|
หัวข้อ: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: สายไหม ที่ 14 ธันวาคม 2012, 07:54:PM (http://122.155.0.199/jabchai/images_joke/9275/9275-1.jpg) [/size][/color]๐ ตะวันลาลับฟ้า เดือนดาราเจ้าเลื่อนลอย คืนวันผันมิคอย เวลาค่อย..ค่อยเลื่อนไป ทักทายมิคลายเหงา จำจากเหย้าเข้าแดนไกล คิดถึงตราตรึงใจ เฝ้ารอให้ได้คืนคอน จากไกลไม่ไกลห่าง มิเว้นว่างทางคำกลอน ร้างไกลไม่ร้างรอน มินิ่งนอนกาพย์กวี น้ำค้างพร่างพรมพื้น ปลุกชีพตื่นขึ้นทันที ปลดห่วง..บ่วงราตรี ด้วยอรุณ อันอุ่นใจ นบแนบลงแทบเท้า แด่พวกเจ้าเหล่าสหาย แย้มยิ้มด้วยอิ่มใจ ผม"สายไหม"สวัสดี!! สายไหม หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 14 ธันวาคม 2012, 08:13:PM emo_89 emo_126 ตะวัน นั้นลับฟ้า แต่อุรา พาหวั่นไหว คิดถึง คะนึงใน เพียงบางใคร ในทุกวัน หายหน้า คล้ายลาลับ ทุกถ้อยปรับ รับแม่นมั่น เอื้อนเอ่ย เผยจำนรรจ์ มธุรส หยดย้อยจริง โหยไห้ ฤทัยหงอย ตั้งตาคอย น้อยใจยิ่ง เขาจาก พรากรักอิง แทบแดดิ้น กินน้ำตา เจ็บปวด ดวดแต่เหล้า โอ้ตัวเรา เมาแทบบ้า ปองหวัง ดั่งก่อนมา ดวงยิหวา กลับลาไกล รู้ไหม ใครเหงาหงอย มองเดือนน้อย จะคล้อยไหว ฝากสั่ง หวังเตือนใจ ว่าฤทัย ฉันคร่ำครวญ พันทอง emo_89 emo_106 emo_116 หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 14 ธันวาคม 2012, 09:16:PM (http://i226.photobucket.com/albums/dd87/freeicon/ns22-2.gif) "สายไหม"ไม่สายมั้ง...? แต่เมื่อหลัง ยังกลับหวน หมายจิต คิดทบทวน มาวิ่งป่วน ชวนเฮฮา อย่าร้าง ทิ้งวางไกล รู้บ้างไหม ใครรอท่า น้องใหม่ ฝากใจมา ขอพี่ยา หนาเอ็นดู อยากให้ พี่รู้นะ ว่าใครล่ะ ที่มองอยู่ เลียบเลาะ เกาะข้างคู เพราะอยากรู้ สูคือใคร.? "ดิน" (http://i226.photobucket.com/albums/dd87/freeicon/ns22-2.gif) หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 15 ธันวาคม 2012, 01:23:AM คิดถึง จึงกลับมา แม้อุรา ยังหวั่นไหว เจ็บแค้น แน่นฤทัย ถูกทอดทิ้ง หญิงหลอกลวง ปวดร้าว เศร้าดวงจิต ต้องครุ่นคิด ให้หลุดบ่วง บ่วงรัก แสนหนักหน่วง เกือบล้มครืน ต้องฝืนทน รักช้ำ เลิกก็ช้ำ เมื่อเธอทำ ช้ำอีกหน ช้ำรัก ชักหมองหม่น ช้ำเธอจาก ฝากอำลา พี่ผิด ด้วยเรื่องใด บอกความใน ให้โหยหา บอกได้ ไหมขวัญตา ว่าสาเหตุ มีเลศนัย สายไหม ไม่ยอมรับ คิดหวนกลับ มาได้ไหม พี่นี้ แสนดีใจ มาอ้อนกานท์...ที่บ้านกลอน. ริน ดอนบูรพา ๑๓ ธ.ค. ๕๕ หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 ธันวาคม 2012, 11:37:AM emo_89 emo_116 emo_82 emo_126 สายไหม ได้สดับ ใจเอนกลับ รับทอดถอน เอียงอาย ชายมาวอน จึงอ้ำอึ้ง ตะลึงงัน สายไหม ที่ใครรู้ เขาเป็นผู้ รู้หมดนั่น เมื่อก่อน ออนทุกวัน ชี้กับพัน นั่นไงคุณ บอกใบ้ ให้แค่นี้ อย่ารอรี รี่เคืองขุ่น เฉลยมา ถ้าการุณ เขาเป็นหญิง จริงไหมเออ ลงท้าย คล้ายหงายหลัง นะจังงัง ฟังเสนอ คลุมเครือ เชื่อเถิดเธอ เขาเป็นคน ในบ้านกลอน บอกนิด สะกิดหน่อย หวานหยดย้อย คอยออดอ้อน หายหน้า ไม่มาออน เขาแหนงหน่าย ยัยพันทอง พันทอง emo_89 emo_116 emo_82 emo_82 หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: khuadkao ที่ 15 ธันวาคม 2012, 02:30:PM กลอนของเพื่อนผมยี่สิบกว่าปีแล้ว (ไม่รู้มันไปเอาของใครมาเขียนในเฟรนด์ชิพผมหรือเปล่า) คิดถึงจึงมาหา แต่น้ำตาฉันแทบร่วง เมื่อเห็นเธอเดินควง คนรักใหม่ใกล้เข้ามา เธอถามว่าไปไหน ฉันตอบไปว่ามาหา เธอตอบด้วยสายตา ถ้าไม่มาจะขอบคุณ หัวข้อ: Re: คิดถึง..จึงกลับมา เริ่มหัวข้อโดย: สายไหม ที่ 15 ธันวาคม 2012, 06:39:PM นิ่งนั่งฟังผมก่อน อย่าถอดถอน ฤทัยกัน นบนอบตอบทันพลัน ขยายอรรถ ให้ชัดเจน ที่ตอบคำกลอนช้า เพราะปัญญา อย่างที่เห็น เหลวสิ้น เหมือนดินเลน เกรงจะผิด หลักวิชา สายไหม ได้สดับ รีบตอบกลับ มิรอช้า เป็น "ชาย" ใจแกล้วกล้า ถ้วนทั้งตัวและหัวใจ พันทอง..มองเข้าเป้า ถิ่นนี้เราเคยอาศัย เขียนกลอนตอนเยาว์วัย ร่ายพร่ำเพ้อเสมอมา คุณลุง"ระนาดเอก" เคยพร่ำเสกสอนสั่งข้า (ลุง)"สายใย"ให้วิชา จนสายไหม ได้เติบโต >< สายไหม |