|
หัวข้อ: หนูเป็นเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 26 ธันวาคม 2012, 03:18:PM หนูเป็นเด็ก ตัวน้อย ด้อยศึกษา หนูเกิดมา ขาดพ่อ พอมีแม่ หนูขาดครู อาจารย์ ผ่านตัวแปร ใครจะแล คือเพื่อน เยือนมาดู ตั้งแต่เล็ก จนใหญ่ ไม่เคยเรียน ได้แต่จำ เขาเขียน เพียรไฝ่รู้ ชอบลักจำ ลัก(ขโมย) เรียน ไม่มีครู ใคร่อยากสู้ ทำได้ ในหลายปี นี้คือบท ละคร ที่ย้อนยุค ฟังสนุก อาจจริง ยิ่งกว่าผี ไม่เคยหลอก ต้มลวง หวงความดี ที่ฉันมี กับตัว ชั่วนิรันดร์ ฟังเหมือนเศร้า เหงาใจ ในเหตุผล แต่ละคน ต่างมี ที่ห่างชั้น ต่างเคยผ่าน ความสุข อยู่ทุกวัน ว่าต่างกัน สิ้นดี ที่จิตใจ กลอนตลก เขียนเศร้า เร่าร้อนจิต ใครอยากคิด สนุก ลุกวาดไว้ ชีวิตนี้ เหมือนหนัง ดังกว่าใคร มีบ้างไหม เต้ยโศก โบกมือลา หัวข้อ: Re: หนูเป็นเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 ธันวาคม 2012, 05:02:PM emo_89 emo_116 emo_126 ชีวิตหนู ได้เรียน และเขียนอ่าน แต่เกียจคร้าน ไม่ไหว ใจผวา ครูตามสอน ต้อนเรา เศร้าอุรา หน่ายระอา จริงแท้ แย่เต็มทน สมองตื้อ ไปหมด รันทดสุด อยากจะมุด ลงดิน ดิ้นปี้ป่น คิดไม่ออก บอกไม่ได้ ให้เวียนวน ความสับสน วุ่นวาย หน่ายสิ้นดี ถ้าฉันรวย เลิศล้น จนมั่งคั่ง จะไม่นั่ง เล่าเรียน เลี่ยนเต็มที่ อยากท่องเที่ยว โลกกว้าง อย่างเสรี คงต้องมี สักวัน ฉันมั่นใจ พันทอง emo_89 emo_82 emo_126 หัวข้อ: Re: หนูเป็นเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 26 ธันวาคม 2012, 05:15:PM emo_111 emo_111 emo_111 เมื่อก่อนไปทำงานกับลูกพี่ เขาไม่มีบอกสอนกันต่อหน้า คงกลัว“วัดรอยเท้า”เข้าตำรา “หวงวิชา”กันจังกลัวดังเกิน ต้อง“ครูพักลักจำ”ต่างคำสอน ทำเมื่อตอนไม่อยู่ครูห่างเหิน เฝ้าสังเกตเคล็ดลับจับประเมิน แล้วดำเนินตามรอยค่อยเป็นไป ไม่ได้เข้าโรงเรียนดั่งเพื่อนเขา เพราะตัวเรายากจนต้องทนไหว ทำงานเป็นลูกน้องจ้องกลไก เขาทำกันยังไงใคร่ลองดู ประสบการณ์ผ่านมาจึงกล้าหาญ จนเชี่ยวชาญเชิงช่างทางต่อสู้ บุกตะลุยกรุยงานเข้าพันตู ให้เขารู้เราก็คนวิ่งชนงาน “ไพร พนาวัลย์” emo_100 มัวแต่ดูมวยเลยโดนสาวน้อย พันทองปาดหน้าจ้อย emo_56 หัวข้อ: Re: หนูเป็นเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 27 ธันวาคม 2012, 12:57:PM emo_89 emo_116 emo_126 ชีวิตหนู ได้เรียน และเขียนอ่าน แต่เกียจคร้าน ไม่ไหว ใจผวา ครูตามสอน ต้อนเรา เศร้าอุรา หน่ายระอา จริงแท้ แย่เต็มทน สมองตื้อ ไปหมด รันทดสุด อยากจะมุด ลงดิน ดิ้นปี้ป่น คิดไม่ออก บอกไม่ได้ ให้เวียนวน ความสับสน วุ่นวาย หน่ายสิ้นดี ถ้าฉันรวย เลิศล้น จนมั่งคั่ง จะไม่นั่ง เล่าเรียน เลี่ยนเต็มที่ อยากท่องเที่ยว โลกกว้าง อย่างเสรี คงต้องมี สักวัน ฉันมั่นใจ พันทอง emo_89 emo_82 emo_126 ถ้าเป็นฝัน นั้นใช่ ไม่เรียนแน่ จะบอกแม่ เดี๋ยวเนี่ย ขอเมียให้ ลูกอยากได้ เสียแล้ว แจวเร็วไว คนตัวใหญ่ อย่างเช่น เป็นพันทอง คาสินสอด เท่าไร ไม่ต้องบอก หยิกแ้ก้มหยอก เอาไป ใช้ล้านสอง ถ้าถือแขน ควงเดิน เชิญเอาทอง ถ้าร่วมห้อง ด้วยใจ ให้ทั้งปี นี่คือฝัน ถ้าเป็นจริง หญิงต้องชอบ พร้อมจะมอบ หัวใจ ให้ทั้งสี่ ไม่แยกขาย หนึ่งห้อง กับคนดี อยากได้ฟรี มารักพี่ ดีหมดเลย หัวข้อ: Re: หนูเป็นเด็ก เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 27 ธันวาคม 2012, 01:07:PM emo_111 emo_111 emo_111 [เมื่อก่อนไปทำงานกับลูกพี่ เขาไม่มีบอกสอนกันต่อหน้า คงกลัว“วัดรอยเท้า”เข้าตำรา “หวงวิชา”กันจังกลัวดังเกิน ต้อง“ครูพักลักจำ”ต่างคำสอน ทำเมื่อตอนไม่อยู่ครูห่างเหิน เฝ้าสังเกตเคล็ดลับจับประเมิน แล้วดำเนินตามรอยค่อยเป็นไป ไม่ได้เข้าโรงเรียนดั่งเพื่อนเขา เพราะตัวเรายากจนต้องทนไหว ทำงานเป็นลูกน้องจ้องกลไก เขาทำกันยังไงใคร่ลองดู ประสบการณ์ผ่านมาจึงกล้าหาญ จนเชี่ยวชาญเชิงช่างทางต่อสู้ บุกตะลุยกรุยงานเข้าพันตู ให้เขารู้เราก็คนวิ่งชนงาน “ไพร พนาวัลย์” emo_100 มัวแต่ดูมวยเลยโดนสาวน้อย พันทองปาดหน้าจ้อย emo_56 เป็นเรื่องจริง ที่เล่า เข้าตำรา บันทึกมา ส่วนใหญ่ ใช่อย่างนั้น ผมจึงชอบ เรียนรู้ ดูทุกวัน จะข้ามขั้น ไปบ้าง ไม่ต่างใจ พยายามพากเพียร ดูตัวอย่าง อาจผิดบ้าง ถูกบ้าง วางใจไว้ อยู่กับงาน ที่ทำ ประจำไป เรียนรู้ใหม่ สะสม อบรมตน ในระยะ แรกเริ่ม เติมไม่ติด จึงต้องคิด แบบอย่าง ไม่สับสน ด้วยวิธี อ่อนน้อม พร้อมกมล รักษ์คิดค้น หลายทาง อย่างจดจำ |