พิมพ์หน้านี้ - ลมเอย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ณิญาดา ที่ 27 ธันวาคม 2012, 07:23:PM



หัวข้อ: ลมเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ณิญาดา ที่ 27 ธันวาคม 2012, 07:23:PM
วาโยเอย เจ้าพัดผ่าน ทิวสิงขร
ใจแรมรอน ก็เฝ้าหวล ทวิลหา
เหตุใดเขา คนนั้นไป ไม่กลับมา
ใจเหว่ว้า ชะแง้คอย ให้กร่อยทรวง

คืนวันเก่า เฝ้าหวล ครวญคำนับ
เกินกำกับ ใจตน ของคนหวง
ก่อนร่วมรัก สมัครใจ เป็นคู่ควง
ร่วมแดนดวง ถิ่นป่า พนาดอย

เขาจากไป ทำงาน ในเมืองใหญ่
สัญญาไว้ จงอย่า ได้เหงาหงอย
ไม่ว่านาน เท่าไร ขอให้คอย
ฉันเกี้ยวก้อย สัญญา ว่าเต็มใจ

สองปีแล้ว ยังไม่แคล้ว กลับคืนเก่า
ใจคนคอย สุดเศร้า เขาอยู่ไหน
ใช้แรงงาน เหนื่อยหนัก พักอย่างไร
อากาศดี หรือไม่ เหมือนบ้านเรา

ฉันวอนลม แผ่วพัด สะบัดพื้น
ฝากคำคน ที่ยืน อยู่เหงาเหงา
โถ่ลมจ๋า เหนื่อยล้า จงบรรเทา
ส่งคำรัก ถึงเขา เราห่วงใย
 
[/font][/font][/font][/size][/color][/shadow]


หัวข้อ: Re: ลมเอย
เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 27 ธันวาคม 2012, 10:45:PM

(http://racky.typepad.com/.a/6a0133f3b51625970b0133f3b523fb970b-500pi)

ยังเฝ้าคอยคืนกลับอย่าลับร้าง
ส่งข่าวบ้างบอกกันยามหวั่นไหว
อยู่เย็นร้อนลำเค็ญค่ำรำไร
หรือสดใสชื่นทรวงดวงกมล

ฟ้าเอยเอ่ยคำนึงอันซึ้งเศร้า
ยามสองเราแรมลาเหมือนฟ้าหม่น
ช่วยมองจันทร์เถิดหนาฟ้าเบื้องบน
ยังมีคนใจน้อย..ยังคอยเธอ

ธรรมดา
 emo_62



หัวข้อ: Re: ลมเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ณิญาดา ที่ 27 ธันวาคม 2012, 10:57:PM
นานเท่าไร ยังคำนึง รำพึงอยู่
ด้วยรับรู้ ว่าใจ ไม่ลาร้าง
เชื่อว่ารัก ของเธอ ยังมิจาง
ถึงอ้างว้าง ทนหน่อย ค่อยเป็นไป

เพียงแอบหวั่น หวาดใจ ใคร่เป็นห่วง
อยากรู้ล่วง ในถิ่น ดินอาศัย
อยู่ทางนั้น มันช่าง ไกลแสนไกล
เมืองแสงไฟ จะปลอยภัย ไหมกังวล



หัวข้อ: Re: ลมเอย
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 27 ธันวาคม 2012, 11:00:PM

([url]http://racky.typepad.com/.a/6a0133f3b51625970b0133f3b523fb970b-500pi[/url])

ยังเฝ้าคอยคืนกลับอย่าลับร้าง
ส่งข่าวบ้างบอกกันยามหวั่นไหว
อยู่เย็นร้อนลำเค็ญค่ำรำไร
หรือสดใสชื่นทรวงดวงกมล

ฟ้าเอยเอ่ยคำนึงอันซึ้งเศร้า
ยามสองเราแรมลาเหมือนฟ้าหม่น
ช่วยมองจันทร์เถิดหนาฟ้าเบื้องบน
ยังมีคนใจน้อย..ยังคอยเธอ

ธรรมดา
 emo_62




 emo_79 emo_79 emo_79
รู้หรือว่าคนคอย..น่ะหงอยเหงา
เขาหม่นเศร้าคำนึงถึงเธอเสมอ
ฉันรักเธอ..เธอรักเขา เฝ้าละเมอ
แม้รอเก้อ..กอดเงาเขาทุกคืน

ราตรีหม่นคนไกลใจหวาดหวั่น
นั่งมองจันทร์หวนไห้ใจสุดฝืน
รู้ทั้งรู้ความหวัง..ฉันพังครืน
เก็บสะอื้นแอบในทรวง..ด้วยห่วงเธอ
 emo_107
แซม..นะคะ


หัวข้อ: Re: ลมเอย
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 29 ธันวาคม 2012, 10:39:AM
(http://image.ohozaa.com/i/944/bXKTut.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wxi4whIZ5ZtgqGLI)
รักปักทรวง ห่วงหา เวลาจาก
แม้ลำบาก อดทน หม่นนักเอ่อ
หยดรินหลั่ง สองปราง ครางละเมอ
คิดถึงเธอ แสนเหงา เศร้าระทม

วันที่พราก เดือนที่คอย น้อยใจนัก
คิดหน่วงหนัก รกจาง ต่างขื่นขม
สี่ห้องใจ อ้างว้าง ร้างอารมณ์
มีแต่ตรม ฤทัย ในวันนี้

ตะวันรอน ตอนค่ำ น้ำค้างตก
เห็นวิหค บินทวน หวนคืนรี่
สุรีย์ลอย คล้อยต่ำ ช้ำชีวี
เสียงชะนี ร้องดัง ฟังวังเวง

สิ้นอาทิตย์ ลับฟ้า อุราร้าว
ไอหมอกหนาว ขาวนวล ชวนพิศเพ่ง
เย็นยะเยือก ขั้วใจ ให้หวั่นเกรง
ขลุ่ยบรรเลง เพลงแผ่ว แว่วแต่ไกล

คะนึงใน กมล ทนหนาวสั่น
มองแสงจันทร์ ห่อเหี่ยว ทุกเสี้ยวไหว
เมฆบดบัง ดังว่า ฟ้าเต็มใจ
สุกสดใส มืดมิด สนิทพลัน

เปรียบดวงใจ ของฉัน นั้นสิ้นสุด
รักชำรุด หลายปี มิสุขสันต์
มาหยอกเย้า ให้หลง แสนงงงัน
ด่วนลงทัณฑ์ ตีจาก ฝากแผลไว้
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/944/bXKTut.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wxi4whIZ5ZtgqGLI)