หัวข้อ: วกวนจนปล่อยวาง เริ่มหัวข้อโดย: มนัสศิยา ที่ 23 ธันวาคม 2012, 01:09:PM อยากละวางทางวกวนบนโลกนี้
สู่ทางที่สว่างกระจ่างใส ตัดรักโลภโกรธหลงให้หมดไป เหลือแต่ใจบริสุทธิ์ผุดผ่องพันธ์ ในโลกนี้มีแต่ความสับสน ทุกแห่งหนคนมากมายคล้ายเสกสรร ต่างสร้างเยื่อผูกใยสายสำพันธ์ ยึดเหนี่ยวกันเอาไว้ด้วยใจกาย เมื่อพลัดพรากจากกันมันก็ทุกข์ ใจไร้ซึ่งความสุขหมดความหมาย ต้องพานพบสิ่งต่างๆมิเว้นวาย ล้วนมากมายในวันนี้ที่เผชิญ หนีไม่พ้นโลกธรรมนำชีวิต ทั้งจมติดกับลาภยศสุขสรรเสริญ ต้องเวียนวนจนกว่าจะกล้าเดิน สู่ทางที่เจริญด้วยปัญญา พอแล้วพอขอลาในครานี้ สู่วิถีที่ใจปรารถนา ใช้ธรรมะเป็นแสงส่องนำพา สู่มัคคาที่สุขสันต์นิรันดร มนัสศิยา |