนายน 2013, 01:03:PM ([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url]) ลูกยายเนียม เจียมตน ขอบ่นต่อ เงินมิพอ ท้อหนัก รักจางหาย มุ่งมาเมือง เฟื่องฟู มิดูดาย หวังผ่อนคลาย ขายแรง เพื่อแบ่งเบา ใช่มีสุข ทุกข์ยาก ลำบากเหลือ หยดหยาดเหงื่อ เพื่อแม่ ชแรเฒ่า เศษสตางค์ จ้าง,นับ รับบรรเทา กลับบ้านเรา คราวใด พอใช้กิน ฝันสลาย มิใช่โจร แต่โดนจับ เขาสั่งปรับ ข้อหา มาข้ามถิ่น เงินทุกบาท คาดหวัง มาพังสิ้น ด่าวแดดิ้น "ดิน"มะม่า เข้ามาไทย emo_25 "ดิน" ([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url]) ที่แท้สาวพม่าเธอลาบ้าน มากบดานรับจ้างถางนาไร่ จากมะโฉ่เปลี่ยนเป็นศศิไป หรืออีกนัยสาวดินถิ่นบ้านกลอน น่าสงสารการเป็นอยู่สู้ลำบาก จำต้องจากบ้านตนทนหลบซ่อน กี่ปีแล้วหายหน้าลาแรมรอน นะบังอรกลับบ้านช่อง..หม่องยังคอย emo_111 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มิถุนายน 2013, 06:16:PM ที่แท้สาวพม่าเธอลาบ้าน มากบดานรับจ้างถางนาไร่ จากมะโฉ่เปลี่ยนเป็นศศิไป หรืออีกนัยสาวดินถิ่นบ้านกลอน น่าสงสารการเป็นอยู่สู้ลำบาก จำต้องจากบ้านตนทนหลบซ่อน กี่ปีแล้วหายหน้าลาแรมรอน นะบังอรกลับบ้านช่อง..หม่องยังคอย emo_111 จะเปลี่ยนชื่อ กี่ครั้ง ยังจำได้ ลูกคนใหญ่ โสภา พ่อตาฉ่อย แม่ชื่อเนียม ชวนมอง น้องชื่อมอย ขายกุ้งหอย รุ่งสาง ที่บางปลา หลบเข้าเมือง มุดคลาน ด่านแม่สาย เดิมเลี้ยงควาย สามตัว อีกงัวห้า พักบางแค แลดู ผู้ชรา ทิ้งผัวยา ลงคลอง ชื่อหม่องกี...แซ่อึ้ง emo_32 emo_32 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 04 มิถุนายน 2013, 06:43:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) แม่ตั้งชื่อ ให้ซะ ประชดไหม คิดมาได้ ไงนะ "มะโฉ่"นี่ ลองตรองตรึก นึกไป เข้าใจดี เพี้ยนวจี เหม็นโฉ่ โธ่!ช้ำจริง "มะหม่องกี" อย่าหวัง มะหลังหัน ขอเก็บฝัน ปันใจ ให้"มะหมิง" อดีตเก่า ข่าวลอย ปล่อยละทิ้ง เป็นคุณหญิง "มะโฉ่" โก้จะตาย "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 มิถุนายน 2013, 05:33:AM พอมะหมิง เข้ามา มะกีหมอง มะก้องด้อง แน่แน่ แพ้สหาย ขาดมะโฉ่ เมืองมะโอ โฮอยากตาย คิดมะงาย รำพึง ถึงสองยาม กินมะหลับ หลับมะกิน ดิ้นตุบตับ เกิดมะโห โทรศัพท์ กุบกับถาม ตัดสินตรอง สองมะ นะคนงาม จะเลือกตาม มะหมิง หรืออิงมะกี emo_73 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 05 มิถุนายน 2013, 07:38:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ลำบากล้ำ ทำไฉน ยัย"มะโฉ่" ร่ำไห้โฮ โทรศัพท์ รับมะกี้ แสนสงสาร มานหมอง หม่อง"มะกี" นานมะปี ดีดัก ที่มักกัน หม่อง"มะหมิง" จริงใจ ให้มะอย่าง หม่อง"มะกี" เคียงข้าง สร้างมะฝัน ดีทั้งสอง คล้องใจ หมายมะพัน "มะโฉ่"นั้น อยากครอง ทั้งสองคน emo_25 ปลายทางนั้น คงหมอง ครองสองคน emo_33 "มะโฉ่"(มะช่าย"ดิน") (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 05 มิถุนายน 2013, 10:56:AM สาวพุกามนามมะโฉ่โถทำได้ เธอปันใจเป็นสองต้องสับสน หัวใจหม่องหมองช้ำจำทุกข์ทน เธอเจ้าเล่ห์แสนกลคนสองใจ คงใช่ฟ้าบันดาลใจราญแหลก เธอเที่ยวแจกรักจนทนไม่ไหว น้ำตานองมองรักที่จากไป อวยพรให้สุขสมปองกับหม่องพี emo_111 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 05 มิถุนายน 2013, 02:17:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) "หม่องมะหมิง" เมินมอง หมางหมองหม่น มักท่วมท้น เท่ากัน มะหันหนี แปลกมานชาย ไหงละ สามัคคี ใจแคบนี่ มิแบ่งปัน ฉันเธอเรา สาว"มะโฉ่" โถใจ ไร้เหลี่ยมเล่ห์ มิถ่ายเท ทอดทิ้ง บอกจริงเอ้า! ทั้งสองหม่อง ปองภักดิ์ มักเต็มเปา เพียงแต่เขา เข้าใจกัน แบ่งวันครอง..อิอิ ("มะโฉ่" มะช่าย"ดิน"อีกแหละ) emo_19 (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ความดันทุลังสูง..วัดมาตะกี้เอง emo_85 emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 มิถุนายน 2013, 05:03:PM แบ่งมะคืน มะวัน ฉันมะไหว เกรงว่าไฟ ฟิวส์ขาด มนอาจม่อง เหม็นมะหมิง ตัวดำ อาบน้ำคลอง มะโฉ่น้อง ที่ทราบ อาบเว้นวัน มะหญิง สองมะชาย วุ่นวายปลาช่อน เวลานอน ทำไง มะไก่ขัน ให้รู้ดำ รู้แดง แบ่งครึ่งกัน จับไม้สั้นครึ่งล่าง จับไม้กลางครึ่งบน emo_85 จับได้ล่างความดันลดแน่ๆ emo_100 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 05 มิถุนายน 2013, 05:34:PM emo_107 ปายมะถูกและอ่ะ ยอม emo_45 emo_126 emo_85 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 06 มิถุนายน 2013, 11:31:AM จับไม้สั้นครึ่งล่าง จับไม้กลางครึ่งบน ท่านรพีฯ จบตำนานอื้อฉาวสาวมะโฉ่ ร้องไห้โฮกลับถิ่นสิ้นสับสน ต่อแต่นี้ทำไงเล่าเราสองคน น้ำตาหล่นบนทางที่นางลา ต้องอกหักรักคุดสุดโศกเศร้า เชิญตั้งวงชงเหล้าเมาเถิดหนา ยกจอกดื่มลืมวันอันโศกา เมื่อราชาฝันสลายที่ปลายทาง emo_85 emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 06:19:PM ยกจอกดื่มลืมวันอันโศกา เมื่อราชาฝันสลายที่ปลายทาง Shumbala อยากได้เมีย เสียคน เอ้าชนจอก สุราถอก ยกดวด เอาขวดขว้าง เมาเพื่อย้อม ตรอมจิต คิดถึงนาง พอเงินจาง รักมาก ก็จากจร จะบุกน้ำ ดำดิน บินเหมือนนก เดินย่ำบก ติดตาม ข้ามสิงขร ถือดาบดี ศรีขรรค์ชัย ไปเมืองมอญ ฉุดบังอร มะโฉ่ วิ่งโร่มา เย็นมากแล้ว เมาได้ที่ โธ่พี่เรา emo_26 emo_26 emo_26 Rapeekan หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 06 มิถุนายน 2013, 07:34:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) สาว"มะโฉ่" ใจเต้น...มะเป็นจังหวะ "แม่เนียม"จ๊ะ ช่วยที "หม่องกี"บ้า ได้ข่าวจะ มะพราก จากชายคา เอาปืนมา คว้าส่อง กลัวหม่องจริง อันที่จริง ก็มัก ปั๊กแน่นปึ๊ก มานยักยึก นึกภักดิ์ มัก"หม่องหมิง" หม่องทั้งสอง หมองใจ มะหมายอิง ต่างช่วงชิง จริงจ้อง ครองคนเดียว จำต้องหัน คืนคอน มานอนฟาก อยู่แสนยาก อนาถ น่าหวาดเสียว กลัว"หม่องกี" "หม่องหมิง" วิ่งคว้าเคียว ตายแน่เชียว หาอีกหม่อง ป้องกันภัย emo_15 "มะโฉ่"(มะช่าย"ดิน") (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ปลายทาง..อันว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: Shumbala ที่ 08 มิถุนายน 2013, 12:36:PM จริงคือเท็จเท็จคือจริงทุกสิ่งสรรพ หมุนสลับเปลี่ยนท่ามความเคลื่อนไหว เกิดแล้วดับนับกัลป์เวียนผันไป มีสิ่งใดในโลกนี้ที่แน่นอน?? จึงปลงผมสู่ร่มกาสาวพัตร์ หวังสวัสดิ์พุทธรรมตามคำสอน ตัดใจเถิดสีกาอย่าอาวรณ์ อาตมาขอลาก่อนตอนนี้เลย emo_85 *แบบไปไม่เป็นแล้วครับ ลาบวชดีกว่า อิอิ* |