หัวข้อ: ภูบาลอาศิรวาท เริ่มหัวข้อโดย: เมฆสีรุ้ง ที่ 02 ธันวาคม 2012, 06:51:PM "ภูบาลอาศิรวาท" จากหนึ่งเมล็ดน้อยที่รอยราง ถูกวางฝังฝากในซากหิน อ่อนแอแร่ร่อเริ่มรวยริน หากขาดวารินประคองตน หนึ่งหัตถ์จับเมล็ดที่เข็ดขอน วางนอนสู่ผืนดินที่เห็นฝน พรวนพรำกรำน้ำด้วยอดทน หวังผลงอกงามอร่ามตา พ่อเพาะพันธุ์กล้าไว้ให้ลูก เพียงปลูกสูงเสียดเหยียดหมื่นหลา ร่มเงาเฝ้าคลุมทุกชายคา งามสง่าผาสุกทุกครัวเรือน ทางฝากขวากหนามที่สับสน ทรงอดทนฟันฝ่าหาใครเหมือน เพื่อเบิกหนทางที่รางเลือน ให้ลูกได้เยือนย่ำสบาย พ่อลำบากตรากตรำมิเคยพัก พ่อเหน็ดเหนื่อยหนักมิเคยหาย พ่อหวังเพียงให้ลูกสุขสบาย พ่อจึงคลายกังวลที่เคยมี วันนี้วันดีวันเกิดพ่อ ลูกน้อมขอถวายพรพระมิ่งศรี ขออำนวยอวยทิศบารมี ให้พ่อนี้มีสุขเกษมสำราญ สิ่งใดรังควานที่พานแผ้ว ให้คลาดแคล้วเป็นสุขเกษมศานต์ จากสำนึกสู่กุศลดลบันดาล ขอพระองค์ภูบาลทรงพระเจริญ ---------------------------- ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะฯ ข้าพระพุทธเจ้า "เมฆสีรุ้ง" ขอพระองค์ทรงพระเจริญ!!! |