พิมพ์หน้านี้ - ....อย่ากลับมา...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ฌลา ที่ 25 มกราคม 2013, 10:49:AM



หัวข้อ: ....อย่ากลับมา...
เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 25 มกราคม 2013, 10:49:AM

(http://i562.photobucket.com/albums/ss68/alatariel_lissesul/Line/l_kikyou.gif)

วันที่เธอบอกลา...
เขาก้าวเข้ามา...เยียวยาจนหาย...
ตอนฉันเสียน้ำตา...เขาเป็นคนเช็ดหน้า...ห่วงใย
ตอนที่ฉันร้าวสลาย...เขาเป็นคนใช้หัวใจ...ต่อเติม

...อย่าฉวยโอกาส...และกลับมา...
ฉันไม่อาจให้เวลา...ใครเพิ่ม...
เขาที่อยู่ข้างฉัน...ทำให้ทุกวัน..ไม่เหมือนเดิม...
คงไม่มีโอกาสให้ใครเริ่ม...เมื่อความรักที่เขาต่อเติม...มันงดงาม...

(http://i562.photobucket.com/albums/ss68/alatariel_lissesul/Line/l_ha.gif)



add complete
by klonthaiclub fb


หัวข้อ: Re: ....อย่ากลับมา...
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 25 มกราคม 2013, 11:26:AM

(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/1348/1348853iu734qs22p.gif) (http://www.glitter-graphics.com)

ความช้ำเมื่อตอนเลิกรา
คราบน้ำตา . .. และคำถาม
ดวงตาคู่ร้าว ~ ที่มองอะไรก็ไม่งดงาม
ท้องฟ้าสีคราม . .. ที่คุณทำให้มันหม่น ~ เทา
.. .. ..
เปล่าประโยชน์ . . หากคุณคิดกลับมา
อย่ามองหา . .. คนที่ยังรักคุณเหมือนเก่า
แม้ยังเหลือความรู้สึก ดี ~ ดี ให้คิดถึง . . ว่าครั้งหนึ่งเคยมีคำว่าเรา
แต่เมื่อต้องเผชิญอยู่กับความเหงา . .. จึงรู้เลยว่าควรเลือกคนที่เขา "รักฉันจริง"~*


(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/730/730758kjxqzq02a0.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: ....อย่ากลับมา...
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 25 มกราคม 2013, 12:21:PM



http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=0WxChPCIABI#t=3s

กลับมาทําไม เอกราช สุวรรณภูมิ



หัวข้อ: Re: ....อย่ากลับมา...
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2013, 01:38:PM
หล่อนตั้งคติประจำใจไว้ยึดมั่น
ที่ว่างในหัวใจฉัน มอบแก่คนที่ "รักฉันจริง"
......
ตลอดกาลเวลาที่ผ่านผัน
กลับทำเมิน ไม่สนใครหนึ่งนั้นทั้งๆที่รู้ว่าเขา หมายผูกสัมพันธ์
.......
หลายครั้งที่หล่อนรู้ซึ้งถึงความนัย
ก็หลงดีใจในความหมายที่หล่อนหยิบยื่น
แต่รู้ตัวเมื่อสาย เหตุเฉพาะหน้าทั้งหลายกลายเป็นอื่น
กลายเป็นตัวยืนประกอบการแสดง โดนเสแสร้งให้หล่อนขำ
จึงทนช้ำอยู่นาน.

นพ
1ก.พ.56