|
หัวข้อ: ขอโทษที...กลอนมันพาไป... เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2013, 02:13:PM ขอโทษที...กลอนมันพาไป... แต่งกวีกานท์กลอนหวังวอนสาว ร่ายพจน์กล่าวถ้อยคำร่ำขานไข ว่ามอบมานแดดวงหมดห้วงใจ เพราะรักชอบหลงใหลฤทัยปอง ถึงสาวสวยโฉมงามอร่ามแอร่ม รักผลิแย้มเปิดเผยอละเมอผยอง เกิดเป็นฝันไสวสว่างอย่างเรืองรอง รักร่ำร้องโหยหายาใจครวญ จึงฝากกลอนกานท์กวีนี้เพื่อเจ้า ว่าตัวเราพี่นี้ฤดีป่วน เพราะรักชอบฝันหาแม่หน้านวล นึกรัญจวนป่วนจิตหวังชิดชม หวังใจเราตรงกันสัมพันธ์ก่อ สายใยรักถักทอส่อสุขสม มอบจิตใจให้กันฝันภิรมย์ โอ้เอวกลมตอบรักหน่อยอย่าปล่อยนาน Orion264(มือขวา) ๓๑ ตุลคม ๒๕๕๕ |