|
หัวข้อ: จากรักแท้..ถึงเธอผู้แสนไกล เริ่มหัวข้อโดย: Rallow ที่ 12 พฤษภาคม 2013, 12:12:AM ณ..หนทางแสนไกล โอ้ใจหวิว
ดั่งเธอปลิวตามลมและเลือนหาย แม้ตอนนี้..ฉันได้ทำทุกสิ่งเพื่อ..ลืมเกือบชีพวาย แสนไกลกาย..ภายใน..ใจเลื่อนลอย หากเพราะรัก..ที่มีจะสูญสิ้น ใจชีวินคิดร้ายไม่เคยหมาย จบแค่นี้...หากเคยแท้ด้วยใจกาย วันสุดท้ายจะได้เปิด..หนทางสว่างแก่ใจตน อยากจะขอเอื้อนเอ่ย...เป็นบทกลอน ให้ใจสอนได้จำใจยอม..ก่อนผิดหวัง รักที่แท้คืนเราสองข้องเกี่ยวกัน และได้ฝันว่ารักกันสุดหัวใจ บางเวลาอาจเรียงร้อยถ่อยคำหวาน สุดจะทานหากพูดหวาน...ตอนเธอฝัน โอ้ใจเอ่ยเพราะรักนี้..ฉันโดนกุมภรร ได้แค่ฝันว่าเธอนั้น...อยู่ใกล้ใจฉันเอย หัวข้อ: Re: จากรักแท้..ถึงเธอผู้แสนไกล เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 16 พฤษภาคม 2013, 12:03:AM เหนื่อยมากไหมกับการงานที่ทำอยู่ โปรดรับรู้ว่ามีคนทางนี้คอยห่วงใย เหนื่อยก็พักแล้วค่อยลุกมาสู้ใหม่ เป็นกำลังใจให้เธอเสมอน่ะคนดี สัญญากับฉันได้รึเปล่า อย่ารบเร้านอนดึกยามราตรี เรื่องราวบอกเล่าของฉันที่มากมี ให้พรุ่งนี้สานต่อรับรู้ความ แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว จะไม่แคล้วเราคู่กันใต้ฟ้าคราม ฉันจะอยู่เคียงข้างคอยติดตาม แม้ในยามที่ต้องห่างกัน...ฉันรักเธอ กลอนนี้ขอมอบใ้ห้คุณเมย์ ชนิตร์นันทน์ ปุณณะนิธิ |