|
หัวข้อ: ค่ำลงแล้วมืดมิดปิดม่าน เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 06:38:PM ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน
ค่ำลงแล้วนกป่าร่อนราปีก บินหลบหลีกคืนหลังสู่รังเก่า งดเสียงดังเจื้อยแจ้วผ่อนแผ่วเบา คอยคลอเคล้าลูกนกจิกวกวน ค่ำลงแล้วมืดพลันน่าหวั่นไหว กลางพงไพรลึกลับพาสับสน ริมเชิงเขาที่อยู่น้อยผู้คน มีถนนทอดวางเลียบทางภู ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน ชะนีขานเสียงร้องโหยก้องกู่ หนึ่งนางไม้เคืองจัดผองศัตรู เตรียมหลอนผู้หมายมาโค่นตะเคียน!ฯ อริญชย์ ๓/๒/๒๕๕๖ emo_107 หัวข้อ: Re: ค่ำลงแล้วมืดมิดปิดม่าน เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 08:58:PM (http://www.maemaiplengthai.com/webboard/attachments/20090305_5fbb4ebaefb7283f1969nFJ6TJeVs5Xp.jpg) ...จะตามหลอก หลอนทั่ว ให้กลัวสั่น จะตามหมั่น กอดรัด ก่อนตัดเศียร แล้วกัดหู ให้ซ้ำ ย้ำอย่าเพียร เจ้าชู้รัก ชอบเปลี่ยน เจียนให้ดู... emo_09 ...หนึ่งนางไม้ ใจดี มีรักแท้ ไม่เพียงแต่ แต่งกลอน ตามอ้อนอยู่ เธอมอบรัก จากใจ ให้ชื่นชู หวังเคียงคู่ เต็มร้อย จึงคอยตาม... รัตนาวดี emo_60 หัวข้อ: Re: ค่ำลงแล้วมืดมิดปิดม่าน เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 09:20:PM (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTtH85TzcZty6MJP_z8EH_LRBpZzThGYoGeIGOFfjhVw5Jy8Rfe) อนิจจามาป่าลึกยามดึกดื่น ถึงค่อนคืนรู้ตัวทีตอนตีสาม สาวที่ไหนใสสดแสนงดงาม ฉันหมดความยับยั้งจึงพลั้งตน ลืมตาตื่นฟื้นกายเกือบบ่ายแล้ว โอ้น้องแก้วนางสวรรค์พลันล่องหน ทำฉันรักปักฤดีผีหรือคน ขอยอมทนอยุู่ในป่าลาแล้วเมือง ---กังวาน--- หัวข้อ: Re: ค่ำลงแล้วมืดมิดปิดม่าน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2013, 10:09:PM ค่ำลงแล้วมืดมิดฟ้าปิดม่าน เถิด..กลับบ้าน กันนะนกสีเหลือง ไว้ค่อยหากันใหม่ความรุ่งเรือง ของวันพรุ่ง เพื่อปลดเปลื้องอนธการ ขยับปีกซบคอนในตอนค่ำ ลงดื่มด่ำลำนำอันสุขศานต์ แม้เพียงช่วงน้อยนิดของเพลงกาล อาจช่วยซับดวงมานให้บรรเทา จากรอยร้าวระอุจนครุไหม้ ของดวงใจให้คลายความโศกเศร้า มองเห็นธรรมดาโลกฟ้าสีเทา เป็นดั่งเงาเตือนตน.. เตือนใจ ว่า...ชีวิตย่อมดำเนินเผชิญโชค ตามรอยโลกหมุนเคลื่อนกาลเลื่อนไหล เราต่างเกิดต่างมา ต่างที่ไป ย่อมไม่มีสิ่งใดที่แน่นอน |