|
หัวข้อ: บทกลอนคนบ้านทุ่ง : ตอน ๓ เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 08 ตุลาคม 2012, 05:44:AM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/144/19144/images/DSC02450.jpg)
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต ยืนหยัดด้วยศักดิ์ศรีวิถีไพร แว่วเสียงไก่ขันปลุกให้ลุกตื่น เพื่อสดชื่นยามเช้ารับหนาวห่ม หอมไอดินกลิ่นฟางกลางสายลม คลายขื่นขมวันวานที่ผ่านมา เตรียมสู้งานสร้างฝันฟ้าวันใหม่ ร้อยดวงใจหมายมั่นพร้อมฟันฝ่า ร่วมถักทอศาสตร์ศิลป์ถิ่นบ้านนา ปลูกศรัทธาลูกหลานทำงานเป็น นกกาออกโบยบินถวิลหวัง เจื้อยแจ้วดังกล่อมไพรมีให้เห็น ต่างสุขสันต์พรอดพร่ำไม่ลำเค็ญ รับความเย็นใต้ปีกหลบหลีกไป ชีวิตคนบ้านทุ่งยังมุ่งหมาย เพื่อท้าทายอีกวันที่ฝันใฝ่ ยืนหยัดด้วยศักดิ์ศรีวิถีไพร บนถิ่นไทยเรืองรุ่งผดุงแดน!ฯ อริญชย์ ๘/๑๐/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=U2oFG67Y8ug หัวข้อ: Re: บทกลอนคนบ้านทุ่ง : ตอน ๓ เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 08 ตุลาคม 2012, 06:23:AM (http://www.sevendaffodilsphoto.com/SevenDaffodils/bloggang/2012/aday/DSC_2086.jpg) หน้ากระท่อมไม้ไผ่..ยินไก่ขัน แสงตะวันอ่อนละมุนอบอุ่นแสน บนแคร่ไม้..พ่อเฒ่านั่งเป่าแคน เสียงแหลแหล่น..แล่นแตร..อี๋แอ๋ครวญ (http://upic.me/i/8h/nn003.gif) หลบมาจากเมืองกรุงมุ่งชมทุ่ง หอมจรุงกระไอดินถวิลหวน หยาดน้ำค้างหยาดพราวราวเชิญชวน ให้คืนหวนจูบดิน..ถิ่นบ้านเรา (http://upic.me/i/p8/nb143.gif) น้ำค้างเกาะยอดหญ้า..ประสาน้ำค้าง เจ้าไม่เคยเอ่ยอ้างถึงความเหงา หรือจะพ้อขอจันทร์ให้บรรเทา ความโศกเศร้าเป็นอย่างไร..เจ้าไม่รู้ (http://upic.me/i/r8/47847527139dc.gif) ร่ายบทกลอนบ้านทุ่ง..มุ่งกล่อมขวัญ เจื้อยจำนรรจ์ฝากบอกดอกประดู่ ในสายธารความหวังยังพรั่งพรู สร้างฝันอยู่ท่ามหมอกนะดอกรัก (http://upic.me/i/tf/070402_racola71a.gif) แซมค่ะ หัวข้อ: Re: บทกลอนคนบ้านทุ่ง : ตอน ๓ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 ตุลาคม 2012, 08:30:AM ไก่กระชั้น ขันถี่ ครั้งที่สาม บอกโมงยาม ใกล้สาง อย่างมั่น.แม่น น้ำค้างพรม ลมโชย โรยดานแดน หมาโลดแล่น กระเซ้า เย้าหยอกกัน ควันนึ่งข้าว เป่าไฟ ลอยให้เห็น เสียงเยือกเย็น หนักเบา นกเขาขัน วัวในแหล่ง แข่งร้อง ก้องไพรวัน นกกาผัน โผผิน บินผ่านไป จับจอบเสียม เตรียมถัง วางหลังรถ ปุ๋ยพืชสด อินทรีย์ เคมีใส่ เครื่องสูบน้ำ สายต่อ ท่อยางใย ลืมไม่ได้ จบกัน น้ำมันเติม ลงกระติก พริกแดง แกงฝักถั่ว หมูไส้อั่ว หนังพอง เป็นของเสริม ข้าวเหนียวแน่น ตะกร้า มากกว่าเดิม เพราะมีเพิ่ม ช่วยงาน หลานสองชาย คุยสนุก สุขอุรา หลานตาปู่ สอนเรียนรู้ ชำนาญ งานทั้งหลาย มีใจรัก สักคน หลังตนตาย (คง)มิเลวร้าย ขายไร่ ไม่ทำนา emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: บทกลอนคนบ้านทุ่ง : ตอน ๓ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 ตุลาคม 2012, 02:09:PM (http://image.ohozaa.com/i/ec5/SPFYW.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/aL5) เตรียมวางแผน แล้วหนอ พ่ออุ้ยนี่ นกเขามี ไม่ขัน หันมองหน้า ด้วยแก่เฒ่า เข้าช่วง บ่วงชรา เสียงหมูหมา กาไก่ ไม่บรรเทิง เหม่อมองฟ้า ตาย้อย คอยรันทด จ่อมใจจด หมดหวัง นั่งเถลิง แม้ข้าวนึ่ง ไส้อั่ว กลั้วคอเปิง อยากระเริง เหมือนเก่า กลับเฉาใจ มีหลานน้อย คอยอ้อน นอนกับปู่ ให้หดหู่ ทุกวัน หวั่นเหลวไหล แม้นมีสาว พราวพริ้ง นิ่งฤทัย ไม่เข้าใจ ไฟหมด สลดจัง พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/ec5/SPFYW.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/aL5) หัวข้อ: Re: บทกลอนคนบ้านทุ่ง : ตอน ๓ เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 08 ตุลาคม 2012, 08:33:PM emo_20 ที่นกเขา ไม่ขัน เพราะวันพระ ถูกปล่อยปละ ละเว้น ได้เอนหลัง ปรกติ นกท่าน ยังขันดัง ใครได้ฟัง ชมเปาะ ว่าเพราะดี ท่านรพี พี่เรา เขายังเฟี้ยว ยังปราดเปรียว กำยำ ขยำถี่ เจ้าของสวน ลำไย ไฟยังมี ที่พูดนี้ เชื่อฉัน นะพันทอง emo_26 .....ยากูซ่า...... |