|
หัวข้อ: คิดถึงความหลังเมื่อครั้งน้ำท่วม เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 20 เมษายน 2013, 06:12:PM คิดถึงความหลังเมื่อครั้งน้ำท่วม
เมื่อคราวน้ำท่วมหลากลำบากหลาย คนมากมายปวดปร่าน้ำตาไหล บ้านถูกเซาะภินท์พังลอยหลังไป สัตว์น้อยใหญ่ชอกช้ำเปื้อนน้ำตา เธอก็ซึม ฉันก็เศร้า ใต้เงาโศก เพียงชะโงกออกไปเห็นใบหน้า พื้นแผ่นดินพราวพรายสายธารา กุ้งปูปลางูออชูคอเพลิน คนต่างคอยอาหารทางการยื่น ยามค่ำคืนยุงกัดสุดขัดเขิน ยอมรับโชคชะตาที่เผชิญ ท้อเหลือเกินฝนตกอุทกภัย คลื่นน้ำราวทะเลลมเพซัด แสนอึดอัดหมองหม่นเกินทนไหว เมื่อหวนคิดขึ้นมาเวลาใด อยากขอให้น้ำมาอีกคราจัง!ฯ อริญชย์ ๒๐/๔/๒๕๕๖ emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=AtOd_cHfq5w หัวข้อ: Re: คิดถึงความหลังเมื่อครั้งน้ำท่วม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 เมษายน 2013, 03:19:PM ขนที่นอน หมอนมุ้ง ถุงเสื้อผ้า เครื่องไฟฟ้า หามหก ยกแบกหลัง ภาชนะ กะทะ กะละมัง เก็บลงลัง วางของ กองโต๊ะเตียง ละอาคาร บ้านดี หนีอุทก เหินระหก พักข้าง บนทางเบี่ยง มีหมูเห็ด เป็ดไก่ ได้ลำเลียง ร้องส่งเสียง จ้าละหวั่น สนั่นไกล สงสารข้าว ต้าวล้ม จมใต้น้ำ ควายตัวดำ ว่ายเขิน นอนเนินไผ่ ขิงข่าหาย กระชายสิ้น ขมิ้นไพล บวบฟักแฟง แตงไทย ไม่เหลือกอ ทุกข์โศกตรม ซมซาน คลานกลับถิ่น เห็นแต่ดิน โคลนเลน เป็นหลุมบ่อ บ้านผุพัง ผนังคล้ำ น้ำตาคลอ ธ.ก.ส. ตามฟาด ขาดเมตตา หนึ่งปีพอ ยอยก เชิดอกได้ ม่วงลำไย แทงดอก ออกช่ออ้า หมอกหยุดพราว หนาวพ้น ฝนไม่มา สวนไร่นา ดินแยก แตกลึกรอย ก่อนฟ้าคราง ครั้งใด หัวใจหวั่น วันนี้ฝัน ชันเข่า นั่งเหงาหงอย แลชำเลือง เบื้องบน ฝนปรายปรอย แม้สักน้อย คอยหวัง ยังไม่มี emo_90 รพีกาญจน์ |