|
หัวข้อ: สมมุติ...ว่า เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 07 พฤษภาคม 2013, 04:35:PM emo_54 ร้อนอย่างนี้แช่น้ำคงฉ่ำจิต ชวนสะกิดมิตรกลอนมานอนแผ่ ไปลงเรือลอยล่องหรือท่องแพ แล้วนอนแคร่เคียงน้ำรินรำไร เรือลอยเลาะเกาะแก่งแอ่งโขดเขิน แมกไม้เนินผาภูดูไสว สายนทีรี่ล้ำชื่นฉ่ำใจ หอมดอกใบไพรพฤกษ์ล้ำลึกดม สมมุติมีชายคู่อยู่เคียงข้าง มิอ้างว้างฤดี มีสุขสม แต่ครานี้ร้างไร้ใครหมายชม นั่งหน้าก้มจมจ้อง...มองแต่จอ แค่อยากไปล่องแพที่เมืองกาญจน์..ไม่เคยได้ไปเลย emo_111 emo_126 ก้อย หัวข้อ: Re: สมมุติ...ว่า เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 07 พฤษภาคม 2013, 05:31:PM emo_107 emo_107 emo_107 ...อย่าคิดไกล ใจน้อย บ่อยเลยหนา จะทำให้ บางครา เป็นบ้าหนอ หันมาเขียน กลอนรัก พักแล้วรอ เดี๋ยวพี่หล่อ ก็โผล่ โชว์โลกพา... ...ร้อนมากจน ทำไม เหงาใจนัก เพราะร้อนรัก รุมเร้า เอาจริงกว่า รัตน์ก็ร้อน รักรุ่ม กลุ้มอุรา อยากเห็นหน้า คนรัก ก็หนักใจ... รัตนาวดี emo_111 หัวข้อ: Re: สมมุติ...ว่า เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 07 พฤษภาคม 2013, 06:19:PM emo_45 แค่มันร้อนอ้อนนิดคิดวางแผน อยากควงแขนแมนชายจ่ายตังค์ให้ หลอกเขาให้ตกหลุมแล้วภูมิใจ อย่าบอกใครนะ"รัตน์"นัดกันเรา ค่าเช่าแพอาหารคาวหวานเยอะ เชื่อเราเถอะหลอกเฮียมิเสียเปล่า พอจบเกมส์จบกันวันคืนเหย้า เลิกกับเขาอยู่ดาย..สบายตัว emo_126 emo_85 emo_85 ก้อย หัวข้อ: Re: สมมุติ...ว่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 พฤษภาคม 2013, 06:39:PM ร่างอ้วนใหญ่ใจน้อยลอยแช่น้ำ กลัวว่ายดำจมมุดมิผุดโผล่ ถอดเสื้อเปิดสะดือแกว่งมือโชว์ อวดพุงโรก้นปอดทอดน่องเดิน หากฉันเป็นเช่นเต่าให้เจ้านั่ง ว่ายข้ามฝั่งลัดเลาะเกาะโขดเขิน ปะทะคลื่นตื่นตาพาเพลิดเพลิน เทียบท่าเนินตะลึงแลแพเมืองกาญจน์ ยังยากจนข้นแค้นแสนสาหัส อาศัยวัดกินกลืนยื่นอาหาร ไร้วิชาอนาคตอดซมซาน แค่ยิ้มหวานนอนฝันเท่านั้นเอง emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: สมมุติ...ว่า เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 07 พฤษภาคม 2013, 07:29:PM emo_54 มีห่วงชิดติดตัวชัวร์อยู่แล้ว ไร้วี่แววจะพ่ายว่ายน้ำเก่ง หากอยากไปรีบเลยตัวอย่ามัวเกรง เดี๋ยวเอาเข่งใส่ของวัดมาซัดกัน เงินในซองหลวงพ่อขอยืมก่อน แล้วค่อยผ่อนคืนให้ไม่ต้องหวั่น ได้ขี่เต่าทั้งทีมีสุขพลัน สมมุตินั้นดันสุขใจเหมือนไปจริง emo_126 emo_85 ก้อย |