|
หัวข้อ: คนมีฤทธิ์ เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 28 มีนาคม 2013, 06:40:PM #๑๖ -๐- เฝ้าเสาะหา ครูอาจารย์ กรานเป็นศิษย์ อยากมีฤทธิ์ วิเศษ เสกเองได้ ท่านเมตตา สอนสั่ง ให้ตั้งใจ หมั่นฝึกฝน จนเข้าไคล แม่นวิชา พร้อมกำกับ เตือนบอก ข้อห้ามหวง อย่าล้ำล่วง เกินก่อ ข้อครหา ด้วยอารมณ์ ดีใจ ได้ของมา จำได้เพียง บางคาถา ข้อราคี -๐- หลังจากนั้น หมั่นฝึก ผนึกร่าง เน้นแนวทาง ย่นย่อ ต่อวิถี อยากไปไหน ไปได้เร็ว ไม่รอรี ลืมว่ามี ผลย้อน ตามหลอนเรา ด้วยวิชา ย่อทาง ต้องวางเฉย เดินจงกรม ชดเชย ที่เคยเขลา ตั้งจิตนิ่ง เดินไป กายรับเอา เป็นหลายเท่า ของระยะ ที่ละไป -๐- เปลี่ยนแนวใหม่ ได้วิชา ภาษาจิต อยากตามอ่าน ความคิด ใครไหนไหน ว่าสูคิด กับตู เป็นอย่างไร ตูจักเสก สะกดใจ ให้รักตู ตั้งแต่ได้ วิชา ท้าทายนัก เริ่มชวนชัก สาวใส ให้เป็นคู่ เสกเป่าใคร ได้ดั่งใจ ทุกพธู ลืมอดสู ก่อเวรผูก ถูกบ่วงกรรม -๐- ต้องชดใช้ ผลสะท้อน ร้อนในอก ตกนรก ต้องหลีกเร้น อย่าเห็นขำ หวาดระแวง กลัวใคร มากระทำ ชดใช้กรรม นานกว่า เวลามี -๐- แล้วฤทธิ์ร้อน ก็ย้อน มาสุมหัว ย้อนเข้าตัว ไม่บอกกล่าว ราวภูติผี จะเดินนั่ง ยืนนอน ผ่อนกายี เจ็บแปลบที่ ในกาย ไม่หายคืน จะดื่มกิน สิ่งใด อย่าได้หวัง ต้องระวัง ทุกสิ่งสา อย่าฝ่าฝืน ขยับนิด ให้เจ็บนัก ทุกค่ำคืน ผวาตื่น เหงื่อไคล ไหลเป็นทาง -๐- ทนระกำ ช้ำระทม จมความเศร้า ไยฤทธิ์เจ้า เอาคืน ฝืนเรือนร่าง เสียวถึงใจ กายสั่น ยืนขากาง ขนลุกซู่ ทั้งบนล่าง หว่างกลางวน -๐- ต้องตัดใจ รีบไป หาใครช่วย ใจรินรวย หายใจถี่ มีสับสน พบแพทย์ที่ เก่งทาง เฉพาะตน กระซิบบอก ให้ใจหล่น ปนความงง -๐- หมอยืนยัน ดั่งตาเห็น ตูมีฤทธิ์ อย่ามาคิด ปิดบัง นั่งเวียนหลง มีฤทธิ์มาก ต้องถอน ให้ลดลง หากมิยอม ก็คง ปวดถึงตาย -๐- --- ปุจฉา --- -๐- ล่อหลอกให้ อ่านกลอน ถึงตอนนี้ ลงเอยที่ คงจบ บทสุดท้าย ว่า"ฤทธิ์"มาก "ริด"ที่มี "ริด"ที่คลาย "ริด"แสนร้าย "ริด"นี้ "ฤทธิ์"ใดกัน ถ้าไม่อยาก เป็นคน ที่มี"ริด" เตือนสักนิด อาหาร ทานอยู่นั้น ครบห้าหมู่ ผักผลไม้ เพิ่มไปพลัน ไม่มีวัน ร้องฉันนี้ "มีฤทธิ์" เอย -๐- --- วิสัชนา --- ..................? ? ? |