หัวข้อ: ~๐อัดอั้น๐~ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 08 มีนาคม 2013, 12:57:AM (http://4.bp.blogspot.com/_xB9oBZrnitg/TNYIgQpyKAI/AAAAAAAAACY/ug1vdKe2qM4/s1600/Such_A_Lonely_Day___by_rollmodel101.jpg) เวลาเกือบเที่ยงคืนยังตื่นอยู่ เป็นอะไรไม่รู้อยากร้องไห้ สมองปวดรวดร้าวระนาวใน เจ็บหัวใจลึกลึกรู้สึกเป็น หลายเรื่องราวเวียนวนสับสนคิด เกินจะปิดตาได้ไม่รู้เห็น ความคิดแตกแยกข้อต่อประเด็น แสนลำเค็ญอารมณ์ที่ขมกลืน อยากทำโน่นทำนี่ที่ใจรัก ก็ให้หนักหัวใจเพราะใครอื่น เดี๋ยวอย่างโน้นโอนย้ายหลายหลักยืน สร้างขมขื่นบีบรัดอัดอั้นทรวง ร่างกายล้าตาแข็งดูแย้งขัด หากกำจัดเรื่องซะคงจะง่วง แต่มิอาจข่มฝังเรื่องทั้งปวง จึงเป็นช่วงเวลาที่บ้าบอ เปลือกตารื้นชื้นแฉะหยดแหมะไหล น้ำตาใสหลั่งรินดวงจินต์ฝ่อ เรี่ยวแรงคล้ายหายหมดเกิดทดท้อ ว้าเหว่หนอตัวเราเพียงเงาตน เวลาเลยเที่ยงคืนยังตื่นอยู่ ลมพัดกรูหนาวในใจหมองหม่น อีกกี่ครั้งเจ็บช้ำเพราะคำคน อีกกี่หนจึงจำ..คำหลอกลวง emo_64 "กานต์ฑิตา" ๘ มีนาคม ๒๕๕๖ (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1235994567.gif) หัวข้อ: Re: ~๐อัดอั้น๐~ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 08 มีนาคม 2013, 04:55:PM มัวกังวลหม่นหมองนั่งร้องไห้ จะไปได้อะไรกันวันเลยล่วง ตัดเสียบ้างวางตั้งทุกข์ทั้งปวง ก้าวข้ามห้วงสับสนให้พ้นไป ตั้งสติไตร่ตรองแล้วลองคิด ประคองจิตขับเคลื่อนตัดเงื่อนไข ทำที่หวังตั้งหน้าฝ่าฟันไป กำลังใจสำคัญนะขวัญ “ตา” คนข้างหลังยังอยู่คอยชูช่วย รับรู้ด้วยเปิดผนึกเชิญปรึกษา ที่ข้องขัดเรียกขานวานบอกมา ขันอาสาปลอบสาวยามร้าวราน เนิน จำราย |