พิมพ์หน้านี้ - เงิน เงิน เงิน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 28 ธันวาคม 2012, 10:36:PM



หัวข้อ: เงิน เงิน เงิน
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 28 ธันวาคม 2012, 10:36:PM
เงินมีฤทธิ์มากมายคล้ายพระเจ้า
จะเสกเป่าสิ่งใดได้ดั่งหมาย
มีเงินทองคนเห็นเป็นเจ้านาย
เงินมากมายเหมือนมีมนตร์ดลบันดาล

อยากจะได้อะไรใช้เงินซื้อ
เพราะเงินคือพระเจ้าคนกล่าวขาน
ซื้อตำแหน่งบ้านช่องตามต้องการ
ซื้อสวรรค์วิมานสำราญใจ

เงินไม่มีเหมือนหมาน่าทุเรศ
เป็นแค่เศษเดนคนสุดทนไหว
เป็นคนจนชอกช้ำอยู่ร่ำไป
เงินเป็นใหญ่เหนือกว่าค่าของคน

เงินอยู่เหนือคุณธรรมนำความคิด
ชี้ถูกผิดชี้นำทำสับสน
ใช้เงินซื้อผูกขาดอำนาจตน
โลกมืดมนเพราะคนแคร์เห็นแก่เงิน

เงินนั้นคือปิศาจอุบาทว์ชั่ว
คนเกรงกลัวพากันร้องสรรเสริญ
อยากจะได้อยากมีกันเหลือเกิน
จนก้าวเดินทางผิดชีวิตพัง

เงินคือสิ่งสมมุติสุดร้ายกาจ
เต็มไปด้วยอำนาจเกินคาดหยั่ง
ไม่มีเงินจบเห่ก็เอวัง
เพราะโลกยังบูชาค่าของเงิน…
 



  emo_126


หัวข้อ: Re: เงิน เงิน เงิน
เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 29 ธันวาคม 2012, 12:56:AM


คนมีเงินนับถือว่าพี่น้อง
คนมีทองเพื่อนรักมั่นต่างสรรเสริญ
หากยากจนเงินทองถูกมองเมิน
ดูผิวเผินมิคบหาสมาคม

แต่เงินตรา  ซื้อความดีมิมีขาย
เงินมากมายสักเพียงใดใจขื่นขม
ทุ่มหลายล้านหลายแสนคะแนนนิยม
บ้างล่มจมครอบครัวพังอวดมั่งมี

เงินมากมายหนีความตายมิได้หรอก
บ้างกลับกลอกมิจริงใจไร้ศักดิ์ศรี
มิคิดแย่งแข่งขันกันทำความดี
บ้างต้องหนีหนี้สินล้นจนเมามัว

อย่าให้เงินเป็นพระเจ้าเจ้าชีวิต
คนประดิษฐ์ขึ้นมาใช้ให้ปวดหัว
ต้องรบราฆ่าฟันแทงแกล้งน่ากลัว
เพราะเงินชั่ว  เงินดี  มีสองทาง

                         ริน ดอนบูรพา
                              ๒๙ ธ.ค. ๕๕


หัวข้อ: Re: เงิน เงิน เงิน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 ธันวาคม 2012, 06:02:AM

ดูแต่กาย ภายใน ใช่จะสุข
มีกองทุกข์ มากมาย ร้ายซมร่าง
ถึงล้มหมอน นอนรถ เหงื่อหมดยาง
เดินขาถ่าง อยู่โยง เฝ้าโรงบาล

แสร้งแยกยิ้ม พิมพ์งาม ตามใบหน้า
จำนรรจา ว่าวอน เสียงอ่อนหวาน
เดินตัวตรง โค้งครับ คำนับกราน
หลังเสร็จงาน เป็นลม ล้มทั้งยืน

เงินก่ายกอง ทองแท่ง แหล่งสมบัติ
ลูกหลานผลัด ประโลม ชมชื่นมื่น
จ่ายสะบััด อัดสะบั้น ทุกวันคืน
พอมะรืน ถกเถือ เหลืออะไร

สร้างความดี มีสุข หรือทุกข์เปล่า
คิดว่าเขลา เท้าคำ ทำไฉน
มากกุศล จนอนาถ แทบขาดใจ
ขาดปัจจัย อาหาร-ทาน.ไม่มี

ผ้าทะลุ ปุปะ กะรุ่งกะริ่ง
ป่วยไข้วิ่ง ลนลาน บนบานผี
บ้านผุพัง หลังคา หาชิ้นดี
ไร้พื้นที่ ทำมา ปลูกหากิน

ก็สุขใจ ไปวัน ฉันคนยาก
ถึงลำบาก ยากดี ไร้หนี้สิน
ออกรับจ้าง ห้างนา เป็นอาจิณ
เคร่งถือศีล นมัส วิปัสสนา

ใช้ประหยัด อัฐออม ถนอมทรัพย์
เพิ่มรายรับ ปรับราย-จ่ายสมค่า
เงินก้อนน้อย ค่อยมาก มหึมา
สุขอุรา ทำดี มีเงินเอย

 รพีกาญจน์