พิมพ์หน้านี้ - ดื้อ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนแอบรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 08 มีนาคม 2013, 10:55:AM



หัวข้อ: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 08 มีนาคม 2013, 10:55:AM
ดื้อ

ทั้งที่รู้ ดูเห็น เป็นไปไม่ได้
แล้วทำไม ยังดื้อดึง และขึงขัง
ฝันทำไม หวังทำไม ไร้พลัง
ลุกนอนนั่ง ยืนนิ่ง ไม่เห็นทาง

ตัดใจเถิด บอกตัวเอง สักกี่ครั้ง
แต่ก็ยัง ไม่ฟัง เหตุผลบ้าง
เป็นไปไม่ได้ รับทราบ ทุกก้าวย่าง
ช่างอ้างว้าง เงียบเหงา เฝ้าแอบมอง


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 09 มีนาคม 2013, 10:30:AM
(https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSJAZseoX5PakF9wLXRm0xLMOlQDFiw7vr3-XdTrz94XzUrK7Hxdg)

กระจกใจ ใสกั้น มาคั่นขวาง
ลอดหน้าต่าง ข้างบ้าน แหวกม่านจ้อง
ยลเขาเรียง เคียงคู่ อดสูมอง
แดหม่นหมอง ตรองตรึก รู้สึกตน

สุดเหนี่ยวรั้ง ยั้งใจ ไยดึงดื้อ
มิกลัวหรือ ตื๊อไป ใครจะสน
แล้วปิดบาน ม่านผ้า มิกล้ายล
ดวงกมล วนคิด โถจิตเรา

"ดิน"

(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/674/674225drojbm6fuy.gif)


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: lookmai2000 ที่ 09 มีนาคม 2013, 06:26:PM
ต้องให้พูด สักเท่าไหร่ หนอใจเจ้า

ช่างโง่เง่า เบื่อเต็มที ขี้เกียจสอน

กี่ครั้งแล้ว หยดน้ำตา พาเปียกปอน

ทำเดือดร้อน สอนเท่าไหร่ ก็ไม่จำ

จะกี่ปี กี่ชาติ อย่าวาดหวัง

เขาชิงชัง ค่าน้อย คนต้อยต่ำ

ยังดั้นด้น ไม่เจียมใจ และไม่จำ

และขอย้ำ เขาไม่บ้า มาเลือกเรา


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 09 มีนาคม 2013, 08:00:PM
(https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRQ5hgFfLauu-7R91hRX54cIBCL7OBdDw_-SObR0824KPCPOaBdXg)

สวัสดี คุณป้า มาสอนสั่ง
ก็เชื่อฟัง อยู่ดอก คำบอกเล่า
แต่ดวงมาน หวั่นไหว ใจมัวเมา
ยามยลเขา เฝ้านึก ระทึกแด

เขาเป็นแมน แก่นกล้าม งามเป็นบ้า
ทั้งแขนขา หน้าหู ดูสิแหม!
เหมือนพระเอก หนังจัง ตั้งตาแล
ยอมไถแถ แค่หวัง ก็ยังดี

วอนคุณป้า อย่าบ่น ก่นให้ช้ำ
เจ็บจนหนำ ย้ำอีก จะหลีกหนี
หากคุณป้า จะเอื้อ ช่วยเหลือที
ไล่สตรี ข้างชาย ให้หายไป

อุ๊...เป็นไปได้..(ก็..หัวใจมันดื้ออ่ะ) emo_45

"ดิน"

(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/674/674225drojbm6fuy.gif)


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 10 มีนาคม 2013, 12:24:AM

emo_111    emo_111    emo_111

บอกเท่าไรไม่ฟังใจยังดื้อ
มันแสนซื่อแสนซนเล่นกลให้
หัวใจแสบแปลบร้อนจนค่อนใจ
ทำยังไงดีหนาช่างบ้าบอ

ก็มันหลงรักเขาจนเข้าไส้
ห้ามยังไงไม่เชื่อมันเหลือขอ
หลงรักเขาล้นใจยังไม่พอ
เขายิ่งงอนยิ่งง้อไม่ท้อเลย

อย่าเชียวเน้อใจเอ๊ย...อย่ารักเขา
อย่าโง่เขลามัวเมาให้เขาเย้ย
รูปไม่หล่อพ่อไม่รวยคนซวย,เชย
มันไม่เคยเชื่อฟังต้องนั่งงง

มันจะตายช่างมันมันอยากดิ้อ
ให้โลกลือไปเลยมันเคยหลง
ชอบรักเขาข้างเดียวเกลียวมั่นคง
คนซื่อตรงอย่างนี้ตีตายโลด  emo_52

“ไพร พนาวัลย์”


