พิมพ์หน้านี้ - รัก-เลิก พบ-พราก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ๏☼↕‼kenijirealma‼↕☼๏ ที่ 30 กันยายน 2007, 11:55:PM



หัวข้อ: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: ๏☼↕‼kenijirealma‼↕☼๏ ที่ 30 กันยายน 2007, 11:55:PM
วันนั้นฉันรักเธอคนเดียว           จะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับใคร
จะไม่ทำให้เธอลำบากใจ         จะบอกรักเธอไปทุกๆวัน
ถึงวันนี้ที่เราต้องจาก              ต้องพลัดพรากจากกันไกล
ไม่รู้ว่าจะเจอกันเมื่อไหร่          แต่ถึงยังไงใจก็รักเธอ
ตัวเธออยู่ที่ไหนฉันไม่รู้              แต่พอคิดถึงก็ยังห่วงเสมอ
หวังเพียงสักวันหนึ่งคงได้พบเจอ      หวังแค่เธอนั้นกลับมา
รอนะรอ ...  รอเธอตลอดมา       จะนานอีกเท่าไรนะ .. ที่จะได้เจอเธออีกที
ยิ่งคิดถึงเรื่องเก่า..มันทำให้เศร้าอยู่เสมอ     
ยิ่งคิดยิ่งเหงาจริงๆนะเธอ               ได้แต่ละเมอเพ้อล่ำไป
ยังจำได้ไหม     นั้นดอกไม้ที่ฉันให้
ตุ๊กกะตาที่ให้ไป    เธอจะยังเก็บไว้อยู่ไหมเออ
เพลงที่ร้องให้ฟัง      มันยังคงดังอยู่ในหู
รูปที่เธอวาดให้ดู     มันยังคงสวยหรูตลอกกาล



หัวข้อ: Re: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: ๏☼↕‼kenijirealma‼↕☼๏ ที่ 01 ตุลาคม 2007, 08:53:PM
เศร้าหรอ   อืม ก็เศร้าดี อิอิ


หัวข้อ: Re: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: ๏☼↕‼kenijirealma‼↕☼๏ ที่ 02 ตุลาคม 2007, 08:31:PM
เมย์ช่วยต่อทีดิ เมย์คนสวย 555+ emo_12


หัวข้อ: Re: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: nick555 ที่ 02 ตุลาคม 2007, 08:46:PM
เศร้าอ่ะ แงแง emo_48 emo_48 emo_48


หัวข้อ: Re: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี พฤกษา ที่ 05 เมษายน 2010, 10:01:AM
เขียนง่าย แต่ได้ใจจัง.ยอด


หัวข้อ: Re: รัก-เลิก พบ-พราก
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 05 เมษายน 2010, 11:00:AM
อ่านของ.....เราบ้างดิ้

อยากจะปลอบใจตน...เลิกค้นหา
ยังผวาสิ่งที่ขวางทางที่ฝัน
มาปลอบปลุกสุขใจห่วงใยกัน
ได้แบ่งปันวรรณกวี...ไม่กี่คำ

เหตุใดหนอ?รู้จักใคร...ก็ไกลจาก
ทั้งที่อยากห้ามไว้ไม่ถลำ
ข้างนอกผ่องข้างผดต้องจดจำ
หลงน้ำคำลีลา...จนปราชัย

ตัวอย่างมีที่เห็น...เน้นเฉพาะ
จ้างทะเลาะเลือกสีที่อาศัย
ตดผู้อื่นเหม็นเบื่อไม่เผื่อใจ
ตดตนใยมีค่า...ว่าผายลม

ใช้เหตุ-ผลค้นทั่ว...ที่ตัวติด
คนอื่นผิด เราดี มีผสม
ชอบเผลอไผลพลิกแพลงสู้แรงลม
ใครลูบคมทักท้วง...ก็ล่วงเกิน

สมควรแล้วแนวที่ทำ...คำว่าเจ็บ
จะขอเก็บ"บทเรียน"...เขียนแล้วเขิน
พลาดกี่ครั้งพลั้งขมำ....ที่ทำเดิน
แหงนหน้าเกิน...ไม่มองพื้นลื่นประจำ