|
หัวข้อ: มีสิทธิ์แค่คิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: ธาราวารี ที่ 10 เมษายน 2013, 01:59:PM อยู่แห่งใหน..ใกล้ใกล..ขอให้รู้ ถ้าหดหู่..ทำอย่างไร..ให้หายเหงา รังเกียจมั้ย..ถ้าให้มี..เพียงสองเรา เผื่อบรรเทา..ความเบื่อหน่าย..ภายในใจ เธอก็เหงา..เราคิดถึง..ครึ่งทางกัน คำแสนสั้น..นัดวันมา..จะได้ใหม พูดไม่เก่ง..แต่ออกมา..จากข้างใน อาจจะไร้..ตัวตน..ในสายตา แม่เธอหึง..ดึงลูก..ผูกพันธ์หวง พ่อก็ห่วง..พ่วงลูก..ติดต่อหน้า ก็ดีแล้ว..ถึงจะแห้ว..บางเวลา แต่สัญญา..ว่าจะรัก..ภักดีเธอ ทำงานหนัก..พักซักนิด..ค่อยคิดค้น ทุกเหตุผล..เธอทุกเมื่อ..เชื่อเสมอ เชื่อคนยาก..แต่อยากเน้น..ว่าเว้นเธอ คงละเมอ..เพ้อหา..วาจางำ รักรวนเร..ร้าวรานแล้ว..รูปเลือนราง เจ็บจงจาง..จากใจจิต..จะจดจำ คงคลายเครียด..ข้าขอคลาย..ใคร่คิดคำ ทั้งที่ทำ..ที่ถูกทิ้ง..ทิ้งท้ายท่วง จากวันนั้น..ชอบเก็บงำ..ในความคิด พอสะกิด..พูดนิดนิด..ไม่ต้องห่วง แท้ที่จริง..คงรู้สึก..ลึกถึงทรวง อยากขอควง..แค่อยากให้..ได้พบเจอ แต่ความจริง..เสมือนเสียง..เพียงแค่ฝัน เพราะนับวัน..กำแพงนั้น..กั้นสูงเว่อ เราคิดมาก..เพราะอยากเห็น..รอยยิ้มเธอ ดูเสร่อ..ในบางแง่..แต่รักจริง สัมผัสกาย..คลายทุกข์..สุขได้ใหม สัมผัสใจ..คลายเศร้า..เหงาปลิดทิ้ง แต่ก็คง..ไม่มีสิทธิ์..จิตประวิง ใด้แค่นิ่ง..นั่งมองจ้อง..ลูกนัยตา เราไม่คิด..จะรั้งดึง..หรือหึงหวง เพียงเป็นห่วง..บางช่วงนั้น..เจอปัญหา เพราะคิดดี..อยากทำดี..ตลอดมา จึงอยากหา..กล่าววาจา..อย่างจริงใจ ความคิดเรา..ไม่เคยมี..ความนัยแฝง ถ้าเคลือบแคลง..ให้สลัด..ทิ้งลงได้ ควรทิ้งใว้..ให้มันอยู่..ภายในใจ เมื่อหมดใคร..จะได้เหลือ..เราคนนึง เพียงคำนี้..จะขอฝาก..ผ่านฟากฟ้า ผ่านเมฆา..ล่องลอยมา..ว่าคิดถึง ว่าห่วงใย..ในทุกวัน..คิดคะนึง ถึงไม่ซึ้ง..แต่ตราตรึง..อยู่ในใจ |