|
หัวข้อ: รำพึงถึงลำธาร เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2013, 08:35:PM รำพึงถึงลำธาร
ลำธารหนึ่งเคยไหลน้ำใสแจ๋ว แสงวาวแววตะวันเฉิดฉันส่อง มีปูปลาว่ายไปตามใจปอง นกการ้องพรอดพร่ำเหนือลำธาร งดงามในวิถีแห่งชีวิต ต่างใช้สิทธิ์เติมฝันคืนวันผ่าน ริมกระแสสายน้ำเย็นสำราญ ดอกไม้บานสีสดแย้มงดงาม ลบเลือนแล้ววันนี้ไม่มีหวัง ไม้ริมฝั่งหักลงพาดตรงข้าม คล้ายคูปิดน้ำไหลใสวาววาม เงียบเกินความสงบแล้วลบเลือน!ฯ อริญชย์ ๑๕/๒/๒๕๕๖ emo_107 หัวข้อ: Re: รำพึงถึงลำธาร เริ่มหัวข้อโดย: baimai@sailom ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2013, 10:07:PM รอเวลา ฟ้ารั่ว มัวมืดมิด
ทะลายริด รวกซุง พุ่งชนเฉือน ลงลุ่มต่ำ ทำลายเลย ไม่เอ่ยเตือน คือตายเกลื่อน เคลื่อนถม จมโคลนซุง emo_126 (http://www.siamrath.co.th/web/sites/default/files/dinokhlnthlm_2.jpg?1315800684) หัวข้อ: Re: รำพึงถึงลำธาร เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2013, 09:57:AM (http://i687.photobucket.com/albums/vv237/4-one/4-1/ICON-1/dk-135.gif) พฤกษ์ไพรแห้ง แก่งคอย น้ำย้อยหยาด รอผงาด พาดพา วันฟ้าพรุ่ง เมื่อเมฆโยง โค้งเคียว ใต้เรียวรุ้ง หอมจรุง อีกครา มาลีดง ท้องธารา สารสินธุ์ มิรินหลั่ง แห้งขอดขัง ฝังเพียง แอ่งเคียงหลง ฝูงมัจฉา พาแหวก แถกงวยงง หอยนั้นปลง เกาะหินแห้ง ไร้แรงรอ "ดิน" (http://i687.photobucket.com/albums/vv237/4-one/4-1/ICON-1/dk-135.gif) |