|
หัวข้อ: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: boyz1988 ที่ 04 พฤษภาคม 2013, 11:35:AM จบเพียงนี้ดีกว่าอย่าทนฝืน ปล่อยฉันยืนเดียวดายกลางสายฝน หนาวเพียงใดไม่ท้อขอสู้ทน ดีกว่าเป็นเพียงคนคั่นเวลา หัวข้อ: Re: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 พฤษภาคม 2013, 01:03:PM emo_115 emo_115 แค่เริ่มต้น เทานั้น ดันมาจบ แค่เริ่มคบ เท่านั้น ดันหาว่า แค่บอกกัน ฉันนั้น คั่นเวลา แค่วาจา เจ็บจุก ทุกซอกใจ อยากจะปล่อย ช่างเถิด ฉันเจิดแจ่ม อยากจะแอ้ม แต่กลัว มัวหวั่นไหว อยากจะยื้อ ยั้งยุด สุดฤทัย อยากจะยื้อ ยั้งไว้ ไร้หนทาง พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 พฤษภาคม 2013, 01:45:PM จบเพียงนี้ดีกว่าอย่าทนฝืน ปล่อยฉันยืนเดียวดายกลางสายฝน หนาวเพียงใดไม่ท้อขอสู้ทน ดีกว่าเป็นเพียงคนคั่นเวลา boyz 1988 สามจะลี้ สี่จะลา ห้าจะหลบ ให้นับครบ หนึ่งร้อย จึงค่อยว่า รอวันคืน เธอคลาน ซมซานมา เช็ดน้ำตา จูบรับ ประทับรอย emo_116 เอาอย่างนี้ดีไหม? หัวข้อ: Re: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 พฤษภาคม 2013, 01:53:PM emo_115 emo_115 ถ้าจะไป ไม่หวน ทบทวนแล้ว อยู่กับป๋า ไร้แวว แนวเหงาหงอย นับจากหนึ่ง ถึงหมื่น ยืนตาปรอย นับร่นถอย จากหมื่น ยังขื่นทรวง จะนับไทย นับจีน ยังวีนแตก สับให้แหลก เหลวเละ เป๋ติดบ่วง อย่ามารั้ง ให้ยาก ไม่อยากควง หนุ่มเมืองหลวง หล่อเหลา เอาแบบนี้ พันทอง emo_115 emo_115 หัวข้อ: Re: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 04 พฤษภาคม 2013, 11:22:PM emo_116 emo_116 emo_116 รักจริงต้องใจเย็นอย่าเผ่นโผน ขืนกระโจนนอกจอมาจ๋อจี๋ เดี๋ยวบางใครมาเห็นเป็นแม่ชี แล้วยังมีความทุกข์มารุกราน emo_10 อยู่ที่ไหนใครที่ยังมีรัก ย่อมทุกข์นักรักเล่นจนเพ่นพ่าน ดาบสองคมอมสุขทุกข์ซมซาน ดั่งตกตาลตำตอไปก่อเวร emo_15 รักนี้เกิดที่ใจใช่ที่ปาก รักออกจากดวงใจใช่ของเล่น รักเข้าใจในรักใช่กักเกณฑ์ จึ่งชัดเจนเด่นในใจสองเรา emo_56 รักจริงแท้แน่ใจใช่ทนฝืน ใช่กล้ำกลืนขื่นขมระทมเหงา รักด้วยความเมตตามาเป็นเงา กรุณา,ปรานีเข้าคอยเหย้า,เยือน emo_54 “ไพร พนาวัลย์” emo_126 หัวข้อ: Re: อย่าทนฝืน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 05 พฤษภาคม 2013, 01:58:PM (http://image.ohozaa.com/i/217/FoE9j.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/cP79) จะรักจริง หรือไม่ เราไม่รู้ จะเคียงคู่ หรือเปล่า เฝ้าเชือดเฉือน จะรอใคร ใคร่ครวญ ล้วนบิดเบือน จะคอยเตือน เหมือนแกล้ง ด้วยแล้งรัก ดาบสองคม ยังดี ที่รู้ได้ ถึงอย่างไร คมนั้น มันแน่นหนัก ดีกว่าที่ ไม่มี ลี้หลบนัก อยู่ก็จัก เหมือนตาย หน่ายกรรมเวร ถึงรักเกิด ที่ใจ ใช่ที่ปาก ล้วนหลายหลาก เรื่องราว สาวมองเห็น หากไม่พูด ใครกัน ปั่นประเด็น เกิดลำเค็ญ ขึ้นมา อุราร้าว รักของฉัน เกิดที่ใด ยังไม่แจ้ง จักเปลี่ยนแปลง หรือไม ยังไม่กล่าว ปล่อยตามกาล ผันแปร แค่ครั้งคราว จะยาวบ้าง สั้นบ้าง ก็ช่างมัน พันทอง ๕/๐๕/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/217/FoE9j.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/cP79) |