หัวข้อ: ๐เป็นอย่างนี้ทุกที๐ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2013, 08:08:PM (http://www.desicomments.com/dc1/05/109672/109672.gif) (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1235999806.gif) พยายามปลอบใจมิให้ท้อ พยายามสร้างก่อแรงประสาน พยายามหยุดนิ่งสิ่งระราน พยายามตายด้านม่านอารมณ์ จะกี่ครั้งยังท้อไม่ต่อสู้ จะกี่ครั้งไม่รู้ที่ท้อถม จะกี่ครั้งท้อถือใส่มืออม จะกี่ครั้งท้อบ่มจนขมกลืน หมดเรี่ยวแรงจะเดินดำเนินต่อ หมดเรี่ยงแรงสานทอก่อฝันผืน หมดเรี่ยวแรงดั่งไฟที่ไร้ฟืน หมดเรี่ยวแรงลุกตื่นขยับกาย ทำไม่ได้สักคราไม่ว้าวุ่น ทำไม่ได้ไม่ขุ่นดั่งที่หมาย ทำไม่ได้ละเลยเฉยดูดาย ทำไม่ได้มองคล้ายแค่รู้พอ ต้องรู้สึกเจ็บช้ำระกำจิต ต้องรู้สึกน้อยนิดเก็บคิดต่อ ต้องรู้สึกวุ่นวายคล้ายเฝ้ารอ ต้องรู้สึกแงงอตัดพ้อใคร เป็นอย่างนี้ทุกทีที่ป่วยเจ็บ มิอาจเก็บอารมณ์ข่มหวั่นไหว ความท้อแท้แผ่เกี่ยวเรี่ยวแรงไร้ มีแต่ความน้อยใจให้ตัวเอง emo_64 "กานต์ฑิตา" ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖ (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1235999806.gif) หัวข้อ: Re: ๐เป็นอย่างนี้ทุกที๐ เริ่มหัวข้อโดย: เพลิงคำ ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2013, 04:03:AM เป็นอย่างนี้เป็นไปธรรมชาติ เกินกับขาดคู่กันอย่าหวั่นไหว สุขและทุกข์ผันเปลี่ยนเวียนเร็วไว ดูดอกไม้เบ่งบานแล้วรานโรย ถึงวิงว่าอ้าอ้อนวอนว้าวุ่น กลับหมกมุ่นเพียงเราเศร้าแหบโหย เป็นอะไรไม่คลายไหงวายโวย กรรมกอบโกยเอาคืนอย่าตื่นตูม ก้านกล้วย |