|
หัวข้อ: รอคอย เริ่มหัวข้อโดย: ธันวาคม ที่ 13 มกราคม 2013, 01:14:AM ม้านั่งเก่าเปล่าร้างริมทางเท้า
ในคราบเหงาเศร้าโรยดูโหยหา ถึงใครหนึ่งพึงนั่งทุกครั้งครา แล้วเวลาพาร้างเหินห่างไป แสงจากโคมโลมเลียเคลียคลอข้าง ส่องเห็นความอ้างว้างสว่างไสว ซากความเหงาเปล่าว่างข้างโคมไฟ ไร้ซึ่งใครในราตรีที่กล้ำกราย ใบไม้โรยโปรยปรายคล้ายเกลื่อนกลบ ไม่อาจลบคราบเหงาให้เพลาหาย ภาพคงมองหมองเศร้าเหงามิคลาย สิ่งที่เลือนขาดหายหมายเพียงเธอ เปรียบตัวเองคล้ายเป็นเช่นม้านั่ง ที่ครวญคร่ำลำพังหวังเสมอ ว่าสักวันฝันไว้ได้พบเจอ เห็นภาพเธอนั่งลงตรงที่เดิม [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: รอคอย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 13 มกราคม 2013, 07:47:AM emo_111 ช่างเหงาเงียบเชียบเสียงสำเนียงถ้อย ม้านั่งน้อยคอยวันขวัญเฉลิม รักหวานชื่นคืนพะนอสานต่อเติม ทวีคูณพูนเพิ่มเริ่มสานใย คืนความสุขทุกอย่างที่ร้างหาย หมดมลายกลายเห็นเป็นสดใส นภาแจ้งแสงกระจ่างพร่างอำไพ พฤกษาไกวไหวโบกสิ้นโศกตรม สิ้นอ้างว้างกลางโคมประโลมส่อง น้ำตานองหมองไหม้หทัยขม กลับคืนเคียงเรียงคู่เหมือนชู้ชม ไร้ระทมซมเศร้าแนบเนากาย ม้านั่งน้อยคอยใครพร้อมใจหนึ่ง ร่วมรำพึงถึงอยู่ไม่รู้หาย อธิษฐานผ่านถึงซึ่งพระพาย แจ้งถึงชายหมายรู้ผู้สาวรอ... emo_56 --บูรพาฯ-- emo_116 หัวข้อ: Re: รอคอย เริ่มหัวข้อโดย: khuadkao ที่ 13 มกราคม 2013, 09:31:AM นานแล้วที่จากกัน คิดถึงฉันบ้างไหมหนอ หรือมีใครเคลียคลอ เธอหลงปลื้มลืมฉันไป เงียบเหงาเหลือแล้ว โอ้ดวงแก้วเธออยู่ไหน ยอดหญิงอย่าทิ้งใจ อันเปี่ยมรักและภักดี รอคอยละห้อยหา เธอไม่มาฉันอยู่นี่ ใจเอ๋ยใจนารี แท้สตรีลืมง่ายดาย ยังรักเธอเสมอ ใจไม่เผลอรักใครง่าย คืนวันผันเพียงกาย เปลี่ยนใจชายไม่ได้เลย หัวข้อ: Re: รอคอย เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 13 มกราคม 2013, 09:37:AM โคมซีดซีดจางจางข้างม้านั่ง รอความหวังบางแสงมาแต่งเสริม ขับมืดมัวให้ห่างหนทางเดิม เพื่อส่องเติมกระจ่างแด่บางใคร เพียงหิ่งห้อยน้อยน้อยที่ลอยล่อง ก็เติมพร่องวันวานซึ้งซ่านใส คืนชีวิตชีวาคืนค่าใจ จะรอไร้รอเปล่าหรือเปล่า...รอ ไม่รู้ใจ (http://imagehost.thaibuzz.com/il/line149.gif) (http://imagehost.thaibuzz.com/show.php?id=7abdc2023121a7c5537d1eb64551fb12) หัวข้อ: Re: รอคอย เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 13 มกราคม 2013, 08:02:PM ม้านั่งตัวนั้นช่วยกันวาง นีออนหลอดบางช่วยกันต่อ ผ้ารักแบ่งปันกันถักทอ เพียงรอสมปองกันสองคน ตอนนี้ต้องห่างจำร้าง “วิ” ดำริกองทัพยังสับสน ข่าวว่ายับยั้งกำลังพล คอยนิดหน้ามนคนรู้ใจ เสร็จการสะสางศึกทางนี้ กระบี่รอห้อยนายร้อยใหม่ จะแบกบั้ง โบยบิน จากถิ่นไกล มอบแด่ทรามวัยคนรอคอย “จ่าเนิน” |