พิมพ์หน้านี้ - คิดถึง เมื่อสาย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ๑๑ติดลม๑๑ ที่ 27 ตุลาคม 2012, 07:16:PM



หัวข้อ: คิดถึง เมื่อสาย
เริ่มหัวข้อโดย: ๑๑ติดลม๑๑ ที่ 27 ตุลาคม 2012, 07:16:PM
อันชีวิตคิดไปใจก็ท้อ
เมื่อเฝ้ารอใครบางคนที่คิดถึง
อาจจะเป็นได้แค่เพียงคำพึงๆ
ที่คิดถึงเธอข้างเดียว เมื่อเหลียวมอง

เธออาจลืมฉันลงคงไม่จำ
แต่ฉันนั้นลืมไม่ลงทำไงได้
เธอคงมีคนดีค่อยเอาใจ
เธอถึงได้ไม่ใยดีคนนี้เลย

 emo_62 emo_62


หัวข้อ: Re: คิดถึง เมื่อสาย
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 28 ตุลาคม 2012, 11:23:AM
emo_45 emo_28 emo_56
อันชีวิต คิดไป ไยต้องท้อ
แค่ทนรอ หนอใจ ใคร่เฉลย
รู้จักรัก ปักทรวง ทุกช่วงเอย
ฤทัยเผย เปรยออก บอกจากใจ

อันชีวิต คิดมาก ยิ่งหลากเรื่อง
ให้ขุ่นเคือง เปลืองเปล่า เศร้าแค่ไหน
หากรักแท้ แน่แน่ว แจ๋วกว่าใคร
รักที่ใจ ไหวหวั่น นั้นไม่ดี

หวาดระแวง แคลงคลาย คล้ายเก็บกด
ให้รันทด หมดหมอง ปองศักดิ์ศรี
ผลสุดท้าย ร้ายแรง แย่งตบตี
ไร้ปรานี เห็นบ่อย ปล่อยตามกรรม

หลากหลายล้น หม่นไหม้ ใจเป็นพิษ
ตรมดวงจิต ฤทธิ์รัก มักถลำ
บางใครคิด ผิดถูก ผูกใจจำ
เกิดจุดดำ ด่างพร้อย รอยแผลเป็น

จึงใคร่ครวญ ด่วนรัก มักผิดหวัง
น้ำตาพัง หลั่งนอง ร้องไห้เห็น
ด้วยขาดคิด บิดเบือน เกลื่อนลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็น เว้นหลบ จบจากกัน

อันชีวิต จิตมั่น หมั่นเข้าไว้
ห้ามรักใคร มากกว่า ตัวเรานั่น
แบ่งห้าสิบ ห้าสิบ อย่ารีบพลัน
เมื่อโศกศัลย์ อกหัก จักไม่ตาย
พันทอง
 emo_45 emo_05 emo_28