|
หัวข้อ: ขี่ช้างตกมัน เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 23 เมษายน 2013, 06:12:PM ขี่ช้างตกมัน
จงจ้องช้างตกมันอย่าหวั่นไหว วิ่งเข้าไปโหนงาตั้งท่าหมาย หากมุ่งหวังเป็นดาวเด่นพราวพราย ต้องทำลายความหวาดงวงฟาดมา มีอาคมขลังใดเสกให้หมด เป่าปราบคชสารฮึกหาญกล้า ตั้งจิตมั่นแน่นหนักดูสักครา เพื่อค้นหาตนเองว่าเก่งจริง สำหรับข้าฯขอหนีสุดชีวิต มนต์สะกิดที่ท่องคือต้องวิ่ง ไม่ละลาบละล้วงเข้าช่วงชิง แทบล้มกลิ้งเพียงช้างเดินย่างกราย!ฯ อริญชย์ ๒๓/๔/๒๕๕๖ emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=TBnEIBcyTQI หัวข้อ: Re: ขี่ช้างตกมัน เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 23 เมษายน 2013, 06:55:PM #๑๐๗ -๐- วันนี้กรึ่ม เบาเบา ตอนเข้าพลบ เซโซซบ โยกเยก เซซัดส่าย เห็นเขามุง มุงด้วย ช่วยมุงพลาย สาวร้องว้าย ระวัง นั่งนิ่งดู -๐- เห็นช้างใหญ่ ดิ้นปัด ขัดร้องก้อง หลายคนจ้อง ช่วยจับ หมับที่หู ตัวสะบัด ขัดขืน ลื่นลงคู เฮโลกรู ตามไป ให้ระวัง -๐- อันตัวเรา ช้างใหญ่ ไยเรื่องยาก เลี้ยงมามาก วิชา อาคมขลัง ตะโกนบอก ปล่อยผม ส่งเสียงดัง แล้วลงนั่ง ปลุกคาถา วิชาเรา -๐- กระโจนหมับ จับได้ ง่ายดายยิ่ง หัวหูกลิ้ง เลอะโคลน โดนเต็มเบ้า เสียงปรบมือ สนั่น ฉันตัวเบา ไอ๊หยา ! เมา ชิ..หายตู "หมูตกมัน" -๐- หัวข้อ: Re: ขี่ช้างตกมัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 เมษายน 2013, 10:42:AM ฝ่าเปลวแดด แผดเผา เข้าหน้าร้อน ที่พักผ่อน อาศัย ร่มไม้เกลี้ยง พืชผักลด หมดกอ ไม่พอเพียง จะหล่อเลี้ยง เรือนกาย อุ้ยอ้ายโต น้ำหน้าแล้ง แห้งขอด ตลอดสาย เคยแหวกว่าย ยามเย็น เล่นผลุดโผล่ ช่วยระบาย คลายบ้าง ร่างผอมโซ เจ้าของโง ใช้งาน นานทั้งวัน ช่วงหนาวเหน็บ เจ็บใน โรคไข้ป่วย อ่อนระทวย ผิวย่น ขนลุกสั่น มิการุญ สมุนไพร ใช้แก้กัน พอร้อนพลัน สะบัด ขัดขุ่นเคือง คน สัตว์ คือ สิ่งที่ มีชีวิต รู้สึกคิด ฉลาด ต่างปราดเปรื่อง ถือเป็นเจ้า เอารัด สัตว์เนืองเนือง มิสนใจ ใยเบื้อง เรื่องดูแล ไม้ฟาดเฟี้ยว เกรี้ยวกราด ตวาดสั่ง ควบขี่หลัง สำทับ ขอสับแส้ ถึงเจ็บช้ำ น้ำตาร่วง ร้าวดวงแด ยอมพ่ายแพ้ ละแค้น ทดแทนคุณ มนุษย์เอย เลยจุด สุดอดกลั้น ช้างตกมัน จังก้า อารมณ์ฉุน ความจำเสื่อม สติเสีย สิ้นเยียบุญ เบนเหหุน เตรียมหัน ประจัญบาน! emo_90 รพีกาญจน์ |