|
หัวข้อ: เหตุที่เหงา? เริ่มหัวข้อโดย: ธรรมชาติบ้านนา ที่ 01 ตุลาคม 2012, 12:43:PM เหตุที่เหงา?
เหตุที่เหงา เพราะเรา ไม่รู้จัก คำว่ารัก มากล้น ซึ่งคุณค่า เป็นคำพูด ก่อเกิดสุข ทุกเวลา ตราบทิวา สู่ราตรี มิลืมเลือน เหตุที่เหงา เพราะเรา เข้าใจผิด เกิดไปคิด กับเธอ มากเกินเพื่อน ไม่เจียมตัว หัวใจ เพราะฟั่นเฟือน เปรียบเสมือน ปลาหลง น้ำวังวน แอบชอบเธอ มานาน แต่ไม่กล้า รอเวลา เรียนจบ เพื่อผ่านพ้น ไม่หาญบอก ต่อหน้า เจ็บกมล กลัวอับจน หนทาง เมื่อพลาดพลั้ง เลยรอคอย โอกาส จึงได้บอก คำพูดตอก ย้ำจำ เกินหยุดยั้ง เป็นแค่เพื่อน เธอคิด จึงผิดหวัง หมดกำลัง สุดเหงา เจ้าหทัย หัวข้อ: Re: เหตุที่เหงา? เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 ตุลาคม 2012, 01:03:PM (http://image.ohozaa.com/i/g2a/KM0pTR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w8duQVTtVHDbVueM) ไม่รู้จัก แล้วใย ใจจึงคิด รักเป็นพิษ เรื้อรัง ขังห้วงได้ แม้นเมาเหล้า กล้ำกลืน ฝืนฤทัย ก็สร่างได้ เร็ววัน พลันข้ามคืน ไม่รู้จัก มักจี่ แต่ริรัก อกเลยหัก เป็นแผล ดวงแดขื่น ทนระกำ ช้ำตรม หวานขมกลืน ใจสะอื้น อัดอั้น หวั่นเจียนตาย ไม่รู้จัก รักเขา เหมือนเมาหมัด ฮุ๊คขวาจัด ซัดลง ตรงหน้าหงาย เลือดกลบปาก ฟันร่วง ห่วงเดียวดาย สุดคาดหมาย คล้ายแย่ แพ้พ่ายพัง ไม่รู้จัก พักไว้ ใจหยุดคิด ไร้ทั้งสิทธิ์ บิดเบือน เกลื่อนสิ้นหวัง หัวใจแหลก แตกดับ ยับเยินจัง ต้องมานั่ง เลียแผล แพ้ทางรัก (http://image.ohozaa.com/i/8eb/8FOADz.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8c7tBjXL781v9Ix) |