พิมพ์หน้านี้

นั่งนึกหวนสรรพสิ่งไม่คืนหลับ สุดจะคับข้องใจไม่ปรารถนา

อาจนึกหวังให้ทุกสิ่งคืนกลับมา อิจนาจาน่าเวทนาแค่ฝันไป

นั่งนึกถึงอดีตทั้งดีร้าย ต้องกลับกลายแปรเปลี่ยนไม่วันไหน

แต่วันนี้ยังมีลมหายใจ ขอให้ก้าวต่อไปพรุ่งนี้มี

วันข้างหน้าใครจะรู้สุดหยั่งคาด มิสามารถล่วงรู้วันพรุ่งนี้

ขอแค่เจ้าเฝ้าทำให้มันดี พลิกชีวีนี้ขึ้นจากโคลนตรม

ให้อดีตเป็นบทเรียนจงจำไว้ เก็บใส่ใจจะได้ไม่ปี้ป่น

ทำความดีเดินต่อไปคนนิยม ใคร่ชื่นชมเมื่อเจ้าสุขใจเอย

แก่น ประดู่

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน