|
หัวข้อ: บ้านทุ่งกาดำ ตอนที่ ๒ (ตอนจบ) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 03 ตุลาคม 2012, 03:27:PM (http://th.hubcorner.com/dream/wp-content/uploads/2012/01/crow.jpg)
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com กาดำเอ๋ย นกกาดำ ร่ำร้อง กล่อมท้องทุ่ง ยามเช้ารุ่ง โบยบิน ถวิลหวัง คล้ายทับถม นกเอี้ยง ด้วยเสียงดัง ไม่ยอมฟัง กาเหว่า ที่เฝ้าเตือน ฉันหยิบฟืน สุมไฟ ผิงคลายหนาว หมอกนวลขาว ลอยล่อง กลบคลองเขื่อน ตั้งกาดำ จริงแท้ ไม่แชเชือน ต้มยาเฝื่อน ดื่มชม ความขมไป แม้คิดถึง กาแฟ รสแก่หอม แต่ต้องยอม ละทิ้ง อย่างยิ่งใหญ่ กลัวท้องผูก อีกที จะมีภัย โรคเก่าไซร้ คืนมา เสียอารมณ์ จำต้องหยิบ กาดำ ต้มน้ำร้อน ดื่มยาก่อน สามครา ให้สาสม หิวกาแฟ ก็คง เพียงชงนม สูตรผสม ไมโล ดูโก้เลย นกกาดำ ร้องร่า จากป่าไผ่ แล้วบินใกล้ เข้ามา อย่างผ่าเผย ฉันเห็นแล้ว คิดเทียบ อย่างเปรียบเปรย กาดำเอ๋ย มีค่า กว่ากาดำ!ฯ อริญชย์ ๓/๑๐/๒๕๕๕ http://www.youtube.com/watch?v=YaPlwJ7U2yY emo_107 emo_68 emo_60 emo_68 emo_107 หัวข้อ: Re: บ้านทุ่งกาดำ ตอนที่ ๒ (ตอนจบ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 ตุลาคม 2012, 04:47:PM ย่ากะปู่ อยู่ไย ไล่การ้อง มันชี้ช่อง บ้านนี้ มีคนแก่ ตรวจการณ์หน้า พายม ข่มรังแก รีบช่วยแก้ เร็วหนอ...มรณา มืดสลัว ทั่วไป สุมไฟผิง หนาวปลิดทิ้ง ปากป้อง เอิ้นร้องด่า ตัวจัญไร ไปไป กากากา หยิบหม้อยา เฝื่อนขม ต้มกินกัน กาแฟหอม งอมแงม ติดแถมช่วง ริดสีดวง ทวาร ซ่านถามฉัน โรคกระเพาะ เลาะไส้ ไห้รำพัน เหงือกฟางฟัน ผุพัง กรังน้ำตาล โอ้.เธอจ๋า กาดำ จำต้องใช้ สมุนไพร แก่เก่า ปู่เล่าขาน ต้มจนเดือด เหือดข้อ พอประมาณ เหลือดื่มทาน เก็บไว้ ใส่ตู้เย็น นกกาดำ ร่ำลา สู่ป่าใหญ่ ปู่ชอบใจ ชูคอ หัวร่อเห็น ย่ารำรำ ขำก๊าก หมากกระเด็น โธ่.กรรมเวร แท้หนอ ตกหม้อยา emo_100 รพีกาญจน์ 59 |