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 10 มีนาคม 2013, 07:48:AM


 emo_111

...โผล่มาจาก แห่งใด ไล่ตีเค้า
ลืมเสียเถอะ เรื่องเก่า อย่าเหมาโกรธ
เพียงแค่เผลอ ดื้อรั้น อย่าพลันโทษ
เพียงใจน้อง มิโสด อย่าโกรธเลย... emo_30

รัตนาวดี
 emo_111


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 10 มีนาคม 2013, 11:56:AM
([url]https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRQ5hgFfLauu-7R91hRX54cIBCL7OBdDw_-SObR0824KPCPOaBdXg[/url])

สวัสดี คุณป้า มาสอนสั่ง
ก็เชื่อฟัง อยู่ดอก คำบอกเล่า
แต่ดวงมาน หวั่นไหว ใจมัวเมา
ยามยลเขา เฝ้านึก ระทึกแด

เขาเป็นแมน แก่นกล้าม งามเป็นบ้า
ทั้งแขนขา หน้าหู ดูสิแหม!
เหมือนพระเอก หนังจัง ตั้งตาแล
ยอมไถแถ แค่หวัง ก็ยังดี

วอนคุณป้า อย่าบ่น ก่นให้ช้ำ
เจ็บจนหนำ ย้ำอีก จะหลีกหนี
หากคุณป้า จะเอื้อ ช่วยเหลือที
ไล่สตรี ข้างชาย ให้หายไป

อุ๊...เป็นไปได้..(ก็..หัวใจมันดื้ออ่ะ) emo_45

"ดิน"

([url]http://dl5.glitter-graphics.net/pub/674/674225drojbm6fuy.gif[/url])




ข่าวคนดีหนีหายไม่ทายทัก
เหมือนกับคนไม่รู้จักชักหวั่นไหว
ตามถามหานวลนางร้างแรมไกล
ด้วยหัวใจที่ปวดร้าวเศร้าโศกตรม

เจ้าดื้อรั้นปันใจให้ชายอื่น
ทุกข์ทนฝืนสืบถามหาพาขื่นขม
เจ้าไม่ยอมรับพี่ชายคล้ายระทม
รักจึงล่มล้มพังไม่ตั้งตัว

แทบเป็นลมล้มพับกับข่าวร้าย
เพราะลูกชายมหาเศรษฐีพี่ปวดหัว
เขาขอน้องแต่งงานมาพันพัว
ลูกเจ้าสัวอาเสี่ยเมียหลายคน

พี่บอกเจ้าเจ้าไม่ฟังยังโกรธพี่
ดื้อแบบนี้มิยอมเชื่อเบื่อสับสน
ไม่อิจฉาหรือตาร้อนน้องน่ามล
พี่คนจน ..ยอมก้มหน้า..หาพระธรรม..

               ริน ดอนบูรพา
                                   ๑๐ มี..ค. ๕๖


หัวข้อ: Re: ดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 มีนาคม 2013, 03:56:PM

emo_111    emo_111    emo_111

บอกเท่าไรไม่ฟังใจยังดื้อ
มันแสนซื่อแสนซนเล่นกลให้
หัวใจแสบแปลบร้อนจนค่อนใจ
ทำยังไงดีหนาช่างบ้าบอ

ก็มันหลงรักเขาจนเข้าไส้
ห้ามยังไงไม่เชื่อมันเหลือขอ
หลงรักเขาล้นใจยังไม่พอ
เขายิ่งงอนยิ่งง้อไม่ท้อเลย

อย่าเชียวเน้อใจเอ๊ย...อย่ารักเขา
อย่าโง่เขลามัวเมาให้เขาเย้ย
รูปไม่หล่อพ่อไม่รวยคนซวย,เชย
มันไม่เคยเชื่อฟังต้องนั่งงง

มันจะตายช่างมันมันอยากดิ้อ
ให้โลกลือไปเลยมันเคยหลง
ชอบรักเขาข้างเดียวเกลียวมั่นคง
คนซื่อตรงอย่างนี้ตีตายโลด  emo_52

“ไพร พนาวัลย์”
emo_82 emo_82
ต้องรักหู เชื่อหู ดูเข้าท่า
ขืนไปบ้า รักเขา เฉาเฉื่อนโฉด
ดันทุรัง นั่งนอน ร้อนไม่โปรด
เลยเป็นโสด สนิท จิตหมองมัว

อย่ารักเขา ต้องรักหู รู้ไหมเอ่ย
ฟังหูเหวย เอ่ยอ้าง ทางสลัว
ตั้งใจฟัง หูสักนิด ไม่ผิดชัวร์
ขืนไปมั่ว เชื่อเขา จักเฉาตาย

หลงรักหู ดีกว่า นะพ่อหนุ่ม
จะไม่กลุ้ม กุมขมับ กระสับส่าย
ใจเย็นเย็น ไว้ก่อน ไยร้อนกาย
อีกไม่หลาย เพลา มาพบกัน
พันทอง
 emo_126 emo_126