|
หัวข้อ: บทกลอนของเก่า ไม่ทราบนามผู้แต่ง เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 20 เมษายน 2013, 09:21:PM ๑ ถ้าทำดี มีคนคิด คอยอิจฉา ค่อนขอดว่า นินทาร้าย ไร้เหตุผล ทำอย่างไร ก็ไม่สิ้น เล่ห์ลิ้นคน อย่ากังวล คนอิจฉา ถ้ารักงาน ๒ หากหมามี มีเขา เต่ามีหนวด เหี้ยตะกวด มีงา ผิดราศี ถ้าควันไฟ ไม่ประจักษ์ ในอัคคี มนุษย์นี้ จักพ้น คนนินทา ๓ อันสตรี ไม่มีศีล ก็สิ้นสวย บุรุษด้วย ไม่มีศีล ก็สิ้นศรี ข้าราชการ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี สมณพราหม์นี้ ไม่มีศีล ก็สิ้นงาม ๔ อันเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา เหมือนเกลือดี มีนิดหน่อย ด้อยราคา ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล ๕ เห็นการเรียน เพียรพร่า เหมือนยาพิษ ฝืนจริต ขัดสนุก ดังทุกข์ถม แต่จะกลับ เป็นเพื่อน เหมือนคารม สุขผสม ส่งให้ เมื่อปลายมือ เห็นเกียจคร้าน ปานมิตร จิตสว่าง การเรียนห่าง ไม่อินัง กับหนังสือ แต่จะกลับ โง่ทึ่ม ซึมกระทือ อาภัพชื่อ ทุกข์ทน ไปจนตาย ๖ เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง เมื่อหม่นหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา เมื่อไม่มี หมดมิตร มุ่งมองมา เมื่อมอดม้วย แม้หมูหมา ไม่มามอง ๗ คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต ๘ วัดจะดี มีหลักฐาน เพราะบ้านช่วย บ้านจะสวย เพราะมีวัด ดัดนิสัย บ้านกับวัด ผลัดกันช่วย อำนวยชัย ถ้าขัดกัน ก็บรรลัย ทั้งสองทาง ------------------------------- วัดจะดี มีหลักฐาน สมภารช่วย วัดจะสวย เพระสมภาร ท่านทาสี เชิญร่วมใจ บริจาคเถิด คงเลิศดี วัดจะมี สีสดใส ให้น่ามอง บทกลอนเหล่านี้ คือกลอนเก่าๆ หลายบทที่ไม่ทราบว่าผู้แต่งเป็นใคร จึงไม่อาจระบุนามหรือให้เครดิตเจ้าของได้ ส่วนบทสุดท้ายนั่นผมแต่งล้อเลียนเล่น emo_68 emo_68 emo_68 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเก่า ไม่ทราบนามผู้แต่ง เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 20 เมษายน 2013, 10:26:PM ท่านมือขวาครับ ผมก็เคยอ่านผ่านมาหลายครั้ง เหมือนกันแต่ไม่ทราบว่าใครแต่งหรือเขียนไว้ นับเป็นกลอนที่สอนได้ดีมากครับ ขอบคุณนะครับ ที่ท่านนำมาให้อ่านอีก ขอบคุณมากครับ ขอชม |