พิมพ์หน้านี้ - แสงสว่างกลางดวงจิต

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: มนัสศิยา ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 11:47:PM



หัวข้อ: แสงสว่างกลางดวงจิต
เริ่มหัวข้อโดย: มนัสศิยา ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 11:47:PM
    เธอคือแสงสว่างกลางดวงจิต
ส่องนำทางชีวิตของคนเขลา
เธอผู้คอยช่วยเหลือและบรรเทา
สอนให้เรารู้คุณค่าแห่งชีวี

    ที่ผ่านมายึดอัตตาว่าข้าใหญ่
มิยอมใครคงไว้ซึ่งศักดิ์ศรี
ทั้งยึดมั่นถือมั่นแลถือดี
มาบัดนี้ตัวตนเริ่มพ้นจาง

    กิเลสที่มีมาแต่คราก่อน
ก็เริ่มถอนทิ้งลงไปได้บ้าง
แต่คงมีให้เห็นอยู่เลือนลาง
ยังมิจางจากใจไปชั่วกาล

    พยายามสร้างความเพียรให้บังเกิด
สิ่งประเสริฐคือปฏิบัติกัมมัตฐาน
เพื่อก้าวสู่ทางแห่งพระนิพพาน
พ้นภัยพาลจากโลกนี้ที่เวียนวน

        มนัสศิยา


หัวข้อ: Re: แสงสว่างกลางดวงจิต
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2013, 12:12:AM
(http://papeldeparedeblog.com/wallpapers/2012/junho/medio/petalas-da-flor-lilas-abertas-1160.jpg)

ใจหยุดนิ่งจริงแท้หมั่นแก้ไข
หมุนเวียนไปวกกลับยิ่งสับสน
วันเวลาผันผ่านมารผจญ
ทางสุขล้นทางธรรมพร่ำบอกใจ
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_141.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
เมื่อปล่อยวางว่างได้ใจคงแจ้ง
กำหนดแสงในจิตพินิจได้
ที่เป็นอยู่ตัวเราหรือตัวใคร
คิดดูใหม่ใครบ้างก็ช่างมัน
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_141.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
แซมค่ะ
 emo_107


หัวข้อ: Re: แสงสว่างกลางดวงจิต
เริ่มหัวข้อโดย: m1 ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2013, 01:26:PM
    เธอคือแสงสว่างกลางดวงจิต
ส่องนำทางชีวิตของคนเขลา
เธอผู้คอยช่วยเหลือและบรรเทา
สอนให้เรารู้คุณค่าแห่งชีวี

    ที่ผ่านมายึดอัตตาว่าข้าใหญ่
มิยอมใครคงไว้ซึ่งศักดิ์ศรี
ทั้งยึดมั่นถือมั่นแลถือดี
มาบัดนี้ตัวตนเริ่มพ้นจาง

    กิเลสที่มีมาแต่คราก่อน
ก็เริ่มถอนทิ้งลงไปได้บ้าง
แต่คงมีให้เห็นอยู่เลือนลาง
ยังมิจางจากใจไปชั่วกาล

    พยายามสร้างความเพียรให้บังเกิด
สิ่งประเสริฐคือปฏิบัติกัมมัตฐาน
เพื่อก้าวสู่ทางแห่งพระนิพพาน
พ้นภัยพาลจากโลกนี้ที่เวียนวน

        มนัสศิยา


ขออนุโมทนาสาธุการ
กับพยานในใจที่ได้เห็น
ได้พบเจอเส้นทางที่ร่มเย็น
ได้บำเพ็ญทานศีลภาวนา

นับว่าเป็นโชคของโลกมนุษย์
มีแผนที่พระพุทธให้ศึกษา
มีครูบาอาจารย์ท่านเมตตา
ช่วยเยียวยาหัวใจให้เบิกบาน

เป็นไฟฉายส่องสว่างทางเดินจิต
เป็นเข็มทิศกลางทะเลสงสาร
ร่นเวลาเดินทางที่ยาวนาน
ได้พบพานทางใหม่ไกล้ฝั่งฝัน

เส้นทางนี้มีไว้ให้คนจริง
ต้องกล้าทิ้งอนุสัยไม่ไขขาน
ไม่อาลัยในนิวรณ์บริวาร
อีกไม่นานพานพบจบงาน เอย

         m1  (4/02/56)อนุโมทนาสาธุ........