|
หัวข้อ: ๐๐๐ สหายเถื่อน ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 26 กันยายน 2012, 01:49:PM บันทึกการเดินทาง ๓ - สหายเถื่อน - ๐ จากรังเรือนเยือนเก่าผู้เหย้าถิ่น จึ่งโบยบินผินปีกหลบหลีกฝน สู่เส้นทางบางเหลือเหนือลมบน ขับปลายขนระยับกระหยับมา ๐ ฤามาไกลรังนอนตอนบินจาก ฤาฝั่งฟากพรากคู่สู่อีกป่า โน่น! พยับฝนเทาตั้งเค้ามา เถอะ! มาหลบหลังคาร่วมป่าเดียว ๐ ชั่วขณะโครมครืนแห่งฝืนฟ้า เจ้ากับข้าฯมาแบ่งปันความโดดเดี่ยว ทนจับเจ่าหนาวเหน็บมิเจ็บเดียว ขณะเสี้ยวดอกฝนหล่นโปรยปราย ๐ อาจเพียงช่วงดวงฉ่ำระบำเสียง เผยสำเนียงเพรียงเพราะเสนาะหมาย เจ้าไซร้ตัวทั่วซีกทั้งปีกปลาย ข้าฯสะบั้นกายยืนฝืนกัดฟัน ๐ คือความต่างหว่างเหมือนเพื่อนต่างถิ่น จะโบยบินสู่ใดเล่าเหล่านักฝัน กี่แรมรอนนอนร้างค้างวารวัน กี่คอนคั่นกั้นฉากกับฟากคืน ๐ ก่อนโรยแสงแห่งวันจะพลันมิด ก่อนอาทิตย์สุดท้ายที่ปลายฝืน ก่อนดงดิบเปลี่ยวดำขย้ำกลืน ต้องเร่งคืนฝืนย่างอย่างเดียวดาย ๐ สลัดกายปลายปีกกระผีกล้า แล้วบอกลาเพื่อนเก่าเจ้าสหาย จึ่งออกบินเบื้องหน้าอย่างท้าทาย จึ่งออกย่ำสู่หมายปลายเส้นทาง ฯ (http://blog.ratestogo.com/wp-content/uploads/2007/11/lonely-bird.jpg) ปล.ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ สหายเถื่อน ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 กันยายน 2012, 02:11:PM emo_121 emo_121 เห็นท่องเที่ยว ตามใจ อยากไปเหลือ แต่กลัวเสือ ช้างงู จึงอยู่ห่าง กลัวน้ำป่า พัดซุง มุ่งปิดทาง ต้องอ้างว้าง โดดเดี่ยว อยู่เดียวดาย ยิ่งหน้าฝน หล่นหลั่ง คลั่งพิโรธ ธรรมชาติ คาดโทษ โหดเหลือหลาย ไปเดินป่า หน้าฝน ทนหนาวกาย เปียกโชกหน่าย เป็นไข้ คงไม่ดี รอฝนหยุด อีกเดือน เคลื่อนไปหนาว ไอหมอกขาว เกาะหญ้า พาสุขี แสงอาทิตย์ ส่องผ่าน ม่านหมอกมี อุ่นชีวี พรมพร่าง กลางป่าไพร พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ สหายเถื่อน ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 28 กันยายน 2012, 01:51:PM emo_121 emo_121 เห็นท่องเที่ยว ตามใจ อยากไปเหลือ แต่กลัวเสือ ช้างงู จึงอยู่ห่าง กลัวน้ำป่า พัดซุง มุ่งปิดทาง ต้องอ้างว้าง โดดเดี่ยว อยู่เดียวดาย ยิ่งหน้าฝน หล่นหลั่ง คลั่งพิโรธ ธรรมชาติ คาดโทษ โหดเหลือหลาย ไปเดินป่า หน้าฝน ทนหนาวกาย เปียกโชกหน่าย เป็นไข้ คงไม่ดี รอฝนหยุด อีกเดือน เคลื่อนไปหนาว ไอหมอกขาว เกาะหญ้า พาสุขี แสงอาทิตย์ ส่องผ่าน ม่านหมอกมี อุ่นชีวี พรมพร่าง กลางป่าไพร พันทอง emo_126 emo_126 จะโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจไปไยเล่า จะชวนเข้าพงไพรจะไปไหม เสือ.ช้าง.งูไม่อยู่คงรู้ใจ เถอะพวกเรารีบไปอย่าให้นาน ป่าหน้าฝนทนหน่อยนะน้องจ๋า เผื่อน้ำป่าบ่าไหลให้รีบผ่าน อย่ากางเต้นท์เย็นใจใกล้ลำธาร เดี๋ยวโดนบุกรุกรานด้วยม่านน้ำ ก้าวแรกฯ... |