|
หัวข้อ: อ้อมกอด...เพ้อฝัน เริ่มหัวข้อโดย: ณิญาดา ที่ 28 ธันวาคม 2012, 10:03:PM ได้พูดคุย คุ้ยเรื่อง เพียงชั่วพัก สำเร็จหลัก หมั้นหมาย ทะลายฝัน การได้คุย กับเธอ แม้บางวัน ถึงกระนั้น ก็ดี ที่เป็นเธอ ตกนิทรา พาหวาน ซ่านแปลกแปลก หัวใจแหลก หลอมละลาย คล้ายพร่ำเพ้อ ในภาพฝัน คนนั้น ฉันอยากเจอ ก็คือเธอ เข้ามาหา พาสุขใจ เพียงชั่วครู่ อกเนื้อ เจือเจ็บเจ็บ ใช้ปลายเล็บ ลองสะกิด ติดสิ่งไหน ว่าดังนั้น ฉันลอง ก้มลงไป เหตุไฉน โดนยิง ทิ้งเสียเอง อนิจจา ว่าแล้ว แคล้วไม่รอด ฉันขอกอด เธอไว้ ไม่ว่าเหวง คนที่แอบ รักเธอมา หากลัวเกรง ขอซบเธอ ก่อนเพลง จะลาไป กายช่างอุ่น เมื่อแนบ ได้แอบอิง เธอผู้ห่วง ใยยิ่ง แปลกวิสัย แต่ก็ช่าง มันเถิด ฉันสุขใจ ก่อนชีวา บรรลัย ได้โชคดี สะดุ้งตื่น คืนฝัน นั่นไฉน ไม่สุขใจ ใคร่อยากหลับ สดับที่ มันแตกต่าง จากฝัน นั่นสิ้นดี คนคนนี้ ได้เพียงเพ้อ ละเมอไป ปล. อันนี้ฝันจริงๆนะ หัวข้อ: Re: อ้อมกอด...เพ้อฝัน เริ่มหัวข้อโดย: ระบายจันทร์ ที่ 21 มกราคม 2013, 11:28:PM อณูสีนิลรินโรย ดึกหนาวดาวโปรย
รายล้อมดวงเดือนเรือนพัน เห็นไหม? .. ภาพอัศจรรย์ ดุจงานสังสรรค์ ที่ฟ้าฝั่งนั้น..เห็นไหม.. อยากปันสัมผัสหัวใจ ละเมียดละไม อันลานราตรีชี้ชม ดุจปรารถนาลอยลม ม้วนกายหายจม เธอนิทรารมณ์ล่องฝัน มีเพียงบางใครใต้จันทร์ ละเมอรำพัน เป็นอันระทดโอดโอย อณูสีนิลรินโรย ดึกหนาวดาวโปรย อยากปิดตาโดยนิรันดร์... หัวข้อ: Re: อ้อมกอด...เพ้อฝัน เริ่มหัวข้อโดย: ดาวนำทาง ที่ 22 มกราคม 2013, 01:27:AM ณ อุทยานดาวจันทร์ อ้อมกอด.เพ้อฝัน
ใครกันรำพันถึงใคร ฟากฝั่งฟ้าโน้นคงไกล ร้อยหมื่นล้านไมล์ ฤ ใกล้แค่เอื้อมมือถึง โลก.ลึก.เร้น.ลับ.อับ.จึง น้ำตาตกตึง ฉันซึ่งอ่อนไหวในรัก นั่น!ใครใต้จันทร์.หันทัก หยุดขา.ชะงัก รู้จักฉันไหมใจจันทร์? เราอาจเคยรักทักกัน มิ่งมิตรเธอ.ฉัน ประพันธ์ร้อยกรองคล้องใจ ฉันผ่านมาเพื่อผ่านไป ใกล้ตา.ไกลใจ อยู่ในมิติลี้ลับ! อยู่ในหนังสือ.ยู่ยับ หน้า.ที่.เธอพับ อยู่กับเธอนิรันดร... |