พิมพ์หน้านี้ - ชะตาฉัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 07 ตุลาคม 2012, 09:29:PM



หัวข้อ: ชะตาฉัน
เริ่มหัวข้อโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 07 ตุลาคม 2012, 09:29:PM
ชะตาฉัน

ไม่เคยโทษ ชะตา ฟ้าลิขิต
ไม่เคยคิด ว่าตน มีปมด้อย
เพียงแต่เจียม ตัวเอง ว่าต่ำต้อย
ดุจหิ่งห้อย น้อยแสง แห่งพงไพร

ยากจะแข่ง กับจันทรา คู่ฟ้ากว้าง
เป็นคู่สร้าง คู่สม ชื่นชมไว้
เหมือนเธอเขา เข้ากัน เกินสิ่งใด
เป็นคู่ใกล้ คู่ชิด สนิทมั่น

ถ้าเปรียบเทียบ เธอกับเขา ในละคร
เสมือนตอน พระกับนาง ในฉากนั้น
ร่วมทักทอ ภาพหวาน แห่งความฝัน
ซึ่งมีฉัน เป็นตัวโกง แทรกกลางใจ

แต่สุดท้าย ตัวร้าย ต้องพ่ายแพ้
เพราะรักแท้ ยากเกิน ทำลายได้
เธอกับเขา มีความสุข คู่กันไป
ตัวฉันเอง ร้องไห้ อีกสักครา

ไม่เคยโทษ ชะตา ฟ้ากำหนด
ยอมรับกฏ ความเป็นไป ได้แล้วจร้า
เพราะฉันคือ หิ่งห้อย แห่งพนา
กลับไปหา ดอกชบา คู่เคียงกัน


หัวข้อ: Re: ชะตาฉัน
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 ตุลาคม 2012, 10:05:AM
emo_100 emo_100 emo_100
เป็นหิ่งห้อย สุขใจ ไยต้องท้อ
ไม่เฝ้ารอ ขอใคร ฤทัยมั่น
ต้นลำภู ยังมี ทุกวี่วัน
เริงร่าพลัน หมั่นชม ห่มราตรี

เป็นหิ่งห้อย อิสระ ลอยฟ้าเด่น
ยามเดือนมืด มองเห็น เป็นแสงสี
คนเที่ยวชม ว่าสวย ด้วยฤดี
ล้อมป่าที่ อุดม สมดังใจ

ไม่เคยคิด แข่งใคร ฤทัยสุข
ไม่เคยทุกข์ ล่องลอย พลอยสดใส
ไม่เคยสน หม่นหมอง ท่องเที่ยวไป
กลางพงไพร ใกล้น้ำ ยามค่ำคืน
พันทอง
 emo_121 emo_121 emo_121