|
หัวข้อ: ปุถุชน เริ่มหัวข้อโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2013, 08:48:PM ปุถุชน
เป็นมนุษย์ ปุถุชน เหมือนเหมือนกัน มีความคิด ความฝัน มีวันหน้า มีความสุข ในวัน ที่ผ่านมา มีความทุกข์ มีน้ำตา มีอาลัย มีอาวรณ์ โหยหา วันจากลา มีสัญญา ให้ไว้ วันจากไกล มีพันธะ ผูกพัน ด้วยห่วงใย มีอะไร มายมากเกิน พรรณา หัวข้อ: Re: ปุถุชน เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2013, 09:36:PM (https://a248.e.akamai.net/f/248/1856/90m/img.youtube.com/vi/AP-P1ueF44U/mqdefault.jpg) หนาวและร้อน อ่อนไหว ในคำนึง รู้รัก และคิดถึง ซึ่งห่วงหา มีรอยยิ้ม ยินดี มีน้ำตา ล้มลุกรู้ อ่อนล้า และกล้าเกิน ทุกข์สุขเสพ เช่นสามัญ มนุษย์ หาพิสุทธิ์ ใดด้าว ดังหาวเหิน อยู่เหยียบย่าง ทางถิ่น ก็ดินเดิน ไม่มีเกิน กว่าใคร ในวันคืน เพียงแค่คน หนึ่งคน ธรรมดา อยู่ใต้ฟ้า เดียวดั่ง ทั้งแผ่นผืน มอบไมตรี ดีงาม นิยามยืน ให้สุขชื่น สู่ชน คนเดินดิน และภายใต้ ตะวัน แห่งสันติ ดอกใบผลิ เพื่อฝัน นั้นไม่สิ้น เถิดธำรง โลกรู้ อยู่อาจิณ ผดุงถิ่น ธรรมา- ประชาชน ธรรมดา (http://dl9.glitter-graphics.net/pub/1228/1228839b2qo8ysjdw.gif) หัวข้อ: Re: ปุถุชน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2013, 08:05:PM (http://image.ohozaa.com/i/g13/g6rmQ2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wcDWExywCJw9iUV5) มีหนาวร้อน อ่อนไหว ใจท้อแท้ มีปรวนแปร แดดิ้น ดั่งสิ้นสน มีอารมณ์ ข่มไว้ ให้ทุกข์ทน มีปะปน หล่นเปื้อน เถื่อนดิบกัน มีร้องไห้ ยามโศก โลกมืดมิตร มีชีวิต ลุ่มดอน กระท่อนฉัน มีเพื่อนพ้อง เหมือนไร้ ใจจาบัลย์ มีรำพัน หวั่นหวาด อาจเดียวดาย มีดวงหน้า ราโรย โอดโอยบ้าง มีความต่าง บางมุม กลุ้มเหลือหลาย มีความรัก อยู่ไกล ให้ละอาย มีความหน่าย ทุกสิ่ง สิงห์กมล พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/g13/g6rmQ2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wcDWExywCJw9iUV5) |