|
หัวข้อ: กลอนเปลี่ยวเปล่า (กลอนเปล่าๆและเก่า...เสียไม่มี) เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 31 พฤษภาคม 2013, 04:48:PM กลีบดอกไม้ .. . กำลังร่วง หัวใจหนึ่งดวงมาแอบ . . .. ร้องไห้ หากกลีบดอกไม้ .. . ร่วงไป หัวใจ .. . ก็คงไม่เหลือ . . . ชิ้นดี หากตอนนี้ .. . ผีเสื้อกำลังขยับปีก หัวใจคงคิดหลบหลีก .. . จำแอบหนี นกน้อยโผบิน .. . ในยามราตรี หัวใจดวงนี้คงอยาก . . หาที่ซ่อนงำ~ ลากยาวนัก ~ ก า ล เว ลา ทุกท่วงทำนองคุณค่า . .. เฝ้าตอกย้ำ หนึ่งในหมื่นแสนล้านการกระทำ ยังคงเก็บซ่อนงำ . . ความช้ำเอาไว้ . . อยู่เลย หอมดินหลังฝน คนหนึ่งคนยังร้องไห้ ไม่อยู่เฉย แม้เจ็ดสีสวยยังพาดผ่านหลังฝนอย่างเคย แต่ใจเผย .. . ร้องอย่า เฝ้าตะโกนดัง สุดท้ายทั้งหมด ฉันคงเหมือนกิ้งกือ ตัวงอข้อคดขดแผ่นหลัง เพราะอยากเก็บความช้ำ .. . ของทุกเวลาที่ประดัง เอามาฝังเก็บลึก. . . . . ไว้ก้นบึ้งใจ~ ' เ จ็ บ ' . . ฉันเจ็บพอแล้ว หัวใจยังคงเดินแผ่ว ในแว่วหวานหวามไหว ทุกวินาทีที่เดินก้าวไป อยากบอกว่าสุดท้าย *หัวใจ* ก็ยังมีได้เพียงแค่คุณ |