พิมพ์หน้านี้ - ขออนุญาตคิดถึง...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: อังศุมาลิน ที่ 17 ตุลาคม 2012, 09:08:PM



หัวข้อ: ขออนุญาตคิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: อังศุมาลิน ที่ 17 ตุลาคม 2012, 09:08:PM



(http://www.qzub.com/fell_010.gif) (http://www.qzub.com)
ขออนุญาตคิดถึง...

คนที่ชีวิตหนึ่งเคยรักหนักหนา

แม้เหลือเพียงความหลังครั้งก่อนมา

แต่ไม่เคยมัวพร่า  ไปจากใจ

ขออนุญาตคิดถึง...

เรื่องเรายังคงตราตรึงจึงหวั่นไหว

แม้ไม่มีโอกาสอีกแล้ววี่แววกลับไป

เพราะเธอก็มีใครที่ห่วงใยแทนกัน

ขอแค่ได้คิดถึงก็พอ

คงไม่กล้า ร้องขอมากกว่านั้น

อยากบอกให้รู้นะคนดี คิดถึงเธอทุกนาทีที่เราผูกพัน

เพราะเธอ คือ ดวงใจของฉัน ที่ไม่มีวัน...จะลบเลือน

 emo_79 emo_111 emo_62



()


หัวข้อ: Re: ขออนุญาตคิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 18 ตุลาคม 2012, 03:14:PM
ขออนุญาต คิดถึง ไม่พึงห้าม
จะคิดถึง กี่ยาม ไม่ห้ามเจ้า
เจ้าจงคิด ว่าเรา ช่วยคลายเหงา
ยามที่เจ้า ใจท้อ ขออุ้มกอด

ยามเมื่อใด ที่คิด ไม่ผิดที่
ล้วนแต่ดี มีพี่ ที่ช่วยสอด
ช่วยกันแนะ ชี้ทาง สว่างปลอด
อยู่ในอ้อม แขนกอด ยอดคนดี

ขอหัวใจ ที่ท้อ รอความหวัง
มีพลัง ลุกสู้ อย่าลุกหนี
จงรับทราบ โลกเรา นั้นมีดี
เธออย่าลี้ หายหลบ อย่าจบใจ


หัวข้อ: Re: ขออนุญาตคิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 ตุลาคม 2012, 07:18:PM
emo_116 emo_116
ถ้าคิดดี คิดชอบ มอบดวงจิต
อยากมีสิทธิ์ ฤทธิ์รัก จักได้ไหม
ตอบจากห้วง ทรวงลึก ของหัวใจ
ถึงอย่างไร ใจฉัน นั้นมั่นคง

หากคิดท้อ อย่าถอย คอยความหวัง
อาจบางครั้ง นั่งขม ระทมส่ง
ก็อย่ากลัว สู้ได้ เมื่อใจตรง
อย่าพะวง เส้นทาง ระหว่างเดิน

ขอเป็นแรง พลัง ในครั้งนี้
แม้ฤดี ไหวเอน จงเด่นเดิ้น
ประครองกาย หมายมุ่ง รุ่งดำเนิน
ครั้นเผชิญ โชคร้าย หายทันที

ให้ลุล่วง ห้วงหาว พราวพร่างฟ้า
เจิดแจ่มจ้า จำรัส รัศมี
เด่นแดดวง ช่วงโชติ รุ่งโรจน์ดี
จรัสศรี ชีวีสุข ทุกทิวา
พันทอง
 emo_121 emo_121



หัวข้อ: Re: ขออนุญาตคิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 19 ตุลาคม 2012, 09:36:AM
เพราะคิดดี ความดี จึงมีชอบ
เลยขอมอบ ความคิด จิตส่งหา
เป็นคลื่นรัก คลื่นใจ ให้น้องยา
ด้วยหวังว่า  แรงรัก ไม่หักลวง

ความคิดถึง คือหนึ่ง ความหวงใย
ที่ส่งให้      ทุกท่าน ไม่เคยห่วง
พร้อมจะมอบ แรงคิด จิตทั้งปวง
ร้อยเป็นดวง มาลา หาทุกคน

ถึงจะมี สายลม เป็นลมหมุน
สลายจุน เป็นผง คงไม่สน
เข้าทำลาย ปานใด ในใจตน
ก็ไม่สน  เพราะคิดถึง หนึ่งน้องเอย