|
หัวข้อ: เเอบรัก เริ่มหัวข้อโดย: DB9 ที่ 24 ธันวาคม 2012, 11:46:PM อันเพชรงาม ล้ำเลิศ ประเสริฐเเสง
มิอาจเเม้น เเสนงาม ทรามสมร ยามสบเนตร เพียงนิด จิตอาวรณ์ อกสะท้อน สะเทือนสั่น เเสนหวั่นใจ ดาวระยิบ กระพิบพราว สกาวเเสง มิอาจเเจ้ง เเสงระยับ จับเนตรใส ยามเเย้มโอษฐ์ เอื้อนเอ่ย วจีใด กังวาลไกล ดุจเสียงสังข์ ระฆังทอง ยามดำเนิน เดินย่าง ดั่งหงส์เหิน ยิ่งพิศเพลิน ยิ่งเป็นศรี ไม่มีสอง อันนางใด ในโลกหล้า ล้วนเป็นรอง เฝ้าเเต่มอง มองชะเง้อ ละเมอครวญ ขอเพียงพบ สบพักตร์ อีกสักหน ขอได้ยล โฉมงาม ทรามสงวน จะไม่ยาม ห่างหาย ไปจากนวล ได้เเต่ครวญ ครวญหา ด้วยอาลัย หนึ่ง fanmanutd.com emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: เเอบรัก เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 25 ธันวาคม 2012, 06:54:AM (http://image.ohozaa.com/i/641/ZqQEek.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/Ab5q) อันความงาม ดั่งเพชร ที่เด็ดสม ฤๅจะเท่า คารม ห่มห้อมไหว เกิดในตม ขมเหลือ เถือทรวงใน แสงเรืองรอง ผ่องใส คงไร้แวว ขืนเทียบเคียง เพชรแท้ แลสูงศักดิ์ คนเขาจัก ติฉิน สิ้นรสแผ่ว จะขัดสี เพียงใด คงไม่แคล้ว ความเพริศแพรว ไม่แจ่ม แอร่มทรวง คงหาค่า มิได้ ถูกชายทิ้ง แม้รักจริง ยิ่งรู้ สู้แหนหวง ถูกตีค่า ราคาด้อย พลอยด่างดวง เปรียบเพชรร่วง กลางสลัม ต้องช้ำใจ ยามเยื้องย่าง บางครั้ง ยังไหวหวั่น หลับตาฝัน ครั้นตื่น สะอื้นไห้ อุราร้าว หนาวทั่ว ขั้วฤทัย กลืนกล้ำไว้ ในจิต เพื่อบิดบัง เพียงพบพักตร์ รักซ้อน ถูกซ่อนเงื่อน คล้ายโดนเฉือน ด้วยมีด กรีดข้างหลัง ระวังหน้า ทรามวัย ใจจึงพัง น้ำตาหลั่ง ดั่งเขื่อนขาด อนาถใจ พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/9ad/4egUza.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8kgtJJCVPefDo0y) |