|
หัวข้อ: ขอร้องช่วยตรวจสอบฉันทลักษณ์ โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: NuddKub ที่ 22 มกราคม 2013, 09:05:PM วาโยต้องแมกไม้ พริ้วไหว
ธารหลั่งแลล่องไหล ชื่นหล้า ยินเสียงแว่วเรไร นกกู่ ล้วนเหล่าจักคงไว้ ไม่แคล้ว สิ้นไป มีความรู้สึกว่าแปลกๆที่ไม่รู้จะแก้ตรงไหนจริงๆ emo_85 ตั้งใจจะให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นความสำคัญขอธรรมชาติน่ะครับ แต่ยังรู้สึกว่ายังไม่ตรงตามฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ฝากทุกท่านแนะนำหน่อยนะครับ emo_126 หัวข้อ: Re: ขอร้องช่วยตรวจสอบฉันทลักษณ์ โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 มกราคม 2013, 09:15:PM วาโยต้องแมกไม้ พริ้วไหว ธารหลั่งแลล่องไหล ชื่นหล้า ยินเสียงแว่วเรไร นกกู่ ล้วนเหล่าจักคงไว้ ไม่แคล้ว สิ้นไป มีความรู้สึกว่าแปลกๆที่ไม่รู้จะแก้ตรงไหนจริงๆ emo_85 ตั้งใจจะให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นความสำคัญขอธรรมชาติน่ะครับ แต่ยังรู้สึกว่ายังไม่ตรงตามฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ฝากทุกท่านแนะนำหน่อยนะครับ emo_126 ควรแก้ที่บาทที่ ๔ ครับ คำว่า ไว้ ไม่สัมผัสกับ หล้า น่าจะเป็น ทุกสิ่งควรคู่ฟ้า ไม่แคล้วสิ้นไป คำว่า ไม่แคล้ว สิ้นไป ต้องเขียนติดกันไม่เว้นวรรคครับ หัวข้อ: Re: ขอร้องช่วยตรวจสอบฉันทลักษณ์ โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 22 มกราคม 2013, 09:40:PM วาโยต้องแมกไม้ พริ้วไหว ธารหลั่งแลล่องไหล ชื่นหล้า ยินเสียงแว่วเรไร นกกู่ ล้วนเหล่าจักคงไว้ ไม่แคล้ว สิ้นไป มีความรู้สึกว่าแปลกๆที่ไม่รู้จะแก้ตรงไหนจริงๆ emo_85 ตั้งใจจะให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นความสำคัญขอธรรมชาติน่ะครับ แต่ยังรู้สึกว่ายังไม่ตรงตามฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ฝากทุกท่านแนะนำหน่อยนะครับ emo_126 สัมผัสเยอะเกินจนลายตาไปหมดครับ ที่จริงโคลงสี่สุภาพมีสัมผัสภายในบทอยู่ห้าแห่งเท่านั้น เช่นโคลงโลกนิติบทนี้ พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา สายดิ่งทิ้งทอดมา หยั่งได้ เขาสูงอาจวัดวา กำหนด จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง สัมผัสแห่งโคลงสี่สุภาพในหนึ่งบทก็จะมีเพียงห้าแห่งเท่านี้แหละครับ นอกนั้นก็จะเป็นข้อกำหนดเรื่องเอก-โท ดังนั้นก็ควรจะใช้สัมผัสให้แต่พอดี ต้องระวังอย่าให้มีสัมผัสมากเกินผังและผิดตำแหน่งครับ |