|
หัวข้อ: สงสารยายสี เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 15 ธันวาคม 2012, 04:38:PM ผู้แต่งยึดแบบเค้าโครง "เพลงฉ่อย"ในการเขียน ผิดพลาดขออภัย “แก่สี”มีหลานหนึ่งคน หนูน้อยหน้ามนพ่อแม่สูญหาย ทุกข์ทนดิ้นรนทำงาน รับขนมหวานจากร้านมาขาย อนาคตคงหมดโอกาส เด็กเรียนฉลาดทุนพอแค่ ม.ปลาย กู้เรียนปลุกปล้ำลำบาก คนค้ำหายากกว่าน้ำทะเลทราย วัยรุ่นขาดคนดูแล ทั้งพ่อและแม่ดิ้นหารายได้ จับกลุ่มชุมนุมฮาเฮ สับสนปนเปทำเรื่องเสียหาย กำนัน,ผู้ว่า,ผู้ใหญ่ ลูกใครต่อใครรวมทั้งหลานยาย ถ้วย ถัง กะละมัง หม้อ เลิกเรียนแล้วป้อจับกลุ่มผ่อนคลาย ตุ้ยหลิงแว๊น ติ่งเอฟฟี่สก๊อย ครั้งหนึ่งร่วมร้อยขับร่อนเรียงราย รวมกันกั้นทางถนน ดิ้นกระแด่วทุรน“กังนัมสไตล์” ข่าวดังออกโทรทัศน์ ตำรวจสกัดเป็นที่วุ่นวาย ยายเฒ่าตีอกชกหัว ปรารภกับตัวว่า"กูกำลังจะตาย” ......................เนิน จำราย ศัพท์วัยรุ่น ถ้วย ถัง กะละมัง หม้อ : ไร้สาระไปวันวัน ตุ้ยหลิงแว๊น : ผู้ชายขับจักรยานยนต์ ติ่งเอฟฟี่สก๊อย : ผู้หญิงนั่งซ้อนท้าย